Συγγενείς, φίλοι και πολιτικοί λένε αυτήν την ώρα το ύστατο χαίρε στον Κώστα Σημίτη, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών την περασμένη Κυριακή.
Η κηδεία γίνεται με τιμές εν ενεργεία Πρωθυπουργού, με δημοσία δαπάνη.
Το φέρετρο με τη σορό του Κώστα Σημίτη βγήκε νωρίτερα από τη Μητρόπολη εν μέσω χειροκροτημάτων. Ο κόσμος φώναζε «Αθάνατος».
Η τελετή ολοκληρώθηκε με την απόδοση τριών τιμητικών βολών, αποχαιρετώντας έναν πολιτικό που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας και στην ευρωπαϊκή της πορεία.
Αφού ολοκληρώθηκε η εξόδιος ακολουθία, στην οποία χοροστατούσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ξεκίνησαν οι επικήδειοι.
Κατερίνα Σακελλαροπούλου
«Αποχαιρετάμε σήμερα με θλίψη και τιμή μία μεγάλη προσωπικότητα της σύγχρονης ιστορίας μας» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατά τον επικήδειο λόγο της, στην εξόδιο Ακολουθία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, που τελέστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών.
Η κ. Σακελλαροπούλου υπογράμμισε ότι «ο Κώστας Σημίτης υπερασπίστηκε, με συνέπεια και πεποίθηση, πάθος και λογική, λέξεις και πράξεις, σε όλη του τη ζωή, τη δημοκρατία και τις αρχές της. Αγωνιστής κατά της δικτατορίας, διακεκριμένος ακαδημαϊκός δάσκαλος, άνθρωπος των ιδεών και του πρακτικού λόγου, άφησε το βαθύ αποτύπωμά του στη Μεταπολίτευση με το δικό του, ξεχωριστό και διαχρονικό, πολιτικό παράδειγμα».
Μιλώντας για το έργο του, σημείωσε ότι «με κύρια αναφορά του την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και το ρεύμα του εκσυγχρονισμού, ο Κώστας Σημίτης εισήγαγε στην πολιτική μας συνείδηση και κουλτούρα μία νέα μέθοδο και αντίληψη της διακυβέρνησης. Με έμφαση στον ορθολογισμό, τον προγραμματισμό, την προσήλωση σε στόχους υψηλούς και την ηθική του καθήκοντος, τη χαμηλότονη, καθημερινή και συστηματική εργασία. Μακριά από δημοφιλείς, ανέξοδες ρητορείες και λαϊκιστικές ευκολίες. Με λόγο μετριοπαθή και μετρημένο και ήθος δημοκρατικό».
Παράλληλα, ανέφερε ότι «ο εκσυγχρονισμός του δεν υπήρξε μόνον ένα πολιτικό και επίκαιρο πρόγραμμα, αλλά και διαρκής θεσμική και κοινωνική άσκηση, μια συνεχής και ανοικτή μέχρι σήμερα μεταρρυθμιστική πρόκληση. Έθεσε ψηλά και τολμηρά τον πήχη και υπηρέτησε το όραμα μιας ισχυρής και ισότιμης Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη. Η οκταετής θητεία του Κώστα Σημίτη στην πρωθυπουργία έφερε σημαντικές κατακτήσεις στο Κράτος Δικαίου και την κοινωνία, σπουδαία έργα υποδομών και επενδύσεις. Συνοδεύθηκε από κορυφαίες στιγμές, που ενίσχυσαν τη θέση της χώρας, διεύρυναν τους ορίζοντές μας και καθόρισαν τον τρόπο ζωής μας. Η ένταξη στην Ευρωζώνη και η είσοδος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπερβαίνουν τη συγκυρία και λάμπουν ως εθνικά επιτεύγματα στον μακρύ ιστορικό μας χρόνο».
Ολοκληρώνοντας τον επικήδειο λόγο της, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποστήριξε: «Η δημόσια παρουσία του Κώστα Σημίτη τελούσε σε συνέχεια και ενότητα με τον ιδιωτικό του βίο. Ήταν πράος, λιτός και αυτάρκης, με αγάπη για τον πολιτισμό, τα βιβλία και τις τέχνες, αφοσιωμένος και δοτικός στη σύζυγό του Δάφνη και τις κόρες του, τη Μαριλένα και τη Φιόνα, πιστός και υποστηρικτικός στους φίλους και τους συνεργάτες του». Όπως είπε «Οι συγκινητικές, αδιαμεσολάβητες καταθέσεις και μαρτυρίες τους, αυτές τις μέρες, καταδεικνύουν πόσο θα λείψει, αλλά και ότι το υπόδειγμά του θα παραμείνει ζωντανό, ως παρακαταθήκη, για τους ίδιους και για τον τόπο μας».
