Παρακολούθησα τα διαδραματιζόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ και το συνέδριο που μόλις τελείωσε. Ένα κόμμα που πολλοί αμφιβάλλουν στο αν είναι κόμμα και το οποίο έχει τις κλασσικές παθογένειες που διέπουν την ελληνική φυλή, ειδικότερα δε εκείνη που ασχολείται με την πολιτική. Αναρωτιέμαι αν πραγματικά έχει υπάρξει πολιτικός και κόμμα τα τελευταία 60-70 χρόνια που να αγάπησε πραγματικά τη χώρα και να δούλεψε για την ευημερία της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λανσαρίστηκε σαν κόμμα της αριστεράς, το οποίο δημιουργήθηκε λόγω των συγκυριών που πρόεκυψαν στην ελληνική πολιτική σκηνή, αλλά φαίνεται ότι ήταν και παραμένει μάλλον ένα κόμμα χωρίς συγκριμένο πολιτικό προσανατολισμό. Μέγιστη απόδειξη γι΄ αυτό είναι η συνεργασία του με το ακροδεξιό κόμμα των ανεξάρτητων ελλήνων του κ. Καμμένου, με το οποίο ήταν φύση και θέση εντελώς αντίθετων ιδεολογιών, μόνο και μόνο για να κυβερνήσει! Συμφωνία κάτω από το τραπέζι, η οποία ξεμασκαρώθηκε το βράδυ των εκλογών, με τους άμεσα κοινούς πανηγυρισμούς των αρχηγών τους, αφού το είχαν συμφωνήσει, πριν καν συμβεί!
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε στις εκλογές του 1977 με τη συμμετοχή πέντε κομμάτων τις οποίες η κ. Δαμανάκη, για όσους θυμούνται, τον είχε ονομάσει «η ψευτοσυμμαχία των πέντε ναυαγών!» και με ποσοστό 2,72% εξασφάλισε 2 έδρες στο κοινοβούλιο. Οι δύο έδρες ήταν με τον πρόεδρο Ηλία Ηλιού στην Α΄ Αθήνας και για το στέλεχος του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού Λεωνίδα Κύρκο στη Β΄ Αθήνας. Δυο στελέχη μπαρουτοκαπνισμένα με αγώνες και ιστορία που σέβονταν άπαντες! Με τη λήξη της κοινοβουλευτικής της θητείας, όχι τυχαία, η Συμμαχία διαλύθηκε. Για την ιστορία τα κόμματα της συμμαχίας ήταν το Κ.Κ. Ελλάδας Εσωτερικού, η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά, η Σοσιαλιστική Πορεία, η Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία και η Χριστιανική Δημοκρατία.
Στη συνέχεια και μετά από πολλές πολιτικές διακυμάνσεις και με ένα κουρασμένο πολιτικά λαό από τη διακυβέρνηση των δυο μεγάλων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, και με ένα νέο άφθαρτο τότε πολιτικό, στο πρόσωπο του Τσίπρα, κατάφερε να φτάσει στο ποσοστό του 35,46% με 145 έδρες και με τη σύμπραξη του κόμματος του κ. Καμμένου των Ανεξάρτητων Ελλήνων – η οποία είχε συμφωνηθεί πριν από τις εκλογές! – που είχε ποσοστό 4,09% και 11 έδρες, να συγκροτήσει κυβέρνηση.
Τα υπόλοιπα είναι σε όλους γνωστά. Όχι μόνο δεν υλοποίησε σχεδόν τίποτα απ’ όσα υποσχέθηκε, αλλά οδήγησε τη χώρα ακόμη βαθύτερα, στα προβλήματα που ήδη υπήρχαν. Η υποτιθέμενη αριστερά, που θέλει πάντα το καλό του εργαζόμενου και του πολίτη, πέρασε νόμους τους οποίους ήταν αντίθετη και πολεμούσε για δεκαετίες. Νόμους που αν επιχειρούσαν να τις περάσουν τα άλλα δυο μεγάλα κόμματα, κατά γενική ομολογία θα καίγονταν όλη η Ελλάδα από άκρη σε άκρη! Έβαλε τη χώρα σε ένα νέο επώδυνο μνημόνιο και αφαίμαξε τη μεσαία και κατώτερη τάξη. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ! Θα δώσουμε 13η σύνταξη! Θα επαναφέρουμε το βασικό μισθό στα 751 ευρώ! Καμία αύξηση στον ΦΠΑ! Θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των περιφερειακών αεροδρομίων! Καταργούμε το μνημόνιο με ένα νόμο και ένα άρθρο! Δεν υπογράφουμε νέο μνημόνιο! Θα διαγράψουμε περισσότερο από 50% του χρέους! Με ΣΥΡΙΖΑ έρχονται καλύτερες μέρες για όλους τους Έλληνες!
