Τις σοβαρές επιπτώσεις της παρατεταμένης ανομβρίας στην ελαιοπαραγωγή επισημάνει ο επιστημονικός σύμβουλος του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης Νίκος Μιχελάκης. Όπως λέει παρότι αρχικά οι εκτιμήσεις ήταν θετικές, φαίνεται πως το αποτέλεσμα θα απογοητεύσει τους παραγωγούς του νησιού.
Η απουσία βροχοπτώσεων αλλά και τα προβλήματα άρδευσης των ελαιόδεντρων κυρίως στην ανατολική Κρήτη αλλά και γενικότερα οι περιορισμένες διαθέσιμες ποσότητες νερού δημιουργούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που επιφέρει σοβαρά προβλήματα στην ελαιοπαραγωγή.
Χαρακτηριστικά ο Νίκος Μιχελάκης μιλώντας στην «Τηλεόραση Creta» ανέφερε: «Η φετινή παραγωγή, δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα δεν εξελίσσεται καλά και μάλλον θα είναι αρκετά χαμηλότερη από ό,τι δείχνανε οι αρχικές εκτιμήσεις. Στην Κρήτη, ιδιαίτερα, η παραγωγή των περιοχών που βρίσκονται στην ανατολική Κρήτη δείχνει να είναι αρκετά χαμηλότερη και αυτό γιατί υπάρχει πιο μεγάλη επίδραση της ξηρασίας και των υψηλών θερμοκρασιών. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Σητείας φαίνεται ότι η παραγωγή θα είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Σε ό,τι αφορά στην παραγωγή της Ελλάδος η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Υπάρχουν αρκετές περιοχές από τις οποίες έχουμε πληροφορίες ότι και εκεί οι εξελίξεις δεν είναι καλές, όπως είναι η περιοχή της Μεσσηνίας, ακόμα και η Χαλκιδική η οποία παράγει βρώσιμες ελιές. Βασική αιτία βέβαια είναι η ανομβρία η οποία επικρατεί φέτος και η αγωνία των παραγωγών επικεντρώνεται στο αν θα υπάρξουν και μάλιστα σύντομα βροχές, πράγμα που δεν φαίνεται πιθανό. Και από την άλλη πλευρά αν θα βρουν νερό για πότισμα για αρδεύσεις, πράγμα που κι αυτό είναι αρκετά δύσκολο. Στην Κρήτη αρδεύεται ένα σημαντικό ποσοστό ελαιώνων δηλαδή διαθέτει αρδευτικά δίκτυα. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι υπάρχει ότι και το ανάλογο νερό για να γίνουν τα ποτίσματα πράγμα το οποίο φέρνει τους παραγωγούς σε μικροδιενέξεις μεταξύ τους ή δημιουργεί και προβλήματα στους οργανισμούς οι οποίοι είναι αρμόδιοι για την διανομή του νερού όπως είναι η ΤΟΕΒ και οι δήμοι και άλλοι φορείς οι οποίοι έχουν την ευθύνη για τη λειτουργία γεωτρήσεων και άλλων πηγών νερού. Τα πράγματα εξελίσσονται πάρα πολύ δύσκολα διότι και το νερό αυτό είναι πάρα πολύ λίγο. Και από την άλλη μεριά, γίνεται ακόμα λιγότερο διότι, ιδίως στις παραλιακές περιοχές, εκτός από τις αρδεύσεις των καλλιεργειών πρέπει να υπάρξει φροντίδα και για τον εφοδιασμό των ξενοδοχείων και των τουριστικών μονάδων. Έχουμε, επομένως, μια σημαντική κατάσταση έλλειψης νερού η οποία είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί γιατί δεν αναμενόταν και δεν υπάρχουν έτοιμα δίκτυα και έτοιμοι μηχανισμοί για να φέρουν αυτόν τον απαιτούμενο περιορισμό της σπατάλης νερού που θα έπρεπε. Αυτή είναι η κατάσταση σε ό,τι αφορά την Ελλάδα».