Κυριάκος Μητσοτάκης
Έπειτα τον λόγο πήρε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
«Άξιος υπηρέτης της δημοκρατίας ο Κώστας Σημίτης, έβαλε τη σφραγίδα του στη σύγχρονη ιστορία, και άφησε πίσω του 3 παρακαταθήκες», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσφωνώντας τον επικήδειο λόγο του.
Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για έναν «μαχητή κατά της δικτατορίας και άξιο υπηρέτη της δημοκρατίας, αλλά και ευγενή αντίπαλο», τον οποίο η θεσμική θέση του επιβάλλει να τον τιμήσει όπως του αξίζει, προσθέτοντας: «Οι παρατάξεις μας κατάφεραν και συναντήθηκαν σε δύο κρίσιμες επιλογές. Την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ».
Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι ο Κώστας Σημίτης ανήκει, πλέον, στην ιστορία η οποία θα ζυγίσει την πολυκύμαντη διαδρομή του και είναι ήδη ορατές τρεις παρακαταθήκες του εκλιπόντος:
Η πρώτη είναι «η αταλάντευτη πίστη του στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και η διαρκής προσπάθειά του να συγκλίνει η Ελλάδα με τα πιο ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης».
Η δεύτερη ήταν ο τρόπος διακυβέρνησής του με πρωταγωνιστή το μπλοκάκι που κατέγραφε μεθοδικά τις προτεραιότητες που από διακηρύξεις έπρεπε να γίνουν πράξη, με σχεδιασμό επίπονη δουλειά και έλεγχο, με στόχο το μετρήσιμο αποτέλεσμα, σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη.
Η τρίτη, κατά τον πρωθυπουργό, είναι ότι ο Κώστας Σημίτης, εκτός από την ενασχόλησή του με την πολιτική, πάντα έβρισκε χρόνο να διαβάζει, να ακούει μουσική, να παρακολουθεί θέατρο, και αγάπησε τον ρόλο του απλού συζύγου και του πατέρα.
Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε ότι στο μέλλον πολλοί αναλυτές θα ασχοληθούν με το έργο του εκλιπόντα «με τα σωστά και τα λάθη του, όπως και για αυτά που επιδίωξε και ποτέ δεν είδε να πραγματοποιούνται», και συμπλήρωσε πως πρόκειται για τη διαχρονική μοίρα και το τίμημα όποιου αποφασίζει να δράσει στη δημόσια σφαίρα.
Ο πρωθυπουργός στάθηκε σε ορισμένα «αποστάγματα της πορείας» του Κώστα Σημίτη, όπως η ρήση του για την κυβέρνηση: Η κυβέρνηση υπάρχει για να διαμορφώνει καλύτερη κοινωνία όχι για να διαιωνίζει την εξουσία, με λέξεις κλειδιά, το σχέδιο και τη συγκυρία, επιδιώκοντας τις συναινέσεις αλλά βαδίζοντας και κόντρα στο ρεύμα, ώστε το κόστος που θα καταβληθεί να είναι μικρότερο από το όφελος που θα προκύψει. Επίσης, είπε ότι στην προσπάθεια εφαρμογής των παραπάνω δοκιμάζεται η ικανότητα της πατρίδας μας να απαλλαγεί από βαρίδια και παθογένειες του παρελθόντος.
Αναφερόμενος στις επιτυχίες του Κώστα Σημίτη τόνισε τη δημοκρατική συνέπειά του, τις σοβαρές υποδομές που απέκτησε η χώρα κατά τη διάρκεια των θητειών του, και τα δύο καθοριστικά βήματα που σηματοδότησαν την ευρωπαϊκή προοπτική τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου.
«Ας κρατήσουμε τα καλύτερα από τη διαδρομή του και το γεγονός ότι δεν μπήκε ποτέ στον πειρασμό να μεταλλαχθεί, να γίνει αρεστός προσχωρώντας σε ένα ξένο προς τον ίδιο μοντέλο συμπεριφοράς, διατηρώντας ταυτόχρονα τη διακριτική απλότητα για να επενδύσει αυτή τη ζωή του και μετά την απόσυρσή του από το δημόσιο προσκήνιο», επεσήμανε
Ακόμη, ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε τον Κώστα Σημίτη «μία εξαίρεση στον πολύβουο κόσμο των συνθημάτων» και υπογράμμισε ότι αυτό είναι ένα πολύτιμο παράσημο, το οποίο κατέκτησε με τη στάση του χωρίς ο ίδιος ποτέ να το διεκδικήσει ή να το διαφημίσει».
