«…τώρα απλώς μόνο χρόνο έχει. Χρόνο για να διαβάζει βιβλία. Προυστ. Ντοστογιέφσκι. Χρόνο για να ακούει μουσική. Δεν ξέρει πόσο καιρό θα του πάρει να συνηθίσει να έχει χρόνο…». Κάπως … Συνεχίστε να διαβάζετε το Τα περήφανα γηρατειά.
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον σύνδεσμο στον WordPress ιστότοπο για ενσωμάτωση
Αντιγράψτε και επικολλήστε αυτόν τον κώδικα στον ιστότοπό σας για να ενσωματωθεί