Το έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Νικηφόρος Φωκάς», μια παραγωγή του Θεάτρου των Vivi, σε σκηνοθεσία Τηλέμαχου Μουδατσάκι, θα παρουσιαστεί στην Ιερά Μονή Αρκαδίου την Τετάρτη 12 Ιουλίου και ώρα 21.00.
Η θεατρική παράσταση περιλαμβάνεται στις εκδηλώσεις εορτασμού των 40 χρόνων λειτουργίας του μουσείου Νίκου Καζαντζάκη, που συνδιοργανώνονται από το μουσείο Καζαντζάκη, την Περιφέρεια Κρήτης και τους δήμους Ηρακλείου, Ρεθύμνου, Σητείας, Χανίων, Αγίου Νικολάου και Αρχανών-Αστερουσίων.
Η είσοδος του κοινού στην παράσταση είναι ελεύθερη και δωρεάν.
Η φιλόδοξη θεατρική παραγωγή «Νικηφόρος Φωκάς» που επέλεξε να ανεβάσει το θέατρο των Vivi, εντάσσεται στην ενότητα των βυζαντινών τραγωδιών του μεγάλου κρητικού στοχαστή.
Πιστός στο κείμενο και στο πνεύμα του Νίκου Καζαντζάκη, ο σκηνοθέτης Τηλέμαχος Μουδατσάκις δημιουργεί μια θεατρική παράσταση επιβλητική και ταυτόχρονα κατανυκτική, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τις υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών του.
Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του Νίκου Καζαντζάκη. Και ενώ έχει ως αφετηρία την τραγική ιστορία της δολοφονίας του αυτοκράτορος Ρωμανού από τον Νικηφόρο Φωκά και την επακόλουθη δολοφονία του τελευταίου από τον Ιωάννη Τσιμισκή, υπερβαίνει τα συγκεκριμένα όρια της ιστορίας.
Το έργο, με τον ποιητικό ακαταμάχητο στίχο, τον φιλόσοφο στοχασμό και τις ιδεολογικές ανατροπές αποτελεί κορυφαία πρόκληση για το ανέβασμά του στη σκηνή. Με την παραγωγή αυτή, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τον μεγάλο Κρήτα συγγραφέα μέσα από τα ηδύσματα του θεάτρου.
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Νικηφόρος Φωκάς του Νίκου Καζαντζάκη, είναι ένα υπαρξιακό-ποιητικό δράμα με ιστορικό φόντο. Ο Νικηφόρος ζητά να απαλλαγεί από το βάρος της ζωής, όπως το έχουν συσσωρεύσει οι τύψεις από τους αγώνες-πολέμους στους οποίους είχε αποδυθεί όχι μόνο για να υπερασπιστεί το Βυζάντιο, αλλά και για να εδραιώσει την πίστη στον Ιησού Χριστό και στην Παναγία, την υπέρμαχο στρατηγό, στην οποία ο Νίκος Καζαντζάκης κάνει πυκνές αποστροφές κατά τη διάρκεια της δράσης. Ο Νικηφόρος, ο οποίος ζητά επίμονα, πριν από τη μοναστική αποδημία του, να καταστήσει «αθάνατο» και το έσχατο λεπτό του επί γης βίου, ενσαρκώνει το ιδεώδες του συγγραφέα για τη μεταποίηση της σάρκας σε πνεύμα. Ζει ένα υπαρξιακό μαρτύριο, καθώς παραπαίει ανάμεσα στην αμαρτία – όπως την προωθεί «της γυναικός το σώμα», εδώ της Θεοφανούς – και την πίστη σ’ ένα υπερούσιο απόκοσμο βίο όπου ο άνθρωπος μπορεί να απαλλαγεί από τις ανάγκες του φθαρτού βίου και να θεωθεί. Η δράση, ωστόσο, αναδείχνει τη συνωμοσία, όπως την εξυφαίνει η δολοφόνος βασίλισσα, σε σύμπραξη με τον Τσιμισκή, ως μέγα, επί του παρόντος, Δομέστιχο, αλλά και με τον στρατηγό Βούρτση και τον αρχιευνούχο Μιχαήλ, που, με τη σειρά του, προδίδει την εμπιστοσύνη του αυτοκράτορά του.
Χαρακτηριστικό, για την οικονομία της δράσης, είναι το όνειρο του Αθανάσιου του Αθωνίτη, πνευματικού πατέρα του Νικηφόρου, όπου προβλέπει τη δολοφονία του αυτοκράτορα. Χαρακτηριστική, επίσης, είναι η προφητεία ότι, αν πέσει η Αντιόχεια τότε θα πέσει, θα δολοφονηθεί και ο Νικηφόρος. Γι’ αυτό και η Θεοφανώ προτρέπει τον Βούρτση, παρά την έμφοβη προτροπή του Νικηφόρου, να σπεύσει να κατακτήσει την περίφημη πόλη. Όμως, η φόνισσα δεν θα απολαύσει ούτε τον ερωτικό βίο που είχε ονειρευτεί με τον Τσιμισκή αλλά ούτε και τον ζηλευτό θρόνο.
Ο Νίκος Καζαντζάκης θα ακολουθήσει, εδώ, το μέγα μάθημα των κλασικών δραματικών ποιητών για την κάθαρση.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία-Κοστούμια-Δραματουργική προσαρμογή: Τηλέμαχος Μουδατσάκις
Παραγωγή: Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη
Διανομή:
– Νικηφόρος Φωκάς: Κωνσταντίνος Φερεντούρος
– Θεοφανώ: Λυσάνδρα Αναστασοπούλου
– Μιχαήλ – Χριστός: Σπύρος Μαραγκουδάκης
– Πρωτοσπαθάρης: Κώστας Μεταξάκης
– Τσιμισκής – Δήμαρχος των πράσινων: Θωμάς Κοτζαμάνης
– Βούρτσης – Δήμαρχος των Βενετών: Χοβίκ Καραπετιάν
– Αθανάσιος – Σκλάβος: Νίκος Ανδρογιαννάκης
– Κρητικιά – Σαρακινή: Ράνια Πλατάκη
– Αρμένισσα- Ρούσα: Ανάστα Αργυροπούλου
– Σκηνικά: Χάρης Σεπεντζής
– Σκηνικά εξαρτήματα: Κώστας Παγωμένος
– Μουσική: Μαρία Συμεών
– Φωτισμοί: Βαγγέλης Γεραρχάκης
– Κοσμήματα: Julien de saint Lot.