Τέλος, τόνισε ότι ο Κώστας Σημίτη επέλεξε έναν επίλογο με νόημα ώστε να είναι και γι’ αυτό άξιος τιμής και μνήμης.
Ολόκληρη η ομιλία του πρωθυπουργού:
Αποχαιρετούμε σήμερα μια προσωπικότητα που έθεσε τη δική της σφραγίδα στην πρόσφατη ιστορία του τόπου.
Έναν εκλεγμένο δύο φορές πρωθυπουργό, τον οποίο η θεσμική μου θέση επιβάλλει να τον τιμήσω όπως του αξίζει.
Έναν μαχητή κατά της δικτατορίας και έναν άξιο υπηρέτη της δημοκρατίας, αλλά και έναν ευγενή αντίπαλο, με τον οποίο όμως οι παρατάξεις μας κατάφεραν και συναντήθηκαν σε δύο κρίσιμες επιλογές την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και την είσοδο.
Κύριε Πρόεδρε της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Κώστας Σημίτης ανήκει πλέον στην ιστορία, η οποία και θα ζυγίσει την πολυκύμαντη διαδρομή του.
Για την ώρα ωστόσο, τρεις παρακαταθήκες πιστεύω ότι είναι ήδη ορατές.
Η πρώτη είναι η πίστη του, η αταλάντευτη πίστη του στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και η διαρκής προσπάθεια του η Ελλάδα να συγκλίνει με τα πιο ανεπτυγμένα, τα πιο δυναμικά κράτη της ηπείρου μας.
Η δεύτερη ήταν ο τρόπος διακυβέρνησης του, με πρωταγωνιστή το περίφημο μπλοκάκι, τις σημειώσεις δηλαδή, όπου καταγράφονταν μεθοδικά οι προτεραιότητες που από διακηρύξεις έπρεπε να γίνουν πράξεις. Μια απόδειξη της σημασίας που πρέπει κάθε ηγέτης να δίνει στον σχεδιασμό, στην επίπονη δουλειά και τον έλεγχο, με στόχο πάντα το μετρήσιμο αποτέλεσμα.
Όπως και ένα χαρακτηριστικό που ίσως δεν ήταν ανεξάρτητο από την τρίτη ιδιότητα του Κώστα Σημίτη, αυτή του πολιτικού που δίπλα στα καθημερινά πολιτικά του καθήκοντα έβρισκε πάντα χρόνο να διαβάζει, να ακούει μουσική, να παρακολουθεί θέατρο ή να συναντά γόνιμους συνομιλητές, αλλά και εκείνου που ως ανθρώπινος χαρακτήρας αγάπησε αληθινά τον ρόλο του απλού συζύγου και του πατέρα.
Στους καιρούς που έρχονται είναι σίγουρο ότι πολλοί αναλυτές θα ασχοληθούν με τον εκλιπόντα και το έργο του.
Για τα σωστά και τα λάθη του, όπως αυτά που επεδίωξε, που ποτέ δεν είδε να πραγματοποιούνται.
Πρόκειται άλλωστε για τη διαχρονική μοίρα και το τίμημα όποιου αποφασίζει να δράσει στη δημόσια σφαίρα.
Γι αυτό και σήμερα επιλέγω να σταθώ μόνο σε ορισμένα στίγματα αυτής της μακράς πορείας του πρώην πρωθυπουργού.
Κάποια που πιθανόν μπορούν όλους μας να μας κάνουν καλύτερους.
Η κυβέρνηση, έλεγε ο ίδιος, υπάρχει όχι για να διαιωνίζει η ίδια την εξουσία της, αλλά για να διαμορφώνει μια καλύτερη κοινωνία με λέξεις κλειδιά, το σχέδιο και τη συγκυρία, επιδιώκοντας τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις, βαδίζοντας συχνά και κόντρα στο ρεύμα.
Ένα κόστος που πρέπει να καταβληθεί ώστε το όφελος που θα προκύψει να είναι μεγαλύτερο.
Δεν πρέπει συνεπώς, να διστάζουμε μπροστά στα εμπόδια να έχουμε το θάρρος της γνώμης και των αποφάσεών μας, όταν έχουμε ορίζοντα την πρόοδο.
Δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς με αυτά τα λόγια του Κώστα Σημίτη.