Μόλις 52.000 τόνοι η παραγωγή στο νησί το 2023
Το 2023 η παραγωγή στο νησί όπως αναφέρει ο κ. Μιχελάκης ήτα περί τους 52.000 τόνους, αριθμός που είναι ο χαμηλότερος των τελευταίων 15 ετών, «Φέτος δεν ξέρουμε αν θα είναι λίγο καλύτερη όπως αρχικώς εκτιμήσαμε, ή αν θα είναι ίδια ή και πιθανώς χειρότερη. Στα άλλα κράτη, στην Ιταλία και στην Ισπανία, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Οι πληροφορίες από την Ιταλία λένε ότι στην Απουλία, η οποία είναι η κυριότερη ελαιοπαραγωγική περιοχή της χώρας, η κατάσταση με την ξηρασία είναι επίσης δραματική. Δεν έχουν νερό άρδευση. Τα δέντρα δείχνουν να υποφέρουν. Και ο καρπός δεν εξελίσσεται κανονικά. Οι οργανώσεις των παραγωγών διαμαρτύρονται και προσπαθούν να πείσουν το κράτος να διορθώσει την κατάσταση πράγμα που είναι δύσκολο. Η Ισπανία, επίσης, έχει κι αυτή προβλήματα με την έλλειψη νερού και οι εκτιμήσεις που υπάρχουν για την παραγωγή δυστυχώς συγκρούονται μεταξύ τους. Ειπώθηκε στην αρχή από τον υπουργό Γεωργίας ότι η παραγωγή της θα είναι κοντά στον 1.000.000 τόνους, διάφοροι όμως εμπειρογνώμονες οι οποίοι θέλουν να υποστηρίξουν μάλλον τα συμφέροντα διαφόρων βιομηχανιών που συσκευάζουν και διαθέτουν το ελαιόλαδο, την ανεβάζουν σε υψηλότερα επίπεδα. Λένε ότι μπορεί να φτάσει 1,2 ή και 1,3 ή και 1,4 εκατομμύρια τόνους. Όλα αυτά δείχνουν ότι υπάρχει μια συγκεχυμένη κατάσταση και δεν είναι εύκολο για τους παραγωγούς όχι μόνο της Ελλάδος αλλά και των άλλων χωρών να καταλάβουν πως θα εξελιχθούν τα πράγματα».
Ο κ. Μιχελάκης τονίζει ότι η φετινή παραγωγή σχεδόν σε όλες τις Μεσογειακές χώρες αλλά και της Αφρικής, «υποφέρει» λόγω της ανομβρίας, δηλαδή των μειωμένων βροχών αλλά και των παρατεταμένων καυσώνων, των ημερών με πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες. «Είναι δύο ασυνήθιστες καταστάσεις για τη Μεσόγειο. Αυτές οι συνθήκες έχουν επιδράσει πάρα πολύ δυσμενώς στην εξέλιξη της φετινής καρποφορίας. Δεν ήταν εξαρχής τόσο καλή αλλά οι συνθήκες στη συνέχεια επιδεινώνουν καθημερινώς την κατάστασή της. Αυτό είναι μια εξέλιξη η οποία είναι φανερό ότι δεν θα οδηγήσει σε πάρα πολύ καλή παραγωγή τη φετινή χρονιά» αναφέρει.
