Το «Φράγμα» ή «Φράγμα του Πλατύ ποταμού»

Έχω αναφερθεί αρκετές φορές με γραφτά μου σ’ αυτό το βαλτωμένο θέμα, με συγκεκριμένα στοιχεία, που όπως προκύπτει παρακάτω άναψε η σπίθα του το έτος 1949 και ίσαμε σήμερο 76 χρόνια μετά παραμένει στο σκοτίδι. Γνωρίζω πολύ καλά, για την ιδέα, ποιός έθεσε δηλαδή ουσιαστικά τον «θεμέλιο λίθο» του έργου, γεγονός που ίσως κάποιοι αγνοούνε. Καλό θα είναι λοιπόν, για την ιστορία και την τιμή της μνήμης των πρωτοπόρων προγόνων, να αναγνωρίζονται οι ιδέες και οι πρωτοβουλίες τους, από τους σημερινούς πάσης φύσεως εμπαίζοντες με παχιά λόγια.

Εμπνευστής-οραματιστής λοιπόν του έργου ήτανε ο Μανώλης Παπαδογιάννης (1889-1971), ο «παππούς της αντίστασης», από τον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου, πολιτικός που επόθανε στην ψάθα. Και θέλω να ξεκαθαρίσω πως με τον  αείμνηστο Εμμανουήλ Μιχ. Παπαδογιάννη, δισέγγονο του εκ των Τεσσάρων Νεομαρτύρων, εκ Μελάμπων, ΑΓΓΕΛΗ, αδερφό της γιαγιάς μου Καλλιόπης, πρώην Υπουργό, είχα άριστες σχέσεις συγγενείας, αλλά δεν ταυτίστηκα ποτέ πολιτικά. Η αλήθεια όμως πρέπει να λέγεται και να γράφεται. Ένα από τα οράματά  του λοιπόν για το Ρέθεμνος ως πολιτικός, εκτός από το Λιμάνι, το Νοσοκομείο και άλλα ήτανε και το περίφημο «Φράγμα». Το ονομαζόμενο και για πολλά χρόνια υποσχόμενο και κατασκευαζόμενο Φράγμα του Πλατύ ποταμού. Προσθέτω λοιπόν σήμερο ένα επιπλέον στοιχείο και ο νοών νοείτω.

Εφημερίς Η ΙΔΗ Ηρακλείου, Κυριακή 20 Νοεμβρίου 1949, Αριθμός Φύλλου 6374. ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ «Ο Υπουργός Ανοικοδομήσεως κ. Εμμ. Παπαδογιάννης διέταξε την Τεχνικήν Υπηρεσίαν δήμων και κοινοτήτων Ν. Ρεθύμνης όπως συντάξη και υποβάλη εις αυτόν μελέτην περί των υδάτων του ποταμού Λυγιώτα των αναβλυζόντων εκ της σχηματιζομένης φάραγγος μεταξύ Αγίου Ιωάννου και Πετροχωρίου Αμαρίου και περί της δυνατότητος εκμεταλλεύσεως τούτων από τεχνικής και οικονομικής απόψεως δια παραγωγικούς σκοπούς».

Θα επαναλάβω επίσης κάποια επιπλέον στοιχεία, για όσους δεν τα γνωρίζουνε γιατί ενδεχομένως  δεν είχανε γεννηθεί ακόμη. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 είχανε ξεκινήσει και οι διεργασίες, προσμετρήσεις και προμελέτες αυτού του έργου, στις οποίες συμμετείχα προσωπικά, νεολαίος τότε, ως εργάτης, με ανάδοχο Πολιτικό Μηχανικό τον Σάββα Κουντούρη από τα Χανιά. Το έργο, παρά τις προσπάθειες του Μανώλη Παπαδογιάννη, δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε τότε, γιατί η νοοτροπία της εποχής εκείνης δημιούργησε αντίθετες απόψεις, συλλογή υπογραφών, κ.λπ., με αποτέλεσμα να εμπλακεί σε δικαστικές περιπέτειες και να σταματήσει, μολονότι οι εκθέσεις, προμελέτες και μελέτες που συνταχθήκανε από τους αρμόδιους φορείς, από το έτος 1960 ήσανε όλες θετικές. Το Φράγμα τότε προβλέπετο να κατασκευαστεί στη θέση «Πλύστρα» στην τοποθεσία «Φαράγγι» (Χάρτης Σ. Κουντούρη, 1960) της περιοχής Αγίου Ιωάννη και θα κάλυπτε τις τότε Κοινότητες: Αγίου Ιωάννη, Νίθαυρις, Αποδούλου, Αγίας Παρασκευής, Άνω Μέρους, Χορδάκι, Κρύα Βρύσης, Ορνέ και Μελάμπων. Θέλω να πιστεύω ότι, ήτανε μέγα σφάλμα που δεν εκτελέστηκε τότε το έργο, γιατί σίγουρα θα είχε αλλάξει προς το καλύτερο η ανάπτυξη της περιοχής και ειδικότερα η οικονομική κατάσταση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Αμπαδιάς και του Ρεθέμνους γενικότερα. Για την ιστορία να αναφέρω ότι, το έργο είχε Αριθμό Μητρώου 15.1515 και είχανε συνταχθεί όλες οι προβλεπόμενες  μελέτες:

Ελπίζω κάποτε; να γίνει το έργο και έτσι ο αείμνηστος Μανώλης Παπαδογιάννης, που έθεσε τον «Θεμέλιο λίθο» μπορεί να αισθανθεί δικαιωμένος.

Εκτιμώ πως κι εκείνος τίμησε το Ρέθεμνος και γι’ αυτό αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς και τιμής.

Αυτά, 76 χρόνια μετά ;;;;;