Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
Για κάποιους, η κατάθεση ψήφου επιλογής εκπροσώπου αποτελεί μια ανιαρή διαδικασία ίσως ανούσια, για άλλους περισσότερο υπεύθυνους, είναι απλώς μια πράξη που επικυρώνει την υπόσταση μιας δημοκρατίας.
Μερικοί σαν του «λόγου μου», πιστεύουν ότι σε μια ιδεατή κατάσταση, εκφράζει, την εγκαθίδρυση της κοινωνίας ως κυρίαρχης δύναμης εξουσίας και την κατάκτηση από τους πολίτες των κέντρων λήψης αποφάσεων.
Το αρθ.11 παρ.4 της συνθήκης Ε.Ε., δίνει δυνατότητα νομοθέτησης από ένα εκατομμύριο πολίτες επτά διαφορετικών κρατών μελών κι ίσως αναπληρώνει ως ένα βαθμό το κενό δημοκρατικής νομιμοποίησής της.
Είναι γεγονός, ότι το 70% εθνικής μας νομοθέτησης βάση της οποίας ρυθμίζονται ζητήματα της καθημερινότητας που αναβαθμίζουν τη ζωή μας, προέρχεται από οδηγίες και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πίσω από τον «καθρέφτη ωραιοποίησης» πραγματικότητας, κρύβεται οργανωμένο κύκλωμα ομίλων επιχειρήσεων που επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο άσκησης πολιτικής με αναλογία 7 /1, (επτά «λομπίστες» σε κάθε ευρωβουλευτή).
Υπολογίζεται ότι περίπου 12.500 μέλη εταιρειών, σύμβουλοι εμπορικών ενώσεων κλπ. δραστηριοποιούνται στο ευρωκοινοβούλιο και διαχειρίζονται ένα τεράστιο ποσό κεφαλαίων με σκοπό την προώθηση συμφερόντων τους.
Η απουσία θεσμικού πλαισίου ελέγχου ευρωβουλευτών καλλιέργησε το πρόσφατο φαινόμενο διαφθοράς με το κράτος του Κατάρ στο οποίο ενεπλάκη η χώρας μας κι έπληξε καίρια το κύρος της ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι δεδομένα τα δημοκρατικά ελλείμματα στη λειτουργία της, αφού ουσιαστικά δομήθηκε πάνω σε μια ιδιότυπη μέθοδο, της στρατηγικής οικονομικής αφαίμαξης γειτόνων, την οποία ακολουθεί κυρίως η Γερμανία.
Μια χώρα που επιτελεί ηγεμονικό ρόλο παρά ότι διέπραξε πρωτοφανή οικουμενικά απαράγραπτα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα οποία αποτέλεσαν τον λόγο ίδρυσης της ευρωπαϊκής ενωσης
Η ενοποίηση της έγινε κατόπιν ισχυρών ανταλλαγμάτων στους νικητές παγκόσμιου πολέμου, με δέσμευση αγοράς φυσικού αέριου από τη Ρωσία κλπ. (η εξάρτηση της οποίας όμως την οδήγησε στη σημερινή οικονομική της κρίση).
Η ζωή και η ανθρώπινη φύση είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το συμφέρον που τελικά αποτελεί τον βασικό κανόνα επιβίωσης και από αυτό δεν δύναται να εξαιρεθούν οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές που προσδοκούν προνόμια. Ανεξάρτητα όμως, δεν πρέπει να παραβλέπεται το ισχυρό σύμβολο, ευρωεκλογών που είναι η μνημόνευση δεινών παγκόσμιου πολέμου και η επιβεβαίωση εν ειρήνη, να απολαμβάνουμε την «υπέροχη κοινή μας μοίρα».
