Σε έναν αγώνα, ναι, σε δύο, σε τρεις… Σε μια σειρά όμως από δύσκολες αναμετρήσεις με υποχρεώσεις που σε κρατούν σε εγρήγορση, ψυχική και νοητική, για έναν ολόκληρο χρόνο και με εμβόλιμες αγωνιστικές συχνά-πυκνά που διεξάγονται μεσοβδόμαδα, όλα λειτουργούν επιβαρυντικά. Για την ηλικία, για τις προτεραιότητες που βάζεις από ένα σημείο κι έπειτα…
Ο Βαγγέλης Ξενοκαλάκης, ο γνωστός σε όλους μας “Μπίσκαν” ένα από τα καλύτερα παιδιά, όχι μόνο της Δόξας Πλατανέ αλλά και των τοπικών πρωταθλημάτων και μάλιστα επί σειρά ετών, αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Η διοίκηση του προσέφερε μια ανθοδέσμη στο τελευταίο ματς κόντρα στην Επισκοπή για τον ημιτελικό του κυπέλλου ΕΠΣΡ στα Μισίρια και του τόνισε δια στόματος του προέδρου της ΑΕ, Στέλιου Πιατά-Παπαδάκη, πόσο πολύ τον ευχαριστούν για όλα αυτά τα χρόνια προσοφοράς του στον σύλλογο. Και δεν ήταν λίγα… Πάνω από 22!
Ο ίδιος έδειξε πολύ συγκινημένος, φόρεσε το περιβραχιόνιο και ξεκίνησε να κάνει καλά για τα υπόλοιπα 45 λεπτά της αναμέτρησης αυτό που έκανε πολλές φορές καλύτερα απ’ όλους. Να ιδρώνει γι’ αυτή τη φανέλα που ξέρει και ο ίδιος ότι, η Δόξα μπορεί να πέρασε από 40 κύμματα, μπορεί να αφανίστηκε για μια χρονιά αλλά μπόρεσε και αναγεννήθηκε από τις στάχτες της.
Πλέον, είναι όλοι πεπεισμένοι ότι, ο σύλλογος θα διαβεί νέους λεωφόρους επιτυχιών. Έστω και χωρίς αυτόν αλλά έχοντάς τον πλάι του όπως και τα περισσότερα παιδιά της Δόξας που ήταν, είναι και θα παραμένουν για πάντα φίλοι βοηθώντας με τον τρόπο τους, από τον πάγκο, από τα αποδυτήρια ή από την εξέδρα…
