Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΓΥΠΑΡΑΚΗ*
Λένε πως οι νέοι άνθρωποι είναι αδιάφοροι για την πολιτική, τους ενδιαφέρει μόνο ο εαυτός τους και η καλοπέρασή τους.
Δεν είναι αλήθεια. Οι νέοι άνθρωποι είναι απογοητευμένοι από τους πολιτικούς. Τα μεγάλα λόγια. Την αδυναμία τους να παρακολουθήσουν τον νέο κόσμο που έρχεται σε αντικατάσταση του προηγούμενου που καταρρέει σε κάθε επίπεδο και την ανετοιμότητα τους ή την ατολμία τους να προτείνουν ένα υγιή μετασχηματισμό. Βλέπουν τα παραδοσιακά πρότυπα ισχύος να αναπαράγουν την εξουσία τους γιατί έχουν την οικονομική, την αριθμητική δύναμη και βλέπουν πως δεν βάζουν επιτυχώς στον «λογαριασμό τους» τα θέλω των νέων αυτών ανθρώπων.
Παρακολουθώ, με λύπη μου μια δημοκρατία, στη χώρα που την «γέννησε» να στέλνει τους ίδιους και τους ίδιους πολιτικούς εκπροσώπους 40 χρόνια στα κέντρα αποφάσεων.
Και όταν γεράσουν και φύγουν με το ζόρι, να έρχονται διαδοχικά, τα παιδιά τους. Αναρωτιέμαι. Γιατί; Είναι υποχρέωσή μας; Εμείς δεν έχουμε άλλα άξια παιδιά στις κοινότητές μας;
Δυο κουβέντες με αφορμή τις κάλπες που έχουμε μπροστά μας.
Οι εθνικές εκλογές προτάσσουν ιδεολογία, πολιτικό σύστημα διανομής της εξουσίας και των κοινωνικών αγαθών. Δεν υποστηρίζω το φιλελεύθερο.
Οι τοπικές αυτοδιοικητικές εκλογές όμως, βάζουν στο επίκεντρο τον υποψήφιο, τον άξιο, τον δραστήριο άνθρωπο τον ίδιο, όχι το σύστημα. Αυτόν τον καθαρό άνθρωπο υποστηρίζω.
Είμαι αντισυστημική, ελεύθερη να κάνω αντίλογο γιατί δεν προέρχομαι από κομματικούς σχηματισμούς και δεν προωθούμαι από μηχανισμούς αναπαραγωγής της εξουσίας.
Μπήκα στην ομάδα «Για την Κρήτη συνεχίζουμε» γατί την πιστεύω. Ο Σταύρος Αρναουτάκης πέτυχε ξεκινώντας από ένα χωριό του οποίου τη μοίρα άλλαξε.
Υποστηρίζεται κι από αντιπάλους τώρα, αφού δεν μπόρεσαν να τον κερδίσουν πριν. Πιστεύω στην αλήθεια του, το ενωτικό πνεύμα του, τη μεθοδικότητα και το όραμά του για το νησί.
Η Μαρία Λιονή έχει την εμπειρία γιατί χρειάζεται η καθοδήγηση του παλιού, έχει σταθερά την αγάπη και την στήριξη του κόσμου, εκλέγεται με μεγάλα ποσοστά και όπως είπε πρόσφατα η ίδια: αν σκεφτόμουν τον εαυτό μου, δεν θα ξανακατέβαινα υποψήφια σε εκλογές.
Είμαι λοιπόν υποψήφια ενός επικεφαλής πολιτικού, άξιου, που το όνομά του θα διδάσκεται στα ακαδημαϊκά έδρανα μελλοντικά όταν ο λόγος έρχεται για την τοπική αυτοδιοίκηση. Πιστέψτε με: δεν είναι όλοι ίδιοι.
Είμαι αυστηρός επικριτής ενός κρατικού μηχανισμού που τον ζω από μέσα πολλά χρόνια, ξέρω τις αδυναμίες του και μπορώ να μιλήσω από εμπειρία.
Ο Σταύρος Αρναουτάκης τα βάζει με προβλήματα μεγάλα. Κρατώντας ισορροπίες.
Ενώνοντας αντίρροπες δυνάμεις και επιμέρους τοπικά συμφέροντα δήμων και των 4 περιφερειών, πρώην νομών, με ένα μόνο σκοπό:
Η Κρήτη, οι άνθρωποί της, να ευημερήσει περισσότερο αύριο από ότι σήμερα. Ολόκληρη η Κρήτη, όχι περισσότερο κάποιες περιοχές εις βάρος της ισόρροπης ανάπτυξης.
Σχετικά με τη δικιά μου υποψηφιότητα και τις προτάσεις μου: στο βιογραφικό μου υπάρχουν πτυχία, μεταπτυχιακό. Και άλλες δράσεις για να δείξουν πως είμαι καταρτισμένη, δραστήρια. Δεν μπορεί όμως να απεικονιστεί το πάθος μου. Για ένα καλύτερο κόσμο. Λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτό ήταν που έκανα όταν ξεκίνησα την δημοσιογραφική μου πορεία από αυτή εδώ την εφημερίδα. Δεν με ενδιαφέρει το κόστος.
Πιστεύω στην αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια και τη δύναμη του ενεργού πολίτη απέναντι σε έναν αδυσώπητο πολλές φορές κεντρικό κρατικό μηχανισμό.
Πιστεύω σε μια τοπική αυτοδιοίκηση κοντά στο ύψος του δημότη ουσιαστική, σταθερή και με πόρτες ανοιχτές.
Κουράστηκα να περιμένω ο κόσμος να αλλάξει αυτόματα από μια φυσική ροπή προς το καλό ή από τους άλλους και χωρίς εμένα.
Κάθε συμμετοχή είναι νίκη. Γιατί σε πάει παρακάτω.
Πηγαίνετε στις αυτοδιοικητικές εκλογές να ψηφίσετε. Περιορίστε την αποχή. Η συμμετοχή είναι κέρδος και δύναμη. Η αποχή είναι σιωπή και παραίτηση.
Ξεχωρίστε ανθρώπους και δυνάμεις, συνταχθείτε και «μιλήστε» με τη δικιά τους φωνή μέσα από το εκλεγμένο επίσημο θεσμικό όργανο. Το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης.
Η συμμετοχή σε κάνει πιο δυνατό.
* Η Γεωργία Γυπαράκη είναι υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με την παράταξη «Για την Κρήτη συνεχίζουμε» του Σταύρου Αρναουτάκη
