Τα γεγονότα που τρέχουν στην ευρωπαϊκή καθημερινότητα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να σκέφτεται κανείς ότι θα βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των πολιτών. Και ο λόγος είναι μια σοβαρή αντίφαση ανάμεσα στη δομή και λειτουργία της ΕΕ ως διεθνούς οντότητας, όπως ήταν μέχρι προχθές, με τη διαστροφή που θέλουν να της επιβάλουν αποτυχημένοι αξιωματούχοι, όπως ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο, που αδυνατεί πλέον να κυβερνήσει εν μέσω των συγκρούσεων συμφερόντων από τη μια με τους νέους ενοίκους του Λευκού Οίκου και από την άλλη με μια δυναμική έκρηξη που επεφύλαξαν στην παγκόσμια σκηνή οι BRICS.
Οι νέοι επίτροποι που περιστοιχίζουν την κυρία φον ντερ Λάϊεν πρόεδρο της Κομισιόν αρχίζουν να δυναμώνουν το λόγο τους, σε μια προσπάθεια να πείσουν το ακροατήριο των θιγμένων Ευρωπαίων, ότι όλα πάνε καλά και θα εξακολουθήσουν να εδράζονται στο ίδιο μοτίβο ανάπτυξης.
Φαίνεται ότι δεν έχουν διαβάσει τις εκθέσεις που γνώρισαν το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες του προηγούμενου έτους, των Λέττα και Ντράγκι, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και δείχνουν προς μια ύφεση, ήδη εμπεδωμένη και στον τόπο μας.
Εν τούτοις, παρά τη δυσκολία να βρει κανείς μια αισιόδοξη φωνή στις Βρυξέλλες σήμερα, κοινή είναι η διαπίστωση ότι η ευρωπαϊκή οικονομία βρίσκεται σε τέλμα και αυτό πλήττει το ηθικό των ίδιων των λαών της ηπείρου μας. Πάντως, σε ομιλία της η νέα αντιπρόεδρος της ΕΕ αρμόδια για τον ανταγωνισμό και την καθαρή μετάβαση, κα Ριμπέρα (Ribera), μίλησε στις 16 Ιανουαρίου σε εκδήλωση της κορυφαίας δεξαμενής σκέψης Μπρύγκελ, στις Βρυξέλλες, μας προτρέπει να χαλαρώσουμε λίγο. Και να σκεφτούμε ότι θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, γιατί έχουμε επιτύχει θετικά πράγματα που έχουν κάνει την Ευρώπη ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζει κανείς. Ένα από τα καλύτερα μέρη για να επενδύσουμε και να οικοδομήσουμε ένα μέλλον».
Στην εκδήλωση αυτή σημειώνουμε ότι αποδείχθηκε περίτρανα ότι άλλα είναι τα λόγια των αξιωματούχων και άλλα της πραγματικότητας. Παράδειγμα ίσως μοναδικό για να φανεί ότι βαδίζουμε πάνω σε τεντωμένο σχοινί μας δίνει το ενεργειακό κόστος στην Ευρώπη που είναι τρεις φορές υψηλότερο από ό,τι στις ΗΠΑ και δύο φορές υψηλότερο από ό,τι στην Κίνα. Ποια ταμεία θα επιδοτήσουν τη διαφορά αυτή; Ενός παράγοντας που μπαίνει παντού, στην παραγωγή, στην κατανάλωση, στην κίνηση στην καθολική ζωή των κατοίκων και τελικά διακρίνει σε δυο κατηγορίες τον πλούτο και τη φτώχεια, με συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών έναντι των πλούσιων.
Σε αυτό το πλαίσιο σημασία έχει να δούμε ποιος είναι ο επερχόμενος σχεδιασμός. Σύμφωνα με δημοσίευση αυτήν την εβδομάδα, πρέπει να ακολουθήσουμε δέκα δρόμους αυτό το χρόνο.
Οι δρόμοι αυτοί αφορούν
1. Επίτευξη ισορροπίας μεταξύ ανάπτυξης και καινοτομίας, προς όφελος της παραγωγικότητας.
2. Να καθοριστεί ένας στόχος για το κλίμα για το 2040.
3. Να προχωρήσουμε με γοργά βήματα προς την ευρωπαϊκή οικονομική ασφάλεια.
4. Να καθορίσουμε τις πηγές των απαραίτητων χρημάτων για την ΕΕ.
5. Να δυναμώσουμε την ικανότητα για επενδύσεις στο μέλλον.
6. Να επιταχύνουμε την παραγωγή ευρωπαϊκών ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
7. Να βοηθήσουμε στην αντιμετώπιση του ανταγωνισμού στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
8. Να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία.
9.Να επιταχύνουμε την επιστροφή των παράτυπων μεταναστών, και τέλος.
10. Να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη στη δημόσια σφαίρα.
Το σύνολο των σημείων αυτών που απαιτούν οι νέες συνθήκες είναι επιβεβλημένο και σε μεγάλο βαθμό πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες. Κάποιος όμως πρέπει να βγει και να μας εξηγήσει πώς φθάσαμε στην αθλιότητα αυτή να αποδεχόμαστε ότι είμαστε οι τελευταίοι στην ανάπτυξη, οι χειρότεροι στην παραγωγή και άρα δηλώνουμε ότι η κατανάλωση θα υστερεί σε όλο το μηκος και το πλάτος της ΕΕ.
Ποιος θα πάρει την ευθύνη να υποδείξει αν εκείνοι που οδήγησαν ολόκληρη την ΕΕ στα τάρταρα θα κληθούν να πληρώσουν τα σπασμένα; Πώς αλλιώς εξισορροπείται η ένταξη με το κοινοτικό κεκτημένο αν λάβουν χώρα τα ανωτέρω 10 καταστροφικά για να ηγούνται των προθέσεων της ΕΕ;
Βέβαια και πρέπει να καθοριστούν οι στόχοι για το κλίμα το 2040. Με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ να θέλει να γυρίσει στα πετρώματά του και στα πετρέλαια του, τι να περιμένουν οι περισσότεροι εταίροι μας από την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας; Να επιτύχουν πλήρη απασχόληση και τέλος πως θα επιστρέφονται άμεσα κιόλας! οι μετανάστες στις χώρες προέλευσης; Ή μήπως οι αξιωματούχοι αυτοί στοχεύουν τις χώρες πρώτης εισόδου των παράτυπων μεταναστών;
Ο τόνος του σημειώματός μας δεν είναι από τους πλέον ήρεμους και εμπνευσμένος από τους όρους καταλλαγής. Ελπίζουμε μόνο να επικρατήσει η κοινή λογική και να σταματήσει ο επώδυνος δρόμος που έχουν πάρει οι ιθύνοντες και υποχρεώνουν τους πολίτες της Ευρώπης να ζήσουν σε συνθήκες μειωμένης ευημερίας για να μην πούμε ενισχυμένης δυστυχίας.
