Οι τρεις δημοτικοί σύμβουλοι Μιχάλης Ανδρουλάκης, Στάυρος Βουρβαχάκης και Μανουσος Μαουσογιαννης που συνυπέγραφαν την αίτηση για ανάκληση της οικοδομικής άδειας του νέου αστυνομικού μεγάρου σε κοινή δήλωση τους επισημαίνουν οτι το “ζητούμενο πρέπει να είναι ένα “αστυνομικό μέγαρο συμβατό με τις ανάγκες των δημοτών και οχι σε βάρος τους”.
Αναλυτικά, στην κοινή ανακοίνωση τους αναφερουν:
“Η οργισμένη αντίδραση κύκλων της τοπικής εξουσίας στην αίτηση που αμφισβητεί την νομιμότητα της άδειας οικοδομής του Αστυνομικού Μεγάρου, είναι από μόνη της μια πρόκληση στο δημόσιο αίσθημα. Λοιδορούν το καθ’ όλα νόμιμο και δημοκρατικό δικαίωμα της ένστασης. Προσπερνούν τα επιχειρήματά της! Την ώρα που για «ψήλου πήδημα» καθίζουν στο σκαμνί τον κάθε βιοπαλαιστή, οι δικές τους, κρίσιμες για τις κοινωνικές υποθέσεις αποφάσεις, θέλουν να είναι υπεράνω νόμων και κριτικής.
Οι αστυνομικοί ως εργαζόμενοι έπρεπε εδώ και πολλά χρόνια να εργάζονται σε ένα σύγχρονο, ασφαλές και υγιεινό περιβάλλον και όχι στον μαχαλά που εδώ και δεκαετίες τους στοιβάζουν. Οι ευθύνες βαραίνουν κυβερνήσεις και κέντρα εξουσίας που άλλοτε με την απραξία τους και άλλοτε με τα προκλητικά τους γονατογραφήματα διαιωνίζουν το πρόβλημα, εμπαίζουν πολίτες και εργαζόμενους της αστυνομίας. Δεν βαραίνουν αυτούς που απαιτούν μια σοβαρή και αξιόπιστη λύση συμβατή και με τις υπόλοιπες ανάγκες της πόλης και των κατοίκων της.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο παραβλέψαμε πράγματι τα μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα που συνεπάγεται η χωροθέτηση του μεγάρου στη σχολή χωροφυλακής και στον βασικό οδικό άξονα της πόλης. Κάποιος εξ ημών μάλιστα ευθέως αναφέρθηκε σε αυτά διατυπώνοντας την άποψη ότι θα ήταν προτιμότερη άλλη θέση. Σε μια πόλη με μόνιμο κυκλοφοριακό πρόβλημα, που ένας ποδηλατικός γύρος ήταν αρκετός για να την οδηγήσει σε ένα απίστευτο κυκλοφοριακό τραγέλαφο, μόνο αμελητέα δεν είναι τα προβλήματα αυτά. Η παράβλεψή μας αυτή ήταν έκφραση της κατανόησής μας στην οξύτητα του προβλήματος. Κατανόηση που συνεχίζεται και σήμερα.
Η παράβλεψη όμως έχει και όρια. Θα ήταν ευθυνοφοβία και αδικία σε βάρος των συμπολιτών μας να επιμείνουμε στην ίδια θέση όταν, πριν λίγες εβδομάδες, ενημερωθήκαμε για κάποια πολύ σοβαρά δεδομένα που σκόπιμα δεν παρουσιάστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο.
●Σε μια πόλη, που ψάχνουμε με το φανάρι τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο, μάθαμε πως 2,8 στρέμματα (έκταση του δήμου ΒΔ της σχολής) με Προεδρικό Διάταγμα του 1982 έχουν χαρακτηριστεί Πράσινο για να παραδοθεί κάποτε στους πολίτες, στα παιδιά μας. 40 ολόκληρα χρόνια είναι στα χαρτιά. Τώρα μεθοδεύουν την τσιμεντοποίησή της. Για να εκμαιεύσουν αποφάσεις που βόλευαν τα γονατογραφήματά τους, το απέκρυψαν από το ΔΣ. Η ρητή απαγόρευση δόμησης τέτοιων εκτάσεων δεν έχει μόνο νομική διάσταση. Είναι θέμα αρχής να διαφυλάξουμε και να αυξήσουμε όσο γίνεται περισσότερο τους ελεύθερους, κοινόχρηστους χώρους που θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Είναι κομβικό ζήτημα για την ποιότητα ζωής σε αυτή την πόλη. Για την ποιότητα της ζωής μας. Δεν έχουμε δικαίωμα αυτή την περιορισμένη μεν αλλά θετική προστατευτική διάταξη να την οδηγήσουμε σε αχρηστία.
