Μπορεί να διέπρεψε στον κλάδο των επιχειρήσεων, να απέκτησε φήμη διεθνών προδιαγραφών και να άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στη ναυτιλιακή εξέλιξη της χώρας, αλλά ο Βαρδής Ι.Βαρδινογιάννης δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί ορόσημο για τον τόπο καταγωγής του και τους συγχωριανούς του. Στη γενέτειρά , την Επισκοπή Ρεθύμνου, στους τοίχους και τους δρόμους της οποίας αναγράφεται παντού το όνομά του και όχι άδικα, καθώς θεωρείται ο κατά γενική ομολογία ευεργέτης της τοπικής κοινωνίας.
Μιλώντας στα Ρ.Ν. οι συγχωριανοί του τον εκθείασαν και τον θυμούνται για την προσφορά του, μία λέξη που δεν την θεωρούν δεδομένη και δεν σταμάτησε ποτέ να χαρακτηρίζει το Βαρδή Βαρδινογιάννη και την οικογένειάς του. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης όπως αναφέρουν, παρείχε πάντα οικονομική ενίσχυση στη γενέτειρά του,ακόμα και όταν βρισκόταν μακριά από αυτήν.
Όπως επεσήμανε η Πρόεδρος της κοινότητας του χωριού, μιλώντας στα “ΡΝ” , κ.Ελένη Καμπουράκη κάλυπτε τα κόστη σχολικών εκδρομών, ενίσχυε την τοπική εκκλησία, διασφάλισε την παρουσία πυροσβεστικής στο χωριό, εξυπηρέτησε την ανάπλαση δρόμων, αλλά κυρίως στήριζε πάντα το «καμάρι» του και τη μεγάλη του αγάπη, την ποδοσφαιρική ομάδα της Επισκοπής, την οποία είχε τη χαρά και την τύχη να δει να αγωνίζεται μέχρι και στα σαλόνια της δεύτερης επαγγελματικής κατηγορίας.
Όντας από μικρός τερματοφύλακας, η αγάπη του για τον αθλητισμό τον ακολουθούσε σε όλη την πορεία της ζωής του, ενώ φρόντισε να εξασφαλίσει και την κατασκευή ενός γηπέδου «στολίδι» για το χωριό, το στάδιο – σπίτι της Επισκοπής. Όπως είπαν οι συντοπίτες του ήταν ένας άνθρωπος απλός, καλό παιδί από μικρός και ένας χαρακτήρας, που πάντα επιζητούσε να μιλάει και να του απευθύνονται με ευθύτητα.
Η Ελένη- Πατεράκη Καμπουράκη , Πρόεδρος της κοινότητας της Επισκοπής μιλώντας στα ΡΝ ανέφερε χαρακτηριστικά, : «Πριν 10 χρόνια ήμουν Πρόεδρος στο σχολείο του χωριού και ζητήσαμε να πάνε μία εκδρομή τα παιδιά, η οποία στοίχιζε 8.500 ευρώ.Τον πήραμε τηλέφωνο και αμέσως χωρίς δεύτερη συζήτηση αντί για 8.500 ευρώ έστειλε 10.000 ευρώ.Τα υπόλοιπα χρήματα εγώ πρότεινα στα παιδιά να τους τα μοιράσω, αλλά εν τέλει αποφασίσαμε να τα διαθέσουμε για να έρθουν και άλλες τάξεις εκδρομή».
Ο πατήρ Παύλος Λουκογεωργάκης, Εφημέριος Επισκοπής, μιλώντας στα ΡΝ ανέφερε: «Ο Βαρδής ήταν ένας άνθρωπος της ελεημοσύνης και της προσφοράς. Μπορεί να έφτασε εκεί που έφτασε, αλλά ποτέ δεν ξέχασε, όχι μόνο τον τόπο του, όχι μόνο τη γενέτειρά του, την Κρήτη και το Ρέθυμνο, αλλά δεν ξέχασε και τα πρώτα του χρόνια που ξεκίνησε και αυτός ,από μία οικογένεια, στην οποία δεν είχαν οικονομική άνεση. Αυτά ο Βαρδής δεν τα ξέχασε ποτέ. Γι αυτό λοιπόν σε κάθε άνθρωπο, φτωχό, ανήμπορο και άρρωστο δεν γύρισε ποτέ την πλάτη του, βοήθησε και εκκλησίες και ιδρύματα και νοσοκομεία και πολλούς ανθρώπους που είχαν ανάγκη να φύγουν στο εξωτερικό για κάποιο θέμα υγείας. Ευχόμαστε πραγματικά ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του Βαρδή Βαρδινογιάννη, να του χαρίσει τον παράδεισο και να δίνει στην οικογένειά του, στα παιδιά του, στους οικείους και συγγενείς του, την εξ ύψους δύναμη και παρηγοριά».
