Του ΝΙΚΟΥ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ*
Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις της κεντρικής εξουσίας μαζί με τους εκλεκτούς τους στην τοπική διοίκηση σε δήμους και περιφέρειες αλλά και τους μηχανισμούς της Ε.Ε. έδρασαν ενιαία και εχθρικά απέναντι στον λαό και τις ανάγκες του.
Είχαν ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης με προτεραιότητα την προώθηση των συγκεκριμένων – για κάθε περιοχή – επιχειρηματικών συμφερόντων. Σ’ όλα τα κρίσιμα ζητήματα υπήρξαν εμβληματικές οι ταυτίσεις των δημοτικών και περιφερειακών αρχών που στηρίχθηκαν απο τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από κάποιες δυνάμεις δήθεν «ανεξάρτητες» οι οποίες όμως ήταν εξαρτημένες από τα «θέλω» των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και από τις δεσμεύσεις τους απέναντι στις δημοσιονομικές αντοχές.
Έργα και υποδομές απαραίτητα για τις λαϊκές ανάγκες δεν υλοποιούνται, για παράδειγμα αντιπλημμυρικά- αντισεισμικά έργα, αντισεισμική θωράκιση για να μην πνίγεται, καίγεται και σκοτώνεται ο λαός από πλημμύρες φωτιές και σεισμούς.
Υλοποιούν κατά γράμμα την κεντρική πολιτική των κυβερνήσεων, για παράδειγμα στην υγεία που προωθούν την παραπέρα εμπορευματοποίηση και την απαξίωση των δημόσιων δομών. Δεν ασχολούνται με την τραγική κατάσταση των κέντρων υγείας που είναι υποστελεχωμένα από γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς τον αναγκαίο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό. Στηρίζουν την επιχειρηματική δράση στην υγεία, τους σχεδιασμούς συμπράξεων, τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση συνολικά στον χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης.
Στήριξαν την πολιτική των κυβερνήσεων στην διαχείριση και αξιοποίηση των απορριμμάτων, δημόσιων και δημοτικών χώρων, εκτάσεων και δασών, και αυτών από επιχειρηματικά συμφέροντα επιβαρύνοντας το περιβάλλον και ανεβάζοντας το κόστος.
Στήριξαν τη λειτουργία της τοπικής διοίκησης ως φοροεισπρακτικού μηχανισμού και την μη απόδοση της θεσμοθετημένης χρηματοδότησης μέσω των κεντρικών αυτοτελών πόρων, την «ανταποδοτικότητα» για υπηρεσίες που ήδη έχει φορολογηθεί ο λαός, τη μεταφορά στους δήμους, του πιο άδικου φόρου, του ΕΝΦΙΑ, όπως έχουν συμφωνήσει κυβέρνηση και Κεντρική Ένωση δήμου Ελλάδας.
Έχουν αποδεχτεί την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, τη νέα επίθεση στα εργασιακά και ασφαλικά δικαιώματα με τις συμβάσεις μηδενικού χρόνου, τη δουλειά όταν και όσο θέλει ο εργοδότης, την κατάργηση της σύνταξης των υπερηλίκων μετά τα 67 και την άνοδο στα 74, την εντατικοποίηση της εργασίας, με αποτέλεσμα να πληθαίνουν τα εργασιακά ατυχήματα και στους δήμους. Την τελευταία 20ετία 2000 εργαζόμενοι στην Τοπική Διοίκηση έχουν χάσει τη ζωή τους εν ώρα δουλειάς. Οι εργαζόμενοι στους χώρους αυτούς έχουν γίνει λάστιχο, η εντατικοποίηση σπάει κόκαλα λόγω της υποστελέχωσης που επικρατεί και η μονιμότητα σιγά-σιγά πάει περίπατο.
Το ερώτημα λοιπόν που μπαίνει είναι: Ανάπτυξη για ποιόν και από ποιον;
Ανάπτυξη με βάση τις λαϊκές ανάγκες και τις δυνατότητες του τόπου και της εποχής μας; Ή με βάση την κερδοφορία και τον ανταγωνισμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που όλο και πιο πολύ περιορίζουν την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών;
Οι δυνάμεις της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν οι πλειοψηφίες στο περιφερειακό αλλά και στα δημοτικά συμβούλια στην περιοχή μας, στήριξαν αυτή την αντιλαϊκή πολιτική αλλά και στην αντιπολίτευση να ήταν το ίδιο ακριβώς έκαναν.
Συνεπώς το δίλημμα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών είναι:
Απέναντι σ΄ αυτό το μπλοκ των αστικών κομμάτων που διοικούν περιφέρειες και δήμους, ανεξαρτήτως από το πως εμφανίζονται στις εκλογές, θα πρέπει να ισχυροποιηθεί αποφασιστικά, με κατάκτηση νέων θέσεων, περισσότερων περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων, η δύναμη της εργατικής – λαϊκής αντίστασης και αντιπολίτευσης, οι συνδυασμοί της Λαϊκής Συσπείρωσης που είναι η έκφραση των αγώνων των εργαζομένων, της νεολαίας, των επαγγελματιών, των αγροτών, των αγώνων για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία της ζωής από τις φυσικές καταστροφές.
Οι υποψήφιοι της Λαϊκής Συσπείρωσης σε όλη την Ελλάδα είναι δοκιμασμένοι αγωνιστές του εργατικού λαϊκού κινήματος των ριζοσπαστικών συσπειρώσεων των επιστημόνων, των αγροτών και επαγγελματιών, των γυναικών, της νεολαίας.
Αντεπίθεση, λοιπόν, είναι η δική μας απάντηση στην επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου που επεξεργάζονται τα κέντρα εξουσίας του, υλοποιούν τα κόμματα του, και εξειδικεύουν οι εκλεκτοί τους στις περιφέρειες και τους δήμους.
* Ο Νίκος Μανουσάκης είναι περιφερειακός σύμβουλος και υποψήφιος με τη Λαϊκή Συσπείρωση
