Της ΜΕΡΣΙΝΗΣ ΝΙΚ. ΚΑΡΝΗ*
Το να ζεις καλά στην πόλη σου είναι για μένα πολύ σημαντική πρόκληση της εποχής μας και της γενιάς μας, η οποία είναι κρίσιμη και δύσκολη σε όλες τις πόλεις, σε όλον τον κόσμο!
Σε μία πόλη όταν υπάρχουν οι διαθέσιμοι χώροι σίγουρα θα βρεθούν κάποια στιγμή και τα μέσα για διασκέδαση, αναψυχή, αθλητισμό, καλλιτεχνικά δρώμενα κ.α.
Και είναι σημαντικό να σχεδιάζονται χώροι με γενναιοδωρία.
Για εμένα, το να δώσουμε σε όλους τους πολίτες την ελευθερία να ζουν και να δρουν μαζί χωρίς να περιορίζονται, μέσω ενός πιο μεγάλου χώρου, είναι ξεκάθαρα ζητούμενο!!!
Αυτή η ελευθερία και η γενναιοδωρία κάνουν τους ανθρώπους πιο ανοιχτούς και ενισχύουν τις μεταξύ τους σχέσεις. Το να μεταμορφώνουμε και να αξιοποιούμε όλα όσα έχουμε ήδη είναι καταρχάς μια καλή στρατηγική.
Είναι μια αρχή οικονομίας και οικολογίας που σχετίζεται απόλυτα με την έννοια της άνεσης των ανθρώπων, των κοινωνικών σχέσεων, της διαφορετικότητας και της έντασης της πόλης.
Η χρήση όλων των πόρων που διαθέτουμε στην πόλη, είτε πρόκειται για εγκαταλελειμμένους είτε για παραμελημένους δημόσιους χώρους, ή για κτίρια που δεν χρησιμοποιούνται πλέον, είναι απαραίτητη και θα πρέπει να ενεργήσουμε αμέσως.
Πρώτα απ’ όλα απαιτείται μια εξαιρετικά ακριβής εργασία παρατήρησης και απογραφής.
Γιατί, το να ξεκινάς από κάτι που υπάρχει είναι τελικά πολύ πιο πλούσιο από το να ξεκινάς από το τίποτα, διότι υπάρχει μια βάση πάνω στην οποία μπορούμε να δουλέψουμε και να δημιουργήσουμε εξαιρετικά ενδιαφέροντα και νέα έργα.
Η νέα παγκόσμια τάση τώρα, είναι να δίνεται έμφαση στη μεταμόρφωση ενός χώρου ή ενός κτιρίου έναντι της κατεδάφισης.
Δεν έχει κανένα νόημα ο σύγχρονος τρόπος δόμησης. Δεν μπορούμε απλώς να συνεχίσουμε να καταναλώνουμε ενέργεια για την παραγωγή νέων υλικών και να αγνοούμε τα υπάρχοντα κτίρια. Η πρόκληση δεν είναι μόνο να μεταμορφωθούν τα υπάρχοντα κτίρια αλλά και να επαναχρησιμοποιηθούν τα υπάρχοντα υλικά στο μέγιστο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εργασία με υλικά κατεδάφισης, απορρίμματα γυαλιού, ακόμη και με ανακτημένο ξύλο δίνουν διαφορετικές οπτικές και χρήσεις.
– Ονειρεύομαι συμπολίτες μου, τη δημιουργία μικρών «πάρκων τσέπης», την αξιοποίηση δηλαδή χώρων μικρής έκτασης για τη δημιουργία υπαίθριων χώρων πρασίνου, σημεία ατομικής άθλησης αλλά και συγκέντρωσης των κατοίκων, δίνοντάς τους ζωτικό χώρο και αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα την ποιότητα ζωής στις γειτονιές μας.
– Ονειρεύομαι τη δημιουργία play-streets, τη δημιουργία δηλαδή αναξιοποίητων χώρων σε διάφορα σημεία της πόλης μας, σε δημόσιους χώρους με επίκεντρο το παιδί με εστιασμένες και μικρού κόστους επεμβάσεις. Οι χώροι αυτοί υπάρχουν, είναι διαθέσιμοι, αλλά, χωρίς ξεκάθαρη χρήση, παραμένουν αναξιοποίητοι, και είναι συνήθως κατειλημμένοι από μηχανάκια η παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
– Ονειρεύομαι ένα επαναστατικό επανασχεδιασμό της αστικής εμπειρίας της Πόλης μας, στο επίπεδο του δρόμου και του δημόσιου χώρου. Δεν μιλάω για tabula-rasa και μεγάλες επεμβάσεις, αλλά ουσιαστικά για μια καλύτερη αντιμετώπιση του αστικού εξοπλισμού.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια προσεκτική ανάλυση, καταγραφή και αξιολόγηση του υπάρχοντος εξοπλισμού και στη συνέχεια η αφαίρεση άχρηστων στοιχείων, η μετατόπιση αυτών που ενοχλούν ή όπου κρίνεται απαραίτητο επανασχεδιασμός.. Διάσπαρτα στοιχεία όπως ταμπέλες, πλάκες πεζοδρομίου, κάδοι, δέντρα, περίπτερα κ.λπ. δεν υπόκεινται σε κανέναν απολύτως σχεδιασμό και εντάσσονται με προβληματικό τρόπο στην καθημερινότητα του πολίτη, με συνέπεια να δημιουργούνται τριβές. Πιστεύω πως θα ήταν μια σχετικά καλή επέμβαση η οποία θα βελτίωνε ριζικά την καθημερινότητα των πολιτών.
– Ονειρεύομαι την πόλη μου να γίνεται ολοένα και πιο πολυσυλλεκτική!
Να δημιουργήσουμε χώρους ικανούς να προσφέρουν νέες εμπειρίες.
Καταρχάς, είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε τον χαρακτήρα της πολυσυλλεκτικότητας το οποίο δεν θεωρώ ότι είναι κάτι αυτονόητο. Η πόλη πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλους.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να φροντίζουμε να παραμένει η ποικιλία χρήσεων ώστε να διασφαλίζεται ισορροπία.
Αφού εξασφαλίσουμε αυτό, χρειάζεται να δημιουργήσουμε χώρους με χαρακτηριστικά τα οποία θα τους κάνουν ανοιχτούς σε χρήσεις και δραστηριότητες διαφορετικών κοινοτήτων που συνυπάρχουν στην πόλη.
Το Ρέθυμνο «αλλάζει» όψη…
Αυτό το Ρέθυμνο ονειρεύομαι…
* Η Μερσίνη Καρνή, είναι δικηγόρος, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό «Μαζί για την Αλλαγή»
