Στις 15 Ιουλίου 2024 έλαβε χώρα το Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας, όπου μεταξύ άλλων αναλύθηκαν και οι βλέψεις της ουγγρικής προεδρίας. Σύμφωνα με τις βλέψεις αυτές θα πρέπει να επανέλθει στο επίκεντρο της χάραξης πολιτικής της ΕΕ το συμφέρον των γεωργών. Μάλιστα γίνεται λόγος και για τη διασφάλιση ότι το μέλλον της γεωργίας είναι ανταγωνιστικό, ανθεκτικό στις κρίσεις, βιώσιμο, φιλικό προς τους γεωργούς και βασισμένο στη γνώση. Μια χαρά βλέψεις, σε ένα συνολικά εχθρικό περιβάλλον που έχει δημιουργήσει προσωπικά η Ούρσουλα, παλιά και νέα πρόεδρος της Κομισιόν, όπως είδαμε στις φαρσοκωμωδίες που παίχτηκαν σε πολλούς κύκλους, πρώτα στη σύνοδο κορυφής και στη συνέχεια στις 18/7/24 όπου επικυρώθηκε από τους εν χορό εντελλομένους ευρωβουλευτές.
Η αφορμή όμως για την πορεία αυτή της ΚΓΠ δεν είναι σημερινή, ούτε χθεσινή. Είναι παλαιότερη και από το παλιό, ήτοι με την παγκοσμιοποίηση άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου για να μικραίνει η κατ εξοχήν πολιτική που έθρεψε όλες τις μεταπολεμικές γενιές και μάλιστα με έντιμο τρόπο και την πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου.
Η ουγγρική Προεδρία παρουσίασε το πρόγραμμα εργασιών της για το προσεχές εξάμηνο, περιγράφοντας τις κύριες προτεραιότητές της στον τομέα της γεωργίας και της αλιείας.
Μια γεωργική πολιτική της ΕΕ με επίκεντρο τους γεωργούς είναι μία από τις επτά πρωταρχικές προτεραιότητες της ουγγρικής Προεδρίας. Ο στόχος αυτός συνδέεται στενά με δύο άλλες οριζόντιες προτεραιότητες της Προεδρίας, δηλαδή την ανταγωνιστικότητα και την αντιμετώπιση των δημογραφικών προκλήσεων. Η ουγγρική Προεδρία θα επικεντρωθεί στη διασφάλιση ενός ανταγωνιστικού, ανθεκτικού στις κρίσεις, βιώσιμου, φιλικού προς τους γεωργούς και βασισμένου στη γνώση μέλλοντος για τη γεωργία. Μάλιστα, στις σχετικές ανακοινώσεις η ουγγρική Προεδρία έχει ως στόχο να ενθαρρύνει το Συμβούλιο Γεωργίας και Αλιείας να αξιοποιήσει τη θεσμική μεταβατική περίοδο και να παράσχει καθοδήγηση στη νέα Επιτροπή για τη διαμόρφωση των κανόνων της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ μετά το 2027.
Τίποτε το θετικό!
Λόγια, λόγια, λόγια, από όλους τους παράγοντες, προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς περιεχόμενο και κυρίως χωρίς αύριο για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους μας, λόγια που ούτε καν συνιστούν πολιτική, αντίθετα επηρεάζουν τις ήδη σωστές πολιτικές που εφαρμοζόταν επί σειρά των.
Και σήμερα, παρά το ότι δεν ήταν τίποτε τυχαίο, και όλοι οι αγρότες βγήκαν μαζί, απόλα τα κράτη μέλη στους δρόμους, δεν ίδρωσε κανενός υπεύθυνου το μέτωπο, αλλά ούτε που ενδιαφέρονται να γλυκάνουν λίγο τα πράγματα.
Στον ορυμαγδό των λόγων των αξιωματούχων, εντάσσεται και η γελοιοποίηση της ΚΓΠ από την Κομισιόν που τα βάζει (δικαίως ή αδίκως, δεν ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή) με την προεδρία του Συμβουλίου που ακολουθείται από δεκαετιών, εκ περιτροπής από τα κράτη μέλη. Και η πολεμοχαρής πρώην υπουργός πολέμου της Γερμανίας και για δεύτερη φορά πρόεδρος της Κομισιόν, χωρίς να έχει θεσμική ιδιότητα τα έβαλε με τον Όρμπαν, πρωθυπουργό της Ουγγαρίας, και εκ περιτροπής προεδρεύοντα του Συμβουλίου, σαμποτάροντας τι;;; τις εργασίες της προεδρίας, δηλαδή τίνος; Ου μέσου Ευρωπαίου πολίτη! Χωρίς ντροπή! Ντρέπομαι μόνο που το αναφέρω.
