Του ΗΛΙΑ ΚΟΠΑΝΑΚΗ*
Ολόκληρος ο πλανήτης έχει εισέλθει εδώ και καιρό σε μια έκρυθμη από όλες τις πλευρές κατάσταση. Η κατάσταση οδεύει σε σημεία τέτοια που φαντάζουν ή που είναι χωρίς επιστροφή, σε κοινωνικό, οικονομικό, ενεργειακό, περιβαλλοντικό, στρατιωτικό και διπλωματικό πεδίο. Δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που να μην το έχει αντιληφθεί αυτό και εν πολλοίς να μην έχει ήδη νοιώσει ο λαός της, τις επιπτώσεις κάποιου ή κάποιων εξ αυτών των πεδίων τις συνέπειες.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που βρίσκεται σε έναν από τους πιο βασικούς γεωπολιτικούς κόμβους του πλανήτη. Εν τούτοις δε φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει σε όλη την έκταση, αυτή την κινούμενη άμμο πάνω στην οποία κινούνται πλέον τα κράτη και η οποία θα διαμορφώσει πολύ σύντομα νέες παγκόσμιες γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές ισορροπίες και συμμαχίες. Δεν έχει αναδείξει σε διπλωματικό επίπεδο όσο θα έπρεπε την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, ένεκα των μνημονίων και της οικονομικής στενότητας, την αξία της και την στρατηγική της θέση στον χάρτη της μεταφοράς αγαθών, ενέργειας, ελέγχου μετακίνησης πληθυσμών κτλ. Σε συνεργασία με το δεύτερο ελληνικό κράτος, την Κύπρο, και τις ομογενειακές κοινότητες στις διάφορες χώρες, θα μπορούσε ο ελληνισμός εν συνόλω να είναι εκ των κύριων παικτών σε οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο σε όλη την έκταση των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου. Ας ευχηθούμε να μην αργήσει η μέρα που θα συμβεί αυτό, καθώς υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να συμβεί κάτι τέτοιο. Τα ενεργειακά αποθέματα για παράδειγμα που βρίσκονται αναξιοποίητα ακόμα στις συνορεύουσες ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου είναι τέτοια, που μπορούν να καταστήσουν τη διμερή κρατική οντότητα του ελληνισμού μία πολύ σοβαρή παρουσία στο ενεργειακό ισοζύγιο της ευρύτερης περιοχής.
Δίχως να θέλω να υποτιμήσω την έγνοια που δείχνει η παρούσα κυβέρνηση στα εθνικά θέματα τα τελευταία δύο χρόνια, μετά την απασφάλιση του ψευδολόγου Ερντογάν και σύσσωμου του πολιτικοστρατιωτικού και ισλαμικού κατεστημένου του κατακτητικού ασιατικού αυτού έθνους, και δίχως να μπορεί να ξεχαστεί η τραγική διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής από την προηγούμενη, ιστορικά καταδικασμένη στη συνείδηση του ελληνικού λαού, κυβέρνηση, θα έλεγα ότι θα μπορούσε και μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα η παρούσα. Να ενεργεί όχι από τη θέση του παρατηρητή ή του αμυνόμενου, αλλά πλέον, τώρα που η αιμοσταγής, επιθετική και αναθεωρητική Τουρκία απώλεσε το προσωπείο και φανέρωσε το ύπουλο και κατακτητικό πρόσωπό της, να διεκδικεί τη θέση που αξίζει στον ελληνισμό.
Η στατική κατάσταση εκ μέρους της Ελλάδας στο θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, της ανακήρυξης της ΑΟΖ και της αξιοποίησης του διεθνούς δικαίου της θάλασσας είναι φανερή. Αν κινηθούμε δυναμικά και γρήγορα στις κατευθύνσεις αυτές σε διπλωματικό και διακρατικό επίπεδο τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά. Επιπλέον, απορία γεννά η άρνηση των κυβερνώντων να ζητήσουν και να ζητούν τακτικά και σε κάθε ευκαιρία, όπως το έπραξε η ελληνική πολιτεία πριν τρία χρόνια, καταδίκη της Τουρκίας, όχι μόνο λεκτική αλλά και εν τοις πράγμασι. Είναι απαραίτητο να διεκδικήσουμε οικονομικές κυρώσεις εναντίον της, για την επιθετική ρητορική της, το διακηρυγμένο πλέον δόγμα της για αλλαγή των συνόρων, την υβριδική επίθεση εναντίον της χώρας μας, την εργαλειοποίηση των μεταναστών και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας σε Αιγαίο και νησιά.
Είναι σημαντικό να καταδειχτεί διεθνώς ότι λειτουργεί ως ένας αποσταθεροποιητικός παράγοντας στην ανατολική Μεσόγειο, ότι πρόκειται για έναν εισβολέα σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εδώ και 48 χρόνια, που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στην περιοχή και νέο αίμα.
Εν γένει η πολιτική της Ελλάδας να συνοψίζεται όσον αφορά το κυπριακό ζήτημα σε αυτό που ο Αμερικανός γερουσιαστής Μενέντεζ έχει δηλώσει «Να φύγει και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από την Κύπρο», ενώ στο αμυντικό δόγμα όσον αφορά τον ελλαδικό χώρο να χαράξει επιτέλους τις κόκκινες γραμμές και την επόμενη φορά που οι Ασιάτες γείτονές μας υπερβούν τα εσκαμμένα να πάρουν μια δυναμική απάντηση, καθώς μόνο έτσι φαίνεται να καταλαβαίνουν το δίκαιο μεταξύ των κρατών. Η κυριαρχία της Ελλάδας σε Αιγαίο και αιγαιοπελαγίτικα νησιά είναι αδιαπραγμάτευτη και θα πρέπει να τους διαμηνύσουμε με κάθε μέσο ότι θα υποστούν πολλαπλά χτυπήματα σε όλη την δυτική έκταση της κρατικής τους οντότητας, αν τολμήσουν να κινηθούν εναντίον της πατρίδας μας. Θα πρέπει να γνωρίζουν οι εξ ανατολών εχθροί της Ελλάδας ότι σε μια πολεμική σύρραξη το πιθανότερο είναι να χάσουν παρά να κερδίσουν εδάφη και γεωπολιτική ισχύ…
Τιμή σε όσους λευτέρωσαν και προασπίστηκαν τα άγια χώματα και τις θάλασσές μας! Τιμή σε όσους ακολουθήσουν το παράδειγμά τους!
(Πηγή φωτογραφίας: www.tribune.gr)
* Ο Ηλίας Κοπανάκης είναι χημικός μηχανικός Ε.Μ.Π., MSc.
