Σε προγενέστερη εργασία μου είχα αναφερθεί γενικά στις γλυκαντικές ύλες και συγκεκριμένα στις φυσικές και τις συνθετικές ή τεχνητές.
Σκέφτηκα όμως σκόπιμα να αναφερθώ σε πιο εμπεριστατωμένες και λεπτομερείς νεώτερες μελέτες, στο θέμα «συνθετικές – τεχνητές» γλυκαντικές ύλες, γιατί έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις η κατανάλωση τους την σημερινή εποχή στα τρόφιμα και ποτά.
Φυσικές γλυκαντικές ύλες
Περιληπτικά οι φυσικές γλυκαντικές ύλες, σύμφωνα με τις κείμενες Νομοθετικές -Ευρωπαϊκές Δ/ξεις (Κώδικας Τροφίμων), νοούνται οργανικές ενώσεις χαρακτηριστικής γλυκιάς γεύσεις, οι οποίες απαντιούνται σε φυτικούς και ζωικούς ιστούς. Διακρίνονται σε ζαχαρούχες και μη ζαχαρούχες.
Οι ζαχαρούχες είτε απομονώνονται απ ευθείας ως έχουν από φυσικούς ιστούς, είτε προκύπτουν από υδρόλυση καταλλήλων φυσικών πρώτων υλών. Ως παραδείγματα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε το μέλι, τη λευκή ζάχαρη την πλήρως επεξεργασμένη, τη μη πλήρως επεξεργασμένη τη σκούρα ζάχαρη, τη μελάσα.
Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση ζάχαρης εκτός από τις αρνητικές συνέπειες στην υγεία, οδηγεί και σε συσσώρευση θερμίδων.
Τεχνητές γλυκαντικές ύλες -Γλυκαντικά τροφίμων
Είναι οι γλυκαντικές ύλες που παρασκευάζονται συνθετικά από διάφορες χημικές ενώσεις. Οι συνηθέστερες τεχνητές γλυκαντικές ύλες είναι η σορβιτόλη, η μανιτόλη, η ασπαρτάμη, το κυκλαμικό οξύ, η ζαχαρόλη, η μαλιτόμη, η ξυλιτόλη, οι γλυκοζίτες στεβιόλης
Τα περισσότερα τεχνητά γλυκαντικά χαρακτηρίζονται και ως μη θρεπτικά γλυκαντικά, επειδή δεν παρέχουν καθόλου ή παρέχουν πολύ λίγες θερμίδες και θρεπτικά συστατικά.
Από τις παραπάνω τεχνητές γλυκαντικές ύλες, οι γλυκοζίτες στεβιόλης που προέρχονται από εκχυλίσματα φύλλων του φυτού στέβια θεωρούνται «φυσικές», επειδή προέρχονται αρχικά από φυτά, αλλά έχουν υποστεί περαιτέρω υψηλή επεξεργασία στο εργαστήριο.
Η ασπαρτάμη είναι ένα τεχνητό θρεπτικό γλυκαντικό. Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί σε πολύ μικρές ποσότητες, επειδή είναι 200φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.
Τα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να επηρεάσουν την υγεία μας;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων έχει εγκρίνει την χρήση των παραπάνω γλυκαντικών ουσιών, σύμφωνα με αποτελέσματα από μελέτες τοξικότητας σε ανθρώπους και ζώα και καθόρισε αποδεκτά επίπεδα ημερήσιας πρόσληψης για όλες, εκτός από στέβια. Για παράδειγμα το ανώτατο επίπεδο ημερήσιας πρόσληψης της ασπαρτάμης για ενήλικους είναι 23mg ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα. Ένα μικρό κουτί αναψυκτικού διαίτης 50ml περιέχει 200mg ασπαρτάμης.
Όμως νεώτερες έρευνες έχουν δείξει ότι η λάθος κατανάλωση μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων του αυξημένου κινδύνου για διαβήτη τύπου 2, μεταβολικό σύνδρομο, καρκίνο και καρδιακές παθήσεις. Συγκεκριμένα καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, διενήργησαν μελέτες σε διάφορους πληθυσμούς για σχέση μεταξύ καρδιαγγειακών νόσων και τεχνητών γλυκαντικών, μετά από κατανάλωση τροφίμων, ποτών που περιείχαν τεχνητές γλυκαντικές ύλες και διαπίστωσαν ότι η καθημερινή πρόσληψη τεχνητών γλυκαντικών εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους καρδιαγγειακών νόσων.
Τα τεχνητά γλυκαντικά επίσης συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για αγγειακή εγκεφαλική νόσο με ποσοστά επίπτωσης 195 και 150 ανά 100.000 άτομα.Για παράδειγμα συχνή πρόσληψη ασπαρτάμης συσχετίστηκε με 17%αυξημένο κίνδυνο για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Συμπερασματικά τα ευρήματα αυτής της μεγάλης κλίμακας προοπτικής μελέτης υποδηλώνουν πιθανή άμεση συσχέτιση μεταξύ της συχνής κατανάλωσης τεχνητών γλυκαντικών, ειδικά ασπαρτάμης, ακεσουλφάμης, σουκραλόζης, για αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών νόσων.
Συνεπώς θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να τα χρησιμοποιούμε με μέτρο!
Πηγές – Βιβλιογραφία
– Διαδίκτυο
– Επιστ. Γνώσεις
