Πριν από μερικούς μήνες όλοι ασχολούμαστε με τον πόλεμο στην Ουκρανία και βρίζαμε σχετικά όσους είχαν ή δεν είχαν εμπλακεί σ’ αυτόν, ανάλογα με τις πολιτικές μας συμπάθειες. Πριν μερικές εβδομάδες ξεκίνησε ο πόλεμος της Χαμάς με το Ισραήλ. Αμέσως ξεχάστηκε η Ουκρανία και βρήκαμε νέο θέμα να ασχοληθούμε όλοι μας. Πρώτη και καλύτερη βέβαια η τηλεόραση και γενικότερα όλα τα ΜΜΕ και ακολούθησαν οι προοδευτικές και άλλες δυνάμεις…
Κάθε πατριώτης, ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις του, ανεβάζει στο διαδίκτυο τα αντίστοιχα που πιστεύει, παραβλέποντας συνήθως την ουσία και την πραγματικότητα. Τα ερωτήματα για τη συγκεκριμένη πολεμική σύγκρουση πολλά, που δεν μπορούν να απαντηθούν εδώ. Εντύπωση προκαλούν οπωσδήποτε τα κύματα εκδηλώσεων συμπαράστασης, που γίνονται σε πολλές χώρες και οπωσδήποτε στη χώρα μας, υπέρ του παλαιστινιακού λαού.
Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο παλαιστινιακός λαός αδικείται εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας βέβαια και ο ίδιος το δικό του μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.
Ως δια μαγείας λοιπόν ξεχάστηκε η Ουκρανία, μας τέλειωσαν οι διαδηλώσεις υπέρ της, γιατί τώρα προηγείται η Παλαιστίνη. Αναρωτιέμαι βέβαια γιατί τόσο εύκολα έχουμε ξεχάσει την Κύπρο, τους Κούρδους, τους Αβορίγινες, τη γενοκτονία των Αρμενίων, παρόμοια προβλήματα σε λαούς της Αφρικής, της λατινικής Αμερικής, της Ασίας (το Θιβέτ είναι σε Κινεζική κατοχή από το 1950 και ο θρησκευτικός τους ηγέτης Δαλάι Λάμα είναι μόνιμα εξόριστος). Γιατί άραγε δεν γίνονται διαδηλώσεις για τα συγκεκριμένα προβλήματα των λαών και των χωρών τους; Ξεχάστηκαν; Δεν είναι το ίδιο σημαντικά όπως της Παλαιστίνης; Δεν βγάζουν ειδήσεις; Δεν έχουμε συμφέροντα σ΄ αυτές, ούτε εμείς, ούτε οι άλλες χώρες που διαδηλώνουν υπέρ της Παλαιστίνης; Δεν έχουν δίκιο; Και μια και το φερε η κουβέντα καλό είναι όσοι διαδηλώνουμε και διαρρηγνύουμε τα ιμάτια μας για τον οποιονδήποτε, να γνωρίζουμε το πρόβλημα σε βάθος, γνωρίζοντας ιστορία και τις θέσεις εκείνων που υποστηρίζουμε, προς αποφυγή σημαντικών λαθών.
Στη σημερινή κατάσταση η Τουρκία δεν έχει, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και κανόνες, νόμιμη πρόσβαση στα όποια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όσοι υποστηρίζουμε τη Χαμός θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι: η Χαμάς θέλει κοινή ΑΟΖ με την Τουρκία που περνά μέσα από τη νόμιμη ΑΟΖ της Κύπρου!(για όσους γνωρίζουν τι είναι ΑΟΖ και τη σημασία της!). Η Χαμάς έκανε και προφανώς συνεχίζει να κάνει κοινές ασκήσεις με το ψευδοκράτος στην Κύπρο και είναι σύμμαχοι. Η Χαμάς ήταν εκείνη που πανηγύριζε, όταν η Τουρκία έκανε την Αγ. Σοφιά τζαμί.
Βλέποντας τις θέσεις της Χαμάς, όσο κι αν είμαι με τους παλαιστίνιους και την αδικία που γίνεται σε βάρος τους, δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι οι θέσεις της Χαμάς είναι παντελώς αντίθετες με τα συμφέροντα της χώρας μου, τα οποία όλοι γνωρίζουμε ότι στο σημερινό κόσμο και τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται και αλλάζουν καθημερινά, είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της χώρας.