Και η προεδρία θεωρεί ότι «η προώθηση της βιώσιμης γεωργίας αποτελεί βασική προτεραιότητα με στόχο την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ των στρατηγικών στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, της σταθεροποίησης των γεωργικών αγορών και ενός αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου για τους γεωργούς».
Και στη σχετική ανακοίνωση επισημαίνεται επιπλέον ότι οι αγροτικές περιοχές διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην επισιτιστική ασφάλεια, τη διατήρηση του περιβάλλοντος και τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της ΕΕ. Ωστόσο, έχουν αντιμετωπίσει αρκετές οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές και προκλήσεις τις τελευταίες δεκαετίες.
Προτάσεις γεμάτες ανακρίβειες, αφού όλοι γνωρίζουμε πλέον ξεκάθαρα, ότι όλα τα δεινά στην ΚΓΠ έχουν συσσωρευτεί μετά τη ρωσο-ουκρανική κρίση, με επικυρίαρχα σημεία:
– Την εκρηκτική αύξηση της ενέργειας με επιπτώσεις στις καλλιέργειες και την παραγωγή ζωοτροφών,
– Την έλλειψη πρώτων υλών για παραγωγή λιπασμάτων, αφού η Ρωσία ήταν και παραμένει ο πρωταρχικός, εν δυνάμει, παραγωγός πρώτων υλών για λιπάσματα.
– Τη σημαντική διατάραξη του στρατηγικού προϊόντος των σιτηρών που διαδραματίζουν οι Ουκρανία και Ρωσία, με κύριο υπεύθυνο την άκριτη και αμελέτητη επιβολή κυρώσεων, λες και η ευρωπαϊκή διπλωματία δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της.
Ευτυχώς που υπάρχουν και μερικά σημάδια, όπως το θετικό εμπορικό πλεόνασμα της ΕΕ στον αγροδιατροφικό τομέα ύψους σχεδόν 18 δισεκατομμυρίων ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2024, που μας επιτρέπει να ατενίζουμε σοβαρά και θετικά το μέλλον, εκτός των αποφάσεων των δήθεν ιθυνόντων!
Το πρόβλημα προέρχεται από άλλα μετερίζια: Πρόκειται για τους πόρους που χορηγούνται στον αγροτικό τομέα, η μείωση των οποίων κοντεύει να στερήσει από βασικές πηγές την ανάγκη κάλυψης των δαπανών.
| Έτη | δεσμεύσεις ΚΓΠ | Σύνολο προϋπ/σμού | % συμμετοχή ΚΓΠ |
| 2024 | 54,96 | 184,42 | 29,80 |
| 2023 | 54,87 | 181,98 | 30,15 |
| 2022 | 54,11 | 163,30 | 33,14 |
| 2021 | 56,57 | 164,38 | 34,41 |
| 2020 | 58,79 | 164,05 | 35,84 |
| 2019 | 58,41 | 162,07 | 36,04 |
| 2018 | 58,46 | 156,62 | 37,33 |
| 2017 | 57,52 | 154,51 | 37,23 |
| 2016 | 63,00 | 147,59 | 42,69 |
| 2015 | 63,69 | 158,19 | 40,26 |
Το γενικό συμπέρασμα δεν είναι μόνο η μείωση των χρημάτων που οδεύουν για τη στήριξη του τομέα, αλλά μαζί με τους άλλους παράγοντες που επηρεάζουν το κόστος παραγωγής, αναρωτιέται κάθε καλόπιστος άνθρωπος τρία πράγματα:
- Πως είναι δυνατόν να παράγουν οι παραγωγοί και
- Πως είναι δυνατόν να καταναλώνουν οι καταναλωτές, με τις τεράστιες αυξήσεις των τροφίμων και την ασυδοσία ορισμένων τύπων αγορών…
- Πως είναι δυνατόν να επιζήσει η γεωργία στην Ε.Ε.
Και καλά όλα αυτά, χώρες με ασθενή προϋπολογισμό (όπως η χώρα μας) που θα βρουν να εξοικονομήσουν χρήματα για τη σταδιακή επανεθνικοποίηση (καταστροφική) της ΚΓΠ;