●Το δεύτερο δεδομένο που έγινε σαφές είναι ότι η έκταση των 11,5 στρεμμάτων, που το 1955 παραχωρήθηκε από τον Δήμο στο δημόσιο αποκλειστικά για την λειτουργία της σχολής χωροφυλακής, δεσμεύεται με ρήτρα επιστροφής, σε περίπτωση που για 3 χρόνια σταματήσει ή μετεγκατασταθεί η λειτουργία της σχολής. Το ένα ζήτημα είναι ότι οι όροι της παραχώρησης αυτής δεν νομιμοποιούν την έκδοση άδειας οικοδομής για αστυνομικό μέγαρο. Το κυριότερο όμως είναι οτι στην καρδιά της πόλης, που στενάζει κάτω από την εμπορευματοποίηση της γης, την έλλειψη ελεύθερων χώρων, μπορούμε, προοπτικά και υπο προϋποθέσεις, να έχουμε ένα διαμάντι 11,5 στρεμμάτων συν τα 2,8 του παρακείμενου πρασίνου (σύνολο 14 στρέμματα και κάτι) για κοινόχρηστες και κοινωφελείς λειτουργίες (πράσινο, αθλοπαιδιές, πολιτιστικές κλπ) που μπορούν να δίνουν ανάσα ζωής και κοινωνικοποίησης στους κατοίκους, στα παιδιά μας, στις ανάγκες τους. Αντί να εξετάζουμε αυτή την προοπτική, με την εγκατάσταση εκεί του μεγάρου, την ακυρώνουμε μια για πάντα.
Γίνεται επομένως σαφές ότι η χωροθέτηση του αστυνομικού μεγάρου και η σχετική άδεια οικοδομής δεν έχει μόνο σοβαρά προβλήματα νομιμότητας αλλά ταυτόχρονα υποσκάπτει και ακυρώνει την ικανοποίηση κρίσιμων κοινωνικών αναγκών και συνολικά την λειτουργία της πόλης. Κάποιοι μπορεί να σκέφτονται με ορίζοντα την δική τους θητεία στα κοινά ή τις όποιες εκλογές. Κάποιοι άλλοι όμως έχουμε δικαίωμα να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με ορίζοντα τις επόμενες και μεθεπόμενες γενιές.
Σε όλες τις πόλεις τα αστυνομικά μέγαρα μεταφέρονται στις παρυφές τους. Εμείς εδώ στέλνουμε όσο πιο μακριά γίνεται λειτουργίες που οι πολίτες χρησιμοποιούν καθημερινά και επαναλαμβανόμενα (ΕΠΑΛ στη θέση νησί, Πειραματικά, Μουσικό κλπ στο Πανεπιστήμιο κοκ) και συγκεντρώνουμε στο κέντρο λειτουργίες που μόνο σποραδικά χρησιμοποιεί ο πολίτης. Η κατάλληλη θέση για το αστυνομικό μέγαρο είναι κοντά σε έναν από τους 3 κόμβους του ΒΟΑΚ. Έτσι κι αλλιώς είναι σημεία αναφοράς και για τον σχεδιαζόμενο περιφερειακό.
Οι συζητήσεις των τελευταίων ημερών έφεραν εξ άλλου στην επιφάνεια την χωροθέτηση του αστυνομικού μεγάρου σε ακίνητο του Δήμου στη θέση Παπούρα στα Μυσσίρια. Είχε μάλιστα εγκριθεί από την τότε Αποκεντρωμένη αυξημένος συντελεστής δόμησης για να διευκολυνθεί η εγκατάσταση εκεί. Γιατί εγκαταλείφτηκε ο σχεδιασμός αυτός παραμένει αναπάντητο.
ΥΓ Κατανοούμε την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων. Θα περιμέναμε όμως μεγαλύτερη ευαισθησία σε θέματα κοινωνικής ευθύνης και κυρίως νομιμότητας. Όργανα του νόμου είναι. Πρέπει να αντιληφθούν ότι οι ευθύνες για την νέα, ελπίζουμε ολιγόχρονη, εμπλοκή ανήκουν αποκλειστικά σ’ αυτούς που σχεδίαζαν χωρίς τα πραγματικά δεδομένα κι όχι σ’ αυτούς που τα επικαλούνται”.
