Πολύς λόγος γίνεται και έντονος προβληματισμός υπάρχει για τον τρόπο με τον οποίο γίνονται σήμερα οι επιλογές των Μητροπολιτών και ιερέων. Η Ορθόδοξη παράδοση από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια απαιτεί και τη συμμετοχή του λαού και όχι μόνο των Μητροπολιτών, στις επιλογές Επισκόπων και Ιερέων.
Το 86 ετών έγγραφο, το οποίο δημοσιεύουμε δείχνει ότι τότε και αρκετά χρόνια μετά ο λαός στην Κρήτη ψήφιζε με βάση τους εκλογικούς καταλόγους, αν ήθελε τον ιερέα για την ενορία τους. Το έγγραφο του 1939, είναι εντολή για ψηφοφορία από τον Μητροπολίτη Λάμπης και Σφακίων Ευμένιο, για την αποδοχή ή όχι από τους κατοίκους του Αγίου Ιωάννου Αμαρίου Ρεθύμνης για ιερέα τους, του Ιερέα Στυλιανού Μ. Καλογεράκη. Ευχαριστούμε τα παιδιά του που το διέσωσαν ως μια ιστορική μαρτυρία.
Αυτή είναι η αρχαία χριστιανική τάξη, που δυστυχώς καταργήθηκε. Είναι απαράδεκτο, τους Μητροπολίτες και ιερείς να τους επιλέγουν μόνο οι Μητροπολίτες χωρίς τη συμμετοχή του λαού. Εκκλησία είναι, κλήρος και λαός και όχι μόνο οι Μητροπολίτες. Γιατί στην επιλογή Μητροπολιτών να μην συμμετέχουν ούτε καν οι ιερείς, οι μοναχοί-ές, οι ψάλτες, τα εκκλησιαστικά συμβούλια αλλά και ο λαός; Αυτοί δεν γνωρίζουν τα εκκλησιαστικά θέματα; Όσο περισσότεροι αξιολογούν τόσο πιο πολλές πιθανότητες υπάρχουν για σωστές και αξιοκρατικές επιλογές. Παρατηρούμε το θλιβερό φαινόμενο οι εκάστοτε Αρχιεπίσκοποι να επιλέγουν ως Μητροπολίτες μεγάλο μέρος των Αρχιμανδριτών της Μητροπόλεως τους, που δεν είναι πάντα οι ικανότεροι, πνευματικότεροι και ανώτερης μόρφωσης τουλάχιστον και κανέναν από τα πνευματικά κέντρα της Ορθοδοξίας, Άγιον Όρος κ.λπ. Ο Μητροπολίτης πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από διοικητικός Δ/ντής, πνευματικός ιατρός, Πατέρας.
Ελπίζουμε φωτισμένοι Μητροπολίτες που πάντα υπάρχουν, να κινήσουν τις διαδικασίες για αλλαγή αυτής της απαράδεκτης και αντορθόδοξης πρακτικής και επαναφοράς αυτής που ίσχυε ακόμα και πριν 60 χρόνια στην Κρήτη τουλάχιστον.
