Συχνό και λυπηρό φαινόμενο στην καθημερινότητα είναι οι χωρισμοί. Χωρισμοί ζευγαριών, διασπάσεις κομμάτων (κυρίως στην Αριστερά), με καταστάσεις οι οποίες φτάνουν στα άκρα. Με λόγια που ξεστομίζονται εκατέρωθεν, σαν να ήταν πάντα άσπονδοι εχθροί. Τα περασμένα λόγια αγάπης και συντροφικότητας λησμονούνται.
Η εμπειρία δείχνει ότι σε πολλές των περιπτώσεων χωρισμού, σπανίως και οι δύο αντιβαλλόμενοι ορθοποδούν και διαπρέπουν. Συνήθως ο ισχυρότερος είναι αυτός που ευδοκιμεί ξανά, κι ο αδύναμος συνθλίβεται.
Τα ούρντου είναι η επίσημη ινδουιστική γλώσσα του Πακιστάν, και λένε ότι σ’ αυτήν τη γλώσσα υπάρχει μια λέξη που όταν την γράφουν από τα αριστερά προς τα δεξιά σημαίνει αγάπη μέχρι λατρείας, ενώ αν γραφτεί από τα δεξιά προς τα αριστερά μίσος μέχρι θανάτου. Τα ίδια γράμματα και οι ίδιες συλλαβές, εξαρτάται από την πλευρά που θα γραφτεί.
Στην Αριστερά η πρόσφατη διάσπαση έφερε στο προσκήνιο το μίσος μέχρι «θανάτου». Οι μεν χαρακτηρίζουν «Τραμπιστή» έναν πρώην σύντροφο και νυν αρχηγό του κόμματος, ενώ οι υποστηρικτές του τελευταίου χαρακτηρίζουν τους αποσχισθέντες, αποστάτες, προσδίδοντάς τους όλη την ντροπιαστική σημασία του όρου.
Σαν απλό ψηφοφόρο τέτοιες καταστάσεις με θλίβουν απερίφραστα, κρίνοντας ότι οι διασπάσεις πολιτικών χώρων μόνο αποδυνάμωση φέρνουν, ενώ αντιθέτως δρουν υποστηρικτικά προς όφελος των πολιτικών αντιπάλων.
* Ο Αριστείδης Γ. Αρχοντάκης είναι συγγραφέας, φυσικός, arisarchontakis.com
