Το βράδυ της Τετάρτης στον φιλόξενο χώρο του βιβλιοπωλείου Κλαψινάκη, η Κατερίνα Γαγανέλη υποδέχτηκε με χαρά τους αναγνώστες της στην παρουσίαση του βιβλίου «Ουαί υμίν». Πρόκειται για ένα βιβλίο σύγχρονο και συνάμα διαχρονικό, καθώς απαρτίζεται από «ιστορίες» κοινωνικού περιεχομένου που υπήρξαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν στη ζωή. Οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν τον πυρήνα αυτών των ζωντανών ιστοριών, μέσα από τις οποίες διακρίνουμε διάφορες πτυχές της καθημερινότητας, είτε όμορφες, είτε δυσάρεστες, γεμίζοντάς μας συναισθήματα και αισιοδοξία.
Η συγγραφέας με αμεσότητα θίγει θέματα που μας αφορούν όλους, τα συναντάμε στη ζωή μας και εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε πως θα τα διαχειριστούμε. Εμπνευσμένη, λοιπόν, από το περιβάλλον της καθημερινότητάς της δημιούργησε σκέψεις που τις μεταποίησε σε λέξεις. «Με αυτόν τον τρόπο περνούν όσα ζήσαμε στην αιωνιότητα», όπως συνηθίζει να λέει η ίδια.
Μέσα από τα διηγήματα συνειδητοποιούμε ότι στα απλά, καθημερινά πράγματα βρίσκεται η ευτυχία. Εκεί που δεν την αναζητούμε, στο τώρα. «Ζήστε ρε», όπως τονίζει με αυτόν τον τρόπο η συγγραφέας μέσα στο βιβλίο, για να μας παρακινήσει να αναζητήσουμε τελικά αυτό που έχει πραγματικά νόημα να κάνουμε στη ζωή, να ζούμε.
Η πίστη, η αυτοεκτίμηση, η αγάπη, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός είναι κάποιες από τις αξίες που προσλαμβάνουμε από τη συγγραφέα μέσα από τις ιστορίες.
Το συντονισμό της βραδιάς ανέλαβε η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Μαριάννα Παντελάκη, παρουσιάζοντας τη δική της οπτική στις πολύπλευρες ιστορίες του βιβλίου, σημειώνοντας ότι: «Στο βιβλίο θα διαβάσετε πολλές και διαφορετικές ιστορίες. Από έναν εφηβικό έρωτα μέχρι κάτι αποκαρδιωτικό σε ένα νοσοκομείο. Από κάτι ανατριχιαστικό με ένα βιασμό μέχρι κάτι ελπιδοφόρο που μπορεί να ξεκινήσει ακόμα και μέσα σε ένα γηροκομείο. Όλα, όμως, έχουν κάτι αυθεντικό, κάτι από την καθημερινότητά μας. Μπορεί κάποιοι από εμάς να βιώνουμε κάτι κοινό. Ίσως τόσο κοινό που να αναρωτηθούμε «μήπως γράφει για εμένα;». Πόσο όμορφο να γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι και πόσο ανατριχιαστικά σημαντικό».
Στην παρουσίαση του βιβλίου προχώρησε η καθηγήτρια φιλόλογος και συγγραφέας κ. Νικητούλα Καπελλάκη, τονίζοντας τα μηνύματα που περνάει το έργο με τόσο ζωντανό και άμεσο τρόπο: «Νιώθεις ένα σφίξιμο στο στομάχι ειδικά διαβάζοντας για θέματα πολύ ζωντανά, άμεσα και επίκαιρα, όπως το δίκαιο και το άδικο, το ψέμα και την αλήθεια, το εμείς και το εσείς, το είναι και το φαίνεσθαι. Ένα σορό αντιθέσεις που τις συναντούμε στην καθημερινότητά μας τις βλέπουμε σε αυτά τα κείμενα. Θέλεις να το διαβάσεις ξανά και ξανά, γιατί μέσα από αυτές τις ιστορίες γινόμαστε και πιο σοφοί».