Πολύ περισσότερο όταν στις προσπάθειες της δυστυχώς δοκιμάζεται εδώ και χρόνια η ικανότητα της πατρίδας μας να απαλλαγεί από βαρίδια κι από παθογένειες δεκαετιών.
Δεν παύουν ωστόσο να αποτελούν και χρήσιμες πυξίδες και στο παρόν.
Ένα κάλεσμα από κοινού συνειδητοποίησης και κινητοποίησης απέναντι σε ένα στοίχημα διαρκείας.
Γι αυτό ακριβώς είναι και η μόνιμη αποστολή της πολιτικής.
Η συνεχής βελτίωση της ζωής των πολιτών με θάρρος και με τόλμη.
Θα επαναλάβω λοιπόν τις επιτυχίες και όχι τις όποιες αστοχίες μιας πολιτικής πορείας που θα χρειαστεί καιρό και ψύχραιμη ματιά για να αποτιμηθεί πλήρως.
Τη δημοκρατική συνέπεια ενός επιλεκτικού και ιδρυτικού στελέχους του χώρου που αγωνίστηκε με πάθος για ανανεωθεί το κόμμα του.
Τις σοβαρές υποδομές που απέκτησε η χώρα κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του ως πρωθυπουργού.
Και όπως τόνισα και στην αρχή, τα δύο καθοριστικά βήματα που σηματοδότησαν την ευρωπαϊκή προοπτική τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου. Ο Κώστας Σημίτης δεν είναι πια μαζί μας. Από τη διαδρομή του ας κρατήσουμε τα καλύτερα., όχι απλά τις πολιτικές του θέσεις, ούτε ασφαλώς τις δεδομένες διαφωνίες μας. Αλλά το γεγονός ότι δεν μπήκε ποτέ στον πειρασμό να μεταλλαχθεί, να γίνει αρεστός.
Προχωρώντας σε ένα, είμαι σίγουρος, ξένο προς τον ίδιο μοντέλο συμπεριφοράς, διατηρώντας ταυτόχρονα τη διακριτική απλότητα για να επενδύσει αυτή τη ζωή του και μετά την απόσυρσή του από το δημόσιο προσκήνιο, με έναν τρόπο ίσως αθόρυβο, όμως πραγματικά ηχηρό στην ουσία του.
Και είναι θα έλεγα ένα πολύτιμο παράσημο, το οποίο κατέκτησε με τη στάση του, χωρίς ο ίδιος ποτέ να το διεκδικήσει ή να το διαφημίσει.
Μια εξαίρεση στον πολύβουο κόσμο των συνθημάτων, των θεαματικών κινήσεων, των υπερβολικών ρητορικών, των ακραίων κομματικών αντιπαραθέσεων.
Και ένα παράδειγμα για το πώς ένας πολιτικός μπορεί να παραμένει υπεύθυνος και ενεργός πολίτης, έστω και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Με απλά λόγια, επέλεξε έναν επίλογο με νόημα, ώστε να είναι και γι αυτό άξιος».
Νίκος Ανδρουλάκης
«Η πατρίδα μας τιμά σήμερα τον πρωθυπουργό που έκανε πράξη την ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη και σφράγισε ανεξίτηλα τη μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου», υπογράμμισε ο Νίκος Ανδρουλάκης αποχαιρετώντας τον Κώστα Σημίτη, «τον δεύτερο ιστορικό του ηγέτη, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου».
«O πολιτικός κόσμος της χώρας γίνεται φτωχότερος, καθώς έχασε μια σπουδαία προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας, που εμπλούτιζε δημιουργικά και με ορθό λόγο τον δημόσιο διάλογο», είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης εκφωνώντας τον επικήδειο του στην κηδεία του πρώην πρωθυπουργού στη Μητρόπολη.
«Αγαπημένε μου πρόεδρε, με βαθιά συγκίνηση θυμάμαι το μικρό βιβλιαράκι που μου δώρισες σε μια από τις πρώτες μας συζητήσεις. Μια έκδοση του Ομίλου Αλέξανδρου Παπαναστασίου, που είχες ιδρύσει με άλλους ανήσυχους δημοκράτες αγωνιστές στα χρόνια της νιότης σου. Με έκανες κοινωνό της πολιτικής σκέψης σου και των ιδανικών με τα οποία πάντα αγωνιζόσουν ενάντια στη συντήρηση και τη μοιρολατρία», συνέχισε ο κ. Ανδρουλάκης σε προσωπικό τόνο. «Όποιος διαβάσει εκείνο το κείμενο, αντιλαμβάνεται ότι ο Κώστας Σημίτης δεν έδινε μάχες τακτικής. Είχε εντοπίσει από νωρίς τις ιστορικές ρίζες των παθογενειών του κράτους και είχε διαμορφώσει το πολιτικό όραμα για την υπέρβασή τους. Γι’ αυτό και ήταν διαρκής η πάλη του προέδρου μας απέναντι στον πελατειασμό, τα στερεότυπα και τα κατεστημένα που καθηλώναν την κοινωνία και τη Δημοκρατία», ανέφερε.
