Η ανασφάλεια, αγανάκτηση και οργή της κοινωνίας αυτή την περίοδο δεν αμφισβητείται και δεν κρύβεται. Το στοίχημα των εκλογών της 21ης Μάη για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι να δώσει μια αξιόπιστη πολιτική διέξοδο σ’ αυτό το κλίμα και να εγγυηθεί, με «εργαλείο» την απλή αναλογική και μια νέα προοδευτική πλειοψηφία, την ανακούφιση της κοινωνίας και τη δικαιοσύνη παντού, δηλαδή την ισοτιμία των πολιτών σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Αλλιώς η αποχή, η αντιπολιτική στάση, ακόμα και η επιρροή ακροδεξιών μορφωμάτων, θα καλύψουν το κενό. Κορυφαία προτεραιότητα μιας αριστερής και προοδευτικής πολιτικής είναι η δραστική μείωση των ανισοτήτων που έχουν αυξηθεί την 4ετία Μητσοτάκη. Με μέτρα στήριξης του εισοδήματος των πολλών, με έλεγχο των τιμών και της αισχροκέρδειας στην αγορά, με βιώσιμη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους και με επένδυση στα δημόσια αγαθά (υγεία, παιδεία, ενέργεια, νερό, μέσα μεταφοράς, πολιτισμός).
Δεν αρκεί όμως μόνο να αλλάξει το κοινωνικό και πολιτικό «πρόσημο» της νέας κυβέρνησης. Το θέμα είναι να αλλάξει και το μοντέλο διακυβέρνησης. Η απλή αναλογική δεν είναι απλώς ένα πιο δίκαιο αλλά και ένα πιο αποτελεσματικό εκλογικό σύστημα. Γιατί η συνθετότητα των σημερινών προβλημάτων απαιτεί ευρύτερες πολιτικές συνεργασίες και κοινωνικές συναινέσεις. Έδαφος για προγραμματική σύγκλιση των δυνάμεων της προοδευτικής αντιπολίτευσης υπάρχει και το ξέρουμε. Αποτυπώνεται στις προεκλογικές αιχμές τους και στην σκληρή κριτική προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι κατανοητή η ανάγκη συσπείρωσης των κομμάτων πριν τις εκλογές, αλλά θα είναι ακατανόητη και ολέθρια η μη ανάληψη της ευθύνης για να «ανασάνει» ο κόσμος και η Δημοκρατία. Η εναλλακτική λύση σ’ αυτή τη ρεαλιστική προοπτική, είναι το «χάος» του αλαζονικού, καθεστωτικού και σκληρά νεοφιλελεύθερου «συστήματος Μητσοτάκη». Ενός μηχανισμού εξουσίας που νοιάστηκε κυρίως για τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών, που απέτυχε να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις πολλαπλές κρίσεις αυτής της περιόδου και δεν δίστασε να «κακοποιήσει» το Κράτος Δικαίου και τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Το πραγματικό πολιτικό δίλημμα λοιπόν των εκλογών είναι «με τις ανάγκες των πολλών ή με τα συμφέροντα των λίγων»; «Με την ισοτιμία των πολιτών και το Κράτος Δικαίου ή με τις ανισότητες, τις αδικίες και το πελατειακό Κράτος»; «Με συνεργατική κουλτούρα διακυβέρνησης, λογοδοσία και κοινωνικό έλεγχο ή με αδιαφάνεια, ευνοιοκρατία και διασπάθιση του δημόσιου χρήματος»;
Αυτό που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η ευκαιρία να κυβερνήσει σε συνθήκες στοιχειωδώς κανονικές, χωρίς τους καταναγκασμούς των Μνημονίων και τους ασφυκτικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς που επέβαλαν οι δανειστές σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Ζητά με άλλα λόγια από τους πολίτες τη δυνατότητα να υλοποιήσει, στο εντελώς διαφορετικό μεταμνημονιακό πλαίσιο, ένα προοδευτικό πρόγραμμα Ισότητας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας. Το δικαιούται αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί παρά τα λάθη που έγιναν το διάστημα 2015-2019, ο βασικός στόχος της εξόδου της χώρας από τα Μνημόνια και την οικονομική κρίση, με έντιμη διαχείριση και την κοινωνία όρθια, επιτεύχθηκε.
Το «βουβό» προεκλογικό κλίμα αυτών των ημερών δείχνει δυσφορία και αγανάκτηση προς την κυβέρνηση αλλά και προβληματισμό για την «επόμενη μέρα». Η αυξανόμενη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η συστηματική επικοινωνία της πρότασης διεξόδου που έχει καταθέσει, είμαστε σίγουροι ότι θα επηρεάσει καταλυτικά την προσέλευση στις κάλπες, ειδικά των νέων ανθρώπων, θα περιορίσει την αποχή και τον κατακερματισμό της αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας και θα βάλει τη «σφραγίδα» της προοδευτικής κυβέρνησης στο τελικό αποτέλεσμα.
* Ξανθός Ανδρέας, υποψήφιος βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