Η «Μέδουσα» της σύγχρονης εποχής
Εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών (25/11) και με αφορμή το κεφάλαιο «Μέδουσα» του βιβλίου, στη διάρκεια της εκδήλωσης συζητήθηκε ένα από τα πιο δυσάρεστα φαινόμενα στην κοινωνία μας, αυτό της βίας κατά των γυναικών. Δυστυχώς, στις μέρες μας είναι ένα φαινόμενο που το συναντάμε συχνά και μας προβληματίζει. Στο σχετικό διήγημα πρωταγωνίστρια είναι μια κοπέλα η οποία υπέστη βία. Ηρωίδα φανταστική ή μήπως πραγματική και μπορεί να ζει δίπλα μας;
Σήμερα η αντιμετώπιση και η υποστήριξη των γυναικών είναι πιο ισχυρή από παλαιότερα, όμως είναι μια κατάσταση που εξακολουθεί να υπάρχει. Επηρεασμένοι όλοι από την επικαιρότητα η συγγραφέας, Κατερίνα Γαγανέλη, μας έθεσε τον δικό της προβληματισμό: «Αναρωτιέμαι, μπορεί να ξεπερασθεί; Μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω; Μπορείς να δώσεις πρόσβαση σε έναν άνθρωπο να σε προσεγγίσει ξανά, να τον ερωτευτείς, να τον αφήσεις να σε αγγίξει; Να ξανά νιώσεις ότι είσαι γυναίκα και όλα αυτά τα συναισθήματα που μπορεί να σου προσφέρει ο έρωτας;».
Για να απαντήσει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Μαριάννα Παντελάκη: «Κάθε κατάσταση έχει να κάνει με τον άνθρωπο και την προσωπικότητά του και πόσο έντονα το βιώνει. Πιστεύω, όπως και κάθε είδους τραύματος, δεν ξεπερνιέται ποτέ. Απλώς παραμένει εκεί και γίνεται κάπως πιο διαχειρίσιμο με τον καιρό».
Στις μέρες μας παρατηρούμε ότι το θέμα της βίας κατά των γυναικών συζητείται πιο ανοιχτά απ’ ό,τι στο παρελθόν, το πρόβλημα όμως βρίσκεται στο υπόβαθρο της σκέψης των ανθρώπων, στον τρόπο και τις αξίες που προσέλαβαν από μικρή ηλικία. Όπως αναφέρει η φιλόλογος Νικητούλα Καπελλάκη: «Ζούμε μια αντινομία στην εποχή μας. Ενώ έχουμε τη δυνατότητα και βγαίνουν πολλά πράγματα στην επιφάνεια και γινόμαστε θεατές σε καθημερινή βάση πολλών περιστατικών βίας, υπάρχει αυτή η αντινομία. Υπάρχει η δυνατότητα δημοσιοποίησης, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι βαθύτατα κοινωνικό, ως τέτοιο πρέπει να το δούμε για να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε κάποια στιγμή. Δεν μπορούμε να το αφήσουμε στη τύχη του. Χρειάζεται ευρύτερη και πολύπλευρη αντιμετώπιση. Όλα ξεκινούν από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Εάν δώσουμε έμφαση στα παιδιά που μεγαλώνουμε, θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα στο μέλλον».
Η συγγραφέας Κατερίνα Γαγανέλη είναι αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού στη Σούδα. Η πρώτη της εμφάνιση στον χώρο της συγγραφής έγινε με το παιδικό μυθιστόρημα «Με λενε Πάτρα» το 2021. Παράλληλα συμμετέχει στη θεατρική ομάδα του Ναυσταθμού Κρήτης «Άοπλοι εν πλω» στην οποία έγραψε το θεατρικό έργο «Ο Μιμίκος και η φτέρη». Θα ανέβει εντός του 2022 και θα το σκηνοθετήσει η ίδια.
*Η Μαγδαληνή Κουντουνιώτη είναι προπτυχιακή φοιτήτρια στη Φιλοσοφική σχολή Π.Κ.