Ο Λευτέρης Κελαϊδής, γείτονας και παιδικός φίλος του Βαρδή Βαρδινογιάννη,μας είπε: «Ήταν πάντοτε δικός μας άνθρωπος, τον θεωρούσαμε δικό μας και μας θεωρούσε δικούς του. Μεγαλώσαμε μαζί και όταν ήμασταν παιδιά παίζαμε, φωνάζαμε, κάναμε παρέες, αστειευόμασταν και είχαμε πολλά πράγματα κοινά. Ήταν πολύ καλύτερες εποχές με πολλές δυσκολίες ωστόσο, μετά την κατοχή. Ο πατέρας του ήταν Πρόεδρος στην Επισκοπή. Μπορεί να μην είχαν τις ίδιες δυσκολίες, αλλά πεινούσε ο κόσμος. Είμαστε πάρα πολύ λυπημένοι από το θάνατο του Βαρδή, πάντοτε όταν έκανε προσλήψεις στις εταιρείες του, έλεγε κοίτα από την Επισκοπή να πάρουμε παιδιά. Ήταν ένας άνθρωπος λεβέντης με όλη τη σημασία της λέξης».
Ο Χάρης Κοκκινάκης, τεχνικός αρχηγός του Αθλητικού Ομίλου της Επισκοπής ανέφερε: :«Χάθηκε ένα στήριγμα στον αθλητισμό και στην κοινωνία. Τα θερμά μου συλλυπητήρια από τον αθλητικό όμιλο Επισκοπής στην οικογένεια Βαρδινογιάννη. Ένας ευεργέτης του τόπου και ένας συνάδελφος που βοηθούσε πάντα, παντού και ανά πάσα στιγμή όποιον χρειαζόταν βοήθεια. Ένας άνθρωπος της προσφοράς, της αγάπης, της ελευθερίας και του αθλητισμού».
Ο Γιάννης Σταυρουλάκης. κάτοικος Επισκοπής ανέφερε: «Από μικρό παιδί ανακατεύτηκε με την ομάδα το 1950, όταν ιδρύθηκε ο σύλλογος με την ονομασία “Άφοβος”. Ήταν τερματοφύλακας και πολύ καλός. Η σημερινή ομάδα της Επισκοπής είναι συνέχεια της βοήθειας και της ενίσχυσης της οικογένειας Βαρδινογιάννη και ιδιαίτερα του Βαρδή που ήταν καλός ποδοσφαιριστής. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο εδώ, πήγε στο γυμνάσιο, κατετάγη στο Ναυτικό και στη συνέχεια μεγάλωσε με τις επιχειρήσεις που όλοι γνωρίζουμε. Θα μπορούσε κανείς για πολλές ώρες να μιλήσει για το κοινωνικό έργο του αείμνηστου Βαρδή, τα έργα που έχει κάνει, το γήπεδο της Επισκοπής, όπου η ομάδα συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία τις αποδόσεις της. Οποιοσδήποτε ήθελε να ασχοληθεί και δεν είχε κάποια δουλειά, ήταν ευπρόσδεκτος από το Βαρδή και πάντα του προσέφερε κάποια δουλειά, όχι μόνο στο χωριό μας, αλλά σε όλα τα γυρόχωρια συναντούμε κόσμο που λέει ότι ήταν εκεί, δούλεψε στο Βαρδή και όχι μόνο στην Κρήτη, αλλά και σε άλλα σημεία της Ελλάδας. Ο Βαρδής ήθελε να βοηθάει και είχε μέγα κοινωνικό έργο, όχι μόνο στο χωριό του, στην περιφέρειά του, στην επαρχία και στον Νομό Ρεθύμνης, αλλά σε όλη την Κρήτη και όλη την Ελλάδα. Όταν κάποτε πέθανε μία συγχωριανή μας και απουσίαζε από την Επισκοπή, ήθελε, αλλά δεν μπορούσε να έρθει, γιατί ξέρετε όπου πήγαινε έπρεπε να έχει γίνει κάποια σχετική προετοιμασία. Ήθελε να παραστεί στην κηδεία κάποιας συγχωριανής του, κάποιας γνωστής του, η οποία δεν ήταν στο ύψος το οικονομικό ή τη γνωστή κοινωνία που ήταν αυτός. Δεν είχε ξεχάσει ποτέ από που ξεκίνησε, γιατί υπήρχε και μία Κρητική μαντινάδα που έλεγε και ο πατέρας του και τα αδέρφια του: Ποτέ μην τα περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί αυτά σε βοηθούν να ανέβεις τα παλάτια»