Παράλληλα σκέφτομαι πως είναι δυνατόν στον αιώνα της τεχνολογίας, όπου κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και η τεχνολογία έχει φτάσει σε απίστευτα επίπεδα, το Ισραήλ με την καλύτερη αντικατασκοπεία του κόσμου, τη διάσημη Μοσάντ, να μην ήξερε για την επίθεση της Χαμάς. Όπως και μέγιστη απορία μου είναι, δεν γνώριζε άραγε η Χαμάς τα αντίποινα από το Ισραήλ, όταν ξεκινούσε την επίθεση;
Σε ένα πόλεμο προφανώς υπάρχουν απώλειες και από τις δυο μεριές και ο άνθρωπος δείχνει αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Ένα ζώο! Με τις αντίστοιχες βαναυσότητες εναντίον του απλού κόσμου εκατέρωθεν. Το Ισραήλ έκανε αυτό ακριβώς που θα έκανε κάθε κράτος το οποίο δεχόταν επίθεση, είτε δίκαιη ήταν αυτή, είτε άδικη. Και όπως έκανε στον πόλεμο των επτά ημερών και στο Γιομ Κιπούρ, όχι μόνο κάλυψε το χαμένο έδαφος, αλλά πλέον τίθενται σοβαρά θέματα επιβίωσης του παλαιστινιακού λαού με την κατάληψη της λωρίδας της Γάζας.
Ένα διαχρονικό ερώτημα είναι, γιατί άραγε οι πλουσιότερες χώρες του πλανήτη, που βρίσκονται στην περιοχή του αραβικού κόσμου, δεν δέχονται τους παλαιστίνιους πρόσφυγες, αλλά και εκείνοι δεν θέλουν να πάνε σ’ αυτές και προτιμούν τις χώρες της δύσης;
Έχουμε αναρωτηθεί άραγε γιατί ο Τούρκος τα έχει βάλει με όλο τον κόσμο στη συγκεκριμένη σύρραξη; Διαβάζοντας αρκετά γύρω από το θέμα κατέληξα ότι: αν η παλαιστίνιοι αποκτήσουν επίσημο κράτος στη λωρίδα της Γάζας αυτόματα αποκτούν και την ανάλογη ΑΟΖ με τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου, τα οποία τουρκικά δημοσιεύματα υπολογίζουν σε περιεκτικότητα 38 δις κυβικών μέτρων!. Η Τουρκία σαν σύμμαχος και υποστηρικτής της Χαμάς αυτονόητα θα έχει τον πρώτο λόγο στην εξόρυξη! Για μια ακόμη φορά είναι επίκαιρη η φράση από τον ελληνικό κινηματογράφο, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη…».
Όλα τα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, έχουν διδάξει ότι κερδισμένος είναι πάντα εκείνος ο οποίος βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Η κυβέρνηση της χώρα μας, έχει ταχθεί σε μια πλευρά αντίθετη από εκείνη που υποστηρίζει η αντιπολίτευση. Βέβαια λόγω των γεγονότων διάσπασης στην αντιπολίτευση τίθεται το ερώτημα, ποια αντιπολίτευση; Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Το παράδοξο θα ήταν να υπήρχε ομοφωνία όλων των κομμάτων στην ελληνική βουλή, οπότε μέχρι στιγμής μάλλον τίποτα δεν εκπλήσσει, οποιονδήποτε παρατηρητή.
Οι αντιπαραθέσεις των κομμάτων στην ελληνική βουλή, αλλά και οι αντιδράσεις της κοινωνίας σχετικά με το παλαιστινιακό, δεν μπορούν να αλλάξουν απολύτως κανένα συσχετισμό, πέρα από την άνοδο της κλασσικής διχόνοιας η οποία είναι από τα αγαπημένα «σπορ» του Έλληνα διαχρονικά. Μόνο ο καιρός είναι εκείνος που θα δείξει αν οι αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας για μια ακόμη φορά, κάτι που υποθέτω πως όλοι μας ευχόμαστε.
