Η ελίτ της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών ολοένα και θαμπώνει το πεδίο εφαρμογής της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) προς τέρψιν της φίλης Ουκρανίας. Μόνο που αρχίζουν και την αντιλαμβάνονται αλλιώς οι 4-5 γείτονες που πληρώνουν τα σπασμένα, και έτσι πισωπατούν στην εφαρμογή των νέων αποφάσεων που τους υποδεικνύουν άλλα κέντρα λήψης αποφάσεων. Σε κάθε περίπτωση εμείς θα δούμε στο σημερινό μας σημείωμα τι πρεσβεύει νέο δελτίο τύπου της Κομισιόν της 12/6/2023, σχετικά με αυστηροποίηση των κανόνων ασφάλειας προϊόντων.
Και όσοι απεργάζονται τις δυσοίωνες αυτές λύσεις θα καταλάβουν πόσο οικτρή είναι η υιοθέτηση γεωργικής πολιτικής με ξεφτισμένες έννοιες, νοήματα και πόρους.
Οι λανθασμένες αποφάσεις στη ρωσο-ουκρανική σύρραξη δεν έχουν επιπτώσεις μόνο στις συνορεύουσες 4-5 χώρες, που διαπιστώνουν περίτρανα τα αδιέξοδα από τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ της Ουκρανίας και της Ε.Ε. Είναι και οι άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, που πληρώνουμε πολύ ακριβά τα σπασμένα των επιλογών των ηγετών της Ε.Ε., που είναι κατά πολύ κατώτερες των περιστάσεων. Μπροστά στη διάρρηξη της τροφικής αλυσίδας με τα ρωσικά και ουκρανικά σιτηρά, αλλά και τους ενεργειακούς πόρους και τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές, μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση και κινδυνεύουν από πείνα ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι. Μέσα σε όλους αυτούς προστίθενται σταδιακά και τμήματα αγροτών της Ε.Ε., αλλά και αδύναμων εισοδημάτων που αδυνατούν πλέον να επιβιώσουν σε κανονικές συνθήκες μήνα με το μήνα. Και οι ιθύνοντες των Βρυξελλών, αλλά και οι υπουργοί των κρατών μελών που συνέρχονται τάχα μου, κατά τακτά διαστήματα κωφεύουν και προσπαθούν να επιβάλουν ο καθένας, τα δικά του μέτρα και συμφερτικές παρουσιάσεις.
Αυτό πλήττει ευθέως τους περισσότερο αδύναμους εταίρους της Ε.Ε. και τα παραδείγματα που παραθέτουμε τους τελευταίους μήνες δεν έχουν τελειωμό.
Στον τομέα των αυστηρότερων κανόνων ασφαλείας των προϊόντων η γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών παραθέτει τα πλεονεκτήματα από την εφαρμογή νέων κανόνων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση των σημαντικών κοινωνικών αλλαγών που είχαν αντίκτυπο στην ασφάλεια των καταναλωτικών προϊόντων τα τελευταία 20 χρόνια, όπως η αύξηση της ψηφιοποίησης, οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις και η παγκοσμιοποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού.
Με το εκσυγχρονισμένο αυτό πλαίσιο θα διασφαλιστεί ότι στους καταναλωτές προσφέρονται μόνο ασφαλή προϊόντα, ανεξαρτήτως της προέλευσης των προϊόντων και του αν πωλούνται σε καταστήματα ή διαδικτυακές αγορές.
Όπως όμως έχουμε καταγγείλει και από τις ίδιες στήλες της εφημερίδας, η υιοθέτηση σειράς πρωτεϊνών με βάση σκουλήκια, κατσαρίδες, γρύλους και ακρίδες, παρά τους φόβους που γεννούν συμπληρώνονται με ευχέρεια και νέο θεσμικό καθεστώς πλέον στα τρόφιμα και ας λένε τα δελτία τύπου για την αυστηροποίηση των κανόνων ασφάλειας προϊόντων.
Δημοσιεύματα των εφημερίδων βρίθουν με τα προϊόντα που διαθέτουν κρυφά στοιχεία και σύμβολα, ή αριθμούς που δε δείχνουν ότι στο μίγμα χρησιμοποιούνται και αλευροσκώληκες, ή άλλα σκουλήκια και μερικά από τα… 1900 είδη σκουληκιών που έχουν πάρει πράσινο φως να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα.
Όταν όμως σημειώναμε τις νέες συνθήκες και τα νέα νομοθετήματα (Κανονισμοί και Αποφάσεις των Βρυξελλών) περί ελευθέρας χρήσης αλευροσκουληκιών, ακόμη και για την παραγωγή σπαγγέτι, επισημαίναμε και ένα άλλο γεγονός που δεν μπορεί να μας αφήσει ασυγκίνητους. Πρόκειται για τον περιορισμό οικιακών κτηνοτροφικών προϊόντων που εξαπλώνεται γρήγορα τα τελευταία χρόνια περίπου σα μάστιγα τοπικών αποφάσεων που στηρίζονται στο θεσμικό πλαίσιο παραγωγής αγροτικών προϊόντων των Βρυξελλών. Ποιος εφαρμόζει και ποιος υπογράφει αυτές τις αποφάσεις δεν μας λένε. Ποιον σκοπό εξυπηρετούν, ούτε αυτό μας λένε. Και όμως η τοπική οικονομία που έθρεψε γενεές γενεών καλείται τώρα με την έκλειψή της να βοηθήσει στην αντικατάσταση των απαραίτητων πρωτεϊνών με βάση τα αμφίβολης αξίας και υπέρμετρου κινδύνου άλευρα σκουληκιών.
Να ζητήσουμε σοβαρότητα από ποιους; Από τους ανύπαρκτους ταγούς που υπογράφουν αυτές τις αποφάσεις;
Η επισιτιστική κρίση έχει πολλά πρόσωπα. Ένα από αυτά είναι η μείωση της τοπικής παραγωγής για αμφιλεγόμενους λόγους, όπως τα εμπόδια που δημιουργούν σε τουριστικές τοποθεσίες, οι κοτούλες και τα αρνιά των οικογενειών, που καλούνται να απαρνηθούν μετά από αιώνες χρήσης τους, για να αντικατασταθούν από αλλεργιογόνα (τουλάχιστον) σκουληκοειδή συμπλέγματα! Και να μας εμπαίζουν και επιπλέον!
* Ο Γιώργος Μαρκατάτος είναι διευθύνων σύμβουλος