Και τελικά ήρθαν!!! Τις είδαμε! Στα κάπιταλ κοντρόλ! Στο ξεπούλημα των αεροδρομίων! Στο ξεπούλημα του ΟΣΕ! Στις μειώσεις των συντάξεων και των μισθών! Στο ξεπούλημα των δανείων στις ξένες αγορές και στις εξώσεις από τα σπίτια, όσων είχαν πάρει δάνεια, στην υπογραφή νέου αχρείαστου μνημονίου και την υποθήκευση της χώρας και του εθνικού πλούτου για τα επόμενα 99 χρόνια και η λίστα δεν έχει τέλος! Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι με όσα διέπραξε, έβαλε ταφόπλακα στα όνειρα όλης της αριστεράς, για τα επόμενα 50 χρόνια τουλάχιστον, εννοείται προς αγαλλίαση των υπόλοιπων κομμάτων!
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και του πρώην μνηστήρα του κόμματος του Κασσελάκη και η μετέπειτα πτώση του, είναι η μέγιστη απόδειξη του πόσο εύκολα και γρήγορα μπορούν τα ΜΜΕ να φτιάξουν από το τίποτα αυτό που θέλουν, λανσάροντας το στον πολίτη με τη μορφή που το θέλουν! Αλλά και πόσο εύκολα μπορούν να πείσουν τους πολίτες να ψηφίσουν τον οποιονδήποτε για να τους κυβερνήσει! Και αυτό ισχύει για όλες τις κομματικές ιδεολογίες.
Εύκολα μπορεί να πει κάποιος ότι αφού οι πολίτες ήξεραν ας μην τους ψήφιζαν! Όμως… οι συγκυρίες πολλές, η κούραση των ψηφοφόρων μεγάλη, όπως και η προσδοκίες των κομματόσκυλων ότι θα συνεχίσουν να τρώνε, όπως έτρωγαν για δεκαετίες, αλλά Γρουζέϊκα και με τα άλλα κόμματα. Ήταν θέμα χρόνων και καταστάσεων, για να φτάσει η χώρα στο απροχώρητο.
Προφανώς δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ εκείνος που έφερε τη χώρα σ’ αυτή την κατάσταση, αφού άλλοι κυβερνούσαν για 40 χρόνια. Αντί όμως να πει αλήθειες, συνέχισε στο ρυθμό των ψεμάτων των άλλων κομμάτων, με μεγαλύτερα ψέματα, δίνοντας φρούδες ελπίδες στον απελπισμένο πολίτη, που ασφυκτιούσε με την οικονομική κρίση. Οι υποτιθέμενες αριστερές πεποιθήσεις του κόμματος, και οι αποφάσεις που πήρε, μάλλον παραμένουν ένα κακόγουστο αστείο.
Όσο για την «Κασσελακιάδα» που είχε προκύψει, και το συνέδριο που τέλειωσε πρόσφατα, δείχνουν αυτό που θέλουν όλοι διαχρονικά! Να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, θάβοντας ο ένας τον άλλον! Επιβεβαιώνεται έτσι η κλασσική κινηματογραφική διαχρονική ατάκα «τα λεφτά είναι πολλά Άρη!». Γιατί αυτονόητα όποιος «πάρει» το κόμμα, θα οικειοποιηθεί και την κρατική επιχορήγηση που προβλέπεται για τα κόμματα, που μόνο αμελητέα δεν είναι, ανερχόμενη σε κάποια εκατομμύρια! Οπότε ας κάνουμε κάθε λίγο και λιγάκι εκλογές. Μόνο που επειδή αργούν, αφού γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια, για να μην πλήττουμε, ας κάνουμε εσωκομματικές και συνέδρια! Έτσι για να βρισκόμαστε σε δουλειά βρε αδελφέ και να σπάει η μονοτονία… κατά τα άλλα και ιδεολόγοι είμαστε και το καλό της χώρας και των πολιτών της θέλουμε… άσχετα αν δεν το κάνουμε ποτέ!
ΥΓ. Το κείμενο απευθύνεται σε άτομα που μπορούν, παραμερίζοντας κομματικούς φραγμούς, φανατισμούς και ιδεολογίες, να κάνουν σκληρή αυτοκριτική, αντιμετωπίζοντας κατάματα την αλήθεια. Για τους υπόλοιπους μου είναι παντελώς αδιάφορο για το αν θα το διαβάσουν και τι θα σκεφτούν.
