SL-FL: Με το “να δούμε” και με το… “και βλέπουμε”

Ουδέν νεότερον από το μέτωπο της Super League-Football League… Ως γνωστό, ο υφυπουργός αθλητισμού κ. Λευτέρης Αυγενάκης έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά -όπως και όλοι- αφού τα πάντα κρίνονται από το τί θα πει η επιτροπή λοιμωξιολόγων.
Οι ομάδες μάταια περιμένουν να δουν πότε θα ανάψει το “πράσινο φως” ο ΕΟΔΥ ο οποίος για την ώρα -και είναι λογικό- ασχολείται με νούμερα κρουσμάτων, με καμπύλες, με αριθμό νέων θανάτων από τον κορονοϊό και φυσικά με τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που ολοένα και μειώνεται η διαθεσιμότητά τους.
Βέβαια, στους αριθμούς των νέων κρουσμάτων έχει επέλθει ισορροπία αφού διανύουμε την 6η μέρα της καραντίνας. Η λογική λέει ότι θα υπάρξει μείωση των κρουσμάτων πλην όμως, θα πρέπει να κάνουμε υπομονή ως και τις 30 Νοεμβρίου για να δούμε που θα πάει όλο αυτό.
Κι ενόσω συμβαίνουν όλα τα παραπάνω που προέχουν για τη δημόσια υγεία, στη SL-FL έχουν αντιληφθεί για τα καλά τί συμβαίνει. Αυτό που κυνηγάει περισσότερο από ποτέ το τελευταίο διάστημα ο ΠΣΑΠ δια μέσω του προέδρου του κ. Μπαντή είναι να επέλθει μία ισορροπία παντού. “Είναι ακατανόητη” όπως επισημαίνει ο ίδιος “ο διαχωρισμός της SL1 με τις άλλες δύο κατηγορίες” ενώ τονίζει πως… “εάν και εφόσον δεν συμβεί αυτό, τότε πρωταρχικό μας μέλημα θα είναι η διασφάλιση των δικαιωμάτων των μελών μας».
Η… βαλίτσα πάει πολύ μακριά σε μια τέτοια περίπτωση αφού οι ποδοσφαιριστές είναι κι αυτοί εργαζόμενοι και θα πρέπει να δουν πως θα καλυφθούν οικονομικά σε μια περίοδο όπου το κράτος έχει λάβει κάποιες σχετικές αποφάσεις.
Τόσο οι ίδιοι όσο και οι προπονητές τους όμως είναι αναγκασμένοι να ζουν πρωτόγνωρες καταστάσεις αφού τόσο μικρά γκρουπ που σχηματίζονται στο γήπεδο είναι αδύνατο να μπορέσουν να παρουσιάσουν -στην περίπτωση που ξεκινήσουν κάποια στιγμή τα πρωταθλήματα- μια βάση ομοιογενούς κατάστασης. Ο λόγος για τον οποίο αθλούνται αυτό το διάστημα είναι καθαρά για να μην χάσουν τη φυσική τους κατάσταση.
Είναι λογικό, φυσικό κι επόμενο πως, στο ενδεχόμενο επιστροφής τους στις επίσημες διοργανώσεις (ίσως στον μήνα Δεκέμβριο και να δούμε…), τα αγωνιστικά τμήματα θα πιεστούν από τον χρόνο, ο κίνδυνος τραυματισμών θα μοιάζει πιο δεδομένος από ποτέ και τα πρωταθλήματα θα οδηγηθούν σε μια κατ’ ανάγκη υπαρκτή διαδικασία για να ολοκληρωθεί κάτι που απλώς έπρεπε να ξεκινήσει.