Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΟΥΚΑΚΗ*
Παρακολουθεί κανείς τους εκπρόσωπους του πολιτικού μας συστήματος, και μελαγχολεί και απογοητεύεται υπό τη έννοια ότι αυτό που φαίνεται να τους ενδιαφέρει είναι η διαρκής σύγκρουση, οι κατηγορίες του ενός προς τον άλλο ακόμη και για επουσιώδη ζητήματα. Το πώς θα πάει αυτός ο τόπος μπροστά, με ποιο τρόπο, με ποιο σχέδιο μοιάζει να μην τους ενδιαφέρει. Προσωπικοί ανταγωνισμοί, φατρίες, και συντροφικά μαχαιρώματα, εξυπηρέτηση και πλουτισμός ημετέρων. Έτσι όμως δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική και σταθερή ανάπτυξη, που θα έχει διάρκεια και θα ωφελήσει όλους τους πολίτες διασφαλίζοντας κοινωνική ειρήνη, ευημερία και ασφάλεια, προστασία των πιο αδύναμων. Τα προ κρίσης χρόνια προσπαθούσαμε για τα παραπάνω δανειζόμενοι σαν κράτος άγρια, μέχρι και από την Ιαπωνία. Το αποτέλεσμα γνωστό. Χρεοκοπήσαμε. Διδαχτήκαμε από αυτό; Σε ένα βαθμό ναι. Αλλά δεν αρκεί. Κατ’ αρχάς δεν ομονοούν στα αυτονόητα, σαν πολιτικό σύστημα, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι. Θα σας φέρω δύο παραδείγματα για να καταλάβετε τι δεν κάνομε ως κράτος, και γιατί όλοι αυτοί που μας κυβέρνησαν, που μας κυβερνούν, και αυτοί που σαν μεσσίες εμφανίζονται ότι θέλουν να μας κυβερνήσουν πλην ορισμένων τιμητικών εξαιρέσεων δεν έκαναν, ούτε προτείνουν σαν πρόγραμμα αυτό που θα κάνουν.
Α) Η Ολλανδία είναι μια χώρα, η οποία έχει έκταση 41.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα που είναι περίπου το 1/3 της έκτασης της πατρίδας μας (Περίπου 137.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Μια χώρα με πολύ λιγότερη γη από τη δική μας. Τι έχει πετύχει στη γεωργία της; Έχει αναπτύξει γεωργικές τεχνολογίες και καινοτομίες σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια της (θερμοκήπια, υδροπονική καλλιέργεια και άλλα) με αποτέλεσμα το 2014 π.χ. να παραγάγει 144.352 τόνους ντομάτας ανά τετραγωνικό μίλι, επίδοση που είναι ο ψηλότερος μέσος όρος στον πλανήτη. Επίσης παράγει ανάλογα, αγγούρια, αχλάδια, καρότα, πατάτες και άλλα σε παρόμοιες ποσότητες. Επίσης παράγει και εξάγει περισσότερο από το 1/3 του συνολικού παγκόσμιου εμπορίου σπόρων, βολβών και λαχανικών. Και όλα αυτά με μείωση στη κατανάλωση νερού και τη χρήση ορυκτών καυσίμων και χημικών λιπασμάτων.
Τι έχομε εμείς στη χώρα μας; Τον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. που τον λυμαίνεται ο κάθε πονηρός.
Β) Τι συμβαίνει από άποψη οικονομικής ανάπτυξης στη γειτονική μας Τουρκία;
Το 16,6% των συνολικών εξαγωγών της προέρχεται από την αυτοκινητοβιομηχανία. Είναι από τους κορυφαίους κλάδους της. Εφέτος μόνο για το διάστημα από Ιανουάριο μέχρι Ιούνιο εισέφερε στην οικονομία της χώρας 19,99 δισεκατομμύρια δολάρια. Και δεν είναι μόνο το ότι φτιάχνει δικά της αυτοκίνητα, όπως το Dogg. Έχουν εργοστάσια εκεί η Ρενό, η Χιουντάι, η Τογιότα, η Χόντα και η Φορντ. Παράγουν και εξάγουν επιβατηγά αυτοκίνητα, επαγγελματικά αυτοκίνητα, λεωφορεία, μίνι λεωφορεία, μεσαία λεωφορεία. Εξαρτήματα και ανταλλακτικά αυτοκινήτων. Μπαταρίες αυτοκινήτων. Όλα αυτά πέρα από το συνάλλαγμα που φέρνουν στην οικονομία της χώρας, δημιουργούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, ειδίκευση των εργαζόμενων και τεχνογνωσία που μένει στη χώρα.
Εμείς γιατί πανηγυρίζομε; Γιατί την τελευταία φορά στην τηλεόραση είδαμε διαφήμιση ότι έρχεται άλλη μια κινέζικη εταιρεία αυτοκινήτων στην Ελλάδα. Τι, μήπως θα φτιάξει εργοστάσιο παραγωγής; Όχι θα την αντιπροσωπεύει ο Βασιλάκης. Μια ζωή μεταπράτες.
Γ) Για να μη πούμε και για εκείνα τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο που εδώ και δεκαετίες εξορύσσονται κάτω από το νησί μας, και για τα οποία φώναζε επί χρόνια ο αείμνηστος ο Φώσκολος, και στήριξε προς τιμήν του ο Γιάννης ο Μανιάτης, και εμείς αρκούμασταν να διυλίζομε αργό από τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, τη Ρωσία και απ’ όπου αλλού τέλος πάντων. Ενώ είναι γνωστό ότι στη Νορβηγία ένα μέρος από αυτό το έσοδο από τα ορυκτά καύσιμα εδώ και χρόνια στηρίζει το λεγόμενο Ταμείο διαγενεακής Υποστήριξης διασφαλίζοντας τις συντάξεις των Νορβηγών.
Αρχίζει να φαίνεται ότι κινείται κάτι σε αυτό τον τομέα. Ας περιμένουμε να δούμε.
Αυτά ήθελα να αναφέρω, προφανώς υπάρχουν και άλλες παραλείψεις αυτών που μας διοίκησαν, όπως π.χ. τα ναυπηγεία, που έμειναν πάνω από είκοσι χρόνια κλειστά, ας ελπίσουμε ότι θα κινηθούμε προς τα μπρος. Ένα πράγμα μόνο θέλω να επισημάνω τελευταίο. Ότι χωρίς πρωτογενή τομέα και βιομηχανία η χώρα δεν μπορεί να πάει μπροστά.
Καλός ο τουρισμός, αλλά θα πρέπει όλοι μας να θυμόμαστε ότι για να χτιστεί ένα ξενοδοχείο, ακόμη και οι καθρέπτες που θα μπουν στα λουτρά έρχονται από την Κίνα.
Εν ολίγοις ένα μέρος από το συνάλλαγμα που εισπράττομε από τον τουρισμό χρησιμοποιείται για να πληρωθούν εισαγωγές. Γι’ αυτό και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στη χώρα είναι μονίμως ελλειμματικό υπέρ των εισαγωγών.
*Ο Δημήτρης Λουκάκης είναι συνταξιούχος δικηγόρος