Ελαφρά πτώση στις τιμές του ελαιολάδου
Σε ό,τι αφορά τις τιμές φαίνεται να καταγράφεται μια μικρή πτώση σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, ωστόσο όπως διευκρινίζει ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΗΔΚ «Αυτή η τάση δε φαίνεται να ανταποκρίνεται προς τις εκτιμήσεις που υπάρχουν για την παραγωγή. Αφού λέμε ότι η παραγωγή δεν δείχνει να είναι τόσο καλή άρα οι συνθήκες να έχουν μεγάλη προσφορά δεν είναι ευνοϊκές. Φαίνεται ότι επηρεάζεται περισσότερο τεχνητά από το εμπόριο το οποίο διακινεί το ελαιόλαδο δηλαδή από εκείνους οι οποίοι αγοράζουν, τυποποιούν και διανέμουν το ελαιόλαδο. Οι φορείς αυτοί οπωσδήποτε θέλουν χαμηλές τιμές παραγωγού για να διατηρήσουν τα κέρδη τους, μιας και βλέπουν ότι οι τιμές καταναλωτή έχουν ανέβει τόσο πολύ και δεν μπορούν να ανεβούν περισσότερο διότι θα έχουν τελικά κάποια ζημιά. Εδώ στην Κρήτη τα ελαιοτριβεία τα οποία δίνουν τιμές, και συντάσσεται το εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΔΗΚ δυστυχώς φαίνεται να μην θέλουν να απαντήσουν ή να μην έχουν τιμές όπως λένε οι ίδιοι. Έτσι, ένα ποσοστό το οποίο είναι 80% έως 85% των ελαιοτριβείων φαίνεται να είναι κλειστά από πλευράς αγοράς. Δεν δίδουν τιμές σε εμάς αλλά δεν ανακοινώνουν και τιμές προς τα έξω. Όμως φαίνεται ότι κάποιες λίγες αγοραπωλησίες γίνονται μεταξύ ελαιοτριβείων και ορισμένων παραγωγών, οι οποίες όμως είναι πολύ σπάνιες και εν πάση περίπτωση οι τιμές στις οποίες γίνονται δεν είναι και τόσο γνωστές. Από τις λίγες επομένως τιμές που μας δίνουν στο δελτίο τιμών αυτό που φαίνεται είναι, ότι οι μεγαλύτερες τιμές που σημειώνονται στην Κρήτη είναι τα 7,50€ και οι χαμηλότερες γύρω στα 6,70€. Στην Πελοπόννησο είναι 7,10€ οι μεγαλύτερες, γύρω στα 6€ οι χαμηλότερες. Στα νησιά περίπου τα ίδια πράγματα».
«Σε υψηλά επίπεδα οι νοθείες ελαιολάδου»
Βασικό πρόβλημα όπως εξήγησε είναι οι νοθείες ελαιολάδου «Δυστυχώς όλη αυτή η κατάσταση, η συγκεχυμένη και θολή υπάρχει στην αγορά έχει επιτρέψει να εμφανιστούν πάρα πολλές νοθείες στο ελαιόλαδο. Οι νοθείες αυτές, οι οποίες επισημαίνονται και από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαίνεται να είναι τριπλάσιες σε αριθμό από εκείνες που σημειώνονταν πριν δύο χρόνια. Και βέβαια αφορούν διάφορους τρόπους με τους οποίους γίνονται, οι οποίοι τρόποι είναι γνωστοί από το παρελθόν. Άλλες από αυτές αφορούν την νόθευση του παρθένου ελαιόλαδου με άλλα υποδεέστερα λάδια ή σπορέλαια. Άλλες αφορούν στην παραποίηση των ετικετών τους. Δηλαδή λένε ότι το λάδι αυτό είναι έξτρα παρθένο ενώ δεν είναι και άλλες έχουν μέσα τους ουσίες επικίνδυνες για την υγεία κ.λπ. Ωστόσο τα ποσοστά στα οποία παρουσιάζονται οι νοθείες αυτές είναι αρκετά υψηλά. Εκείνες οι νοθείες που έχουν από πλευράς Ε.Ε. καταγραφεί, χωρίς να είναι μόνο αυτές – θα πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι και άλλες που δεν καταγράφονται από τις υπηρεσίες αλλά είναι άγνωστες – στην Ιταλία φαίνεται να υπάρχει το μεγαλύτερο ποσοστό τέτοιων νοθειών και απατών και είναι περίπου το 30% του συνόλου, στην Ισπανία είναι το 23% του συνόλου και στην Ελλάδα ίσως είναι χαμηλότερο από τις άλλες χώρες αλλά εν πάση περιπτώσει και η παραγωγή της Ελλάδας και η εμπορία της είναι μικρότερη και επομένως δικαιολογεί αυτό το ποσοστό».
