Η διαδικασία της αφαλάτωσης προκρίνεται ως η ενδεδειγμένη λύση για την αντιμετώπιση έκτακτων κρίσεων λειψυδρίας στην Κρήτη. Στη σκιά της παρατεταμένης ανομβρίας στο νησί και των δραματικών ελλείψεων που καταγράφηκαν εφέτος το καλοκαίρι, το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος έχει αναθέσει στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο τη διενέργεια μελέτης που θα αποτυπώνει τις ανάγκες και θα προτείνει λύσεις τόσο βραχυπρόθεσμου όσο και μεσομακροπρόθεσμου χαρακτήρα. Η μελέτη αναμένεται να παραδοθεί στο ΥΠΕΝ μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και θα βάζει για πρώτη φορά στο «τραπέζι» την αντίστροφη όσμωση (διαδικασία αφαλάτωσης) ως λύση ανάγκης για έκτακτες καταστάσεις λειψυδρίας στην Κρήτη.
Εξάλλου, ένα αντίστοιχο μοντέλο διαχείρισης προκρίνεται και για την Αττική που θα αποτελέσει «οδηγό» στη δημιουργία και τα χαρακτηριστικά των μονάδων αφαλάτωσης που θα δημιουργηθούν.
Αυτές οι μονάδες αφαλάτωσης σε καμία περίπτωση δεν θα καλύπτουν πάγιες ανάγκες της Κρήτης, καθώς θα λειτουργούν αποκλειστικά ως εφεδρείες για την κάλυψη έκτακτων αναγκών.
Στην «εξίσωση» της αφαλάτωσης, απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη και λειτουργία των μονάδων αφαλάτωσης είναι η παράλληλη εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τον περιορισμό του ενεργειακού κόστους.
«Εξετάζεται η αφαλάτωση ως συμπληρωματική λύση ανάγκης για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας στην Κρήτη. Τα προβλήματα της διαδικασίας αφορούν στο ενεργειακό κόστος και στην περιβαλλοντική επιβάρυνση. Για το κόστος, απαραίτητη προϋπόθεση θα είναι η λειτουργία των μονάδων με ενέργεια από ΑΠΕ. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα για τη διαχείριση των αποβλήτων της διαδικασίας της αντίστροφης όσμωσης θα πρέπει να ληφθούν από την πολιτεία. Είναι όμως μία λύση η οποία υπάρχει στο τραπέζι και εξετάζεται για την Κρήτη», δήλωσε στο ραδιόφωνο του Σκάι Κρήτης 92,1 ο αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος, Νίκος Ξυλούρης.
Στην Κρήτη η διαδικασία της αφαλάτωσης εφαρμόζεται ήδη σε μικρή κλίμακα, όπως στον Δήμο Μαλεβιζίου ή ακόμα και σε μεμονωμένες περιπτώσεις ξενοδοχειακών μονάδων. Στόχος είναι να διαμορφωθεί ένα δίκτυο στρατηγικής εφεδρείας το οποίο θα ενεργοποιείται σε άνυδρες χρονιές, ώστε να μην επιβαρύνεται περαιτέρω ο υδροφόρος ορίζοντας με ανεξέλεγκτο αριθμό γεωτρήσεων.