«Με δημιουργικές ρήξεις, πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα, έκανες πράξη την Ελλάδα της εθνικής αυτοπεποίθησης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εξωστρέφειας», είπε. Σημείωσε ότι ο Κώστας Σημίτης «γι’ αυτές τις αξίες αγωνίστηκε από τα μετεμφυλιακά χρόνια, τα χρόνια της χούντας αλλά και αργότερα στη μεταπολίτευση μέσα από το ΠΑΣΟΚ» και συσπείρωσε μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία γύρω από το πολιτικό όραμα του εκσυγχρονισμού, «δίνοντας του όμως ξεκάθαρα προοδευτικό περιεχόμενο, όπως πιστοποιεί το έργο σου, πολύ πριν οι λέξεις χάσουν το πραγματικό τους νόημα». Επισήμανε ότι ο Κώστας Σημίτης υποστήριζε ότι «καμία μεταρρύθμιση δεν είναι πολιτικά ουδέτερη» και συνέχισε: «Ως “αριστερός με σοσιαλδημοκρατικές ιδέες”, όπως αυτοχαρακτηριζόσουν, πίστευες ότι η πραγματοποίηση του εκσυγχρονισμού δεν αποτελεί απλώς μια τεχνοκρατική διαδικασία, αλλά συνεπάγεται κινητοποίηση και κοινωνικό αγώνα. Ο πολίτης σε αυτήν τη διαδικασία πρέπει να έχει αξία και να είναι συμμέτοχος. Αλλιώς καμία μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να αντέξει μακροπρόθεσμα».
Πρόσθεσε ότι «η σημασία των παραπάνω θέσεων καταδείχθηκε στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης», μια κρίση που, όπως τόνισε, ο πρώην πρωθυπουργός «έγκαιρα και με τόλμη» είχε προειδοποιήσει από το βήμα της Βουλής το 2008.
Ο κ. Ανδρουλάκης είπε ότι «το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1996-2004 συνδέθηκε με μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας» και ότι «ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο καταλληλότερος ηγέτης, σε μια εποχή ραγδαίων μεταβολών και τεράστιων προκλήσεων: Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχε εισέλθει σε ανεπίστρεπτη πορεία, ενώ η εντεινόμενη παγκοσμιοποίηση απαιτούσε επεξεργασμένο σχέδιο προσαρμογής από τα εθνικά κράτη, ώστε να μη βυθιστούν ολόκληρες κοινωνίες στην παρακμή». Πρόσθεσε ότι «ο πολιτικός, που έλεγε λίγα αλλά σχεδίαζε και έπραττε πολλά, ένωσε τα χέρια με τον ελληνικό λαό στο δρόμο της σύγκλισης με τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης», υπογραμμίζοντας ότι «τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του είναι εθνικά, είναι σταθμοί στην ιστορία του τόπου. Η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ και η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση με άλυτο το Κυπριακό». Ο κ. Ανδουλάκης κάλεσε όλους να αναλογιστούν τις επιπτώσεις με τις οποίες θα ήταν αντιμέτωπος ο ελληνισμός από τις τουρκικές επιδιώξεις για διχοτόμηση του νησιού, «αν ο διορατικός αυτός ηγέτης δεν είχε σχεδιάσει και ολοκληρώσει αυτή τη μεγάλη εθνική επιτυχία».
«Ο Κώστας Σημίτης ήταν συνδιαμορφωτής της Ιστορίας, όχι επικοινωνιακό παρακολούθημά της. Ισότιμος συνομιλητής των ισχυρότερων ηγετών του κόσμου που πάντα ήξερε να κερδίζει με την αξιοπιστία και τον ρεαλισμό του», τόνισε. Επισήμανε ότι «εξέφραζε διακριτή άποψη στη βάση των δικών του ‘πιστεύω’, όπως έκανε αγωνιζόμενος για μια αυτοδύναμη ‘Ευρώπη των λαών’, ακόμα και αντιτασσόμενος στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, κάτι που κάποιοι έχουν ξεχάσει σήμερα». Είπε ότι «το 2004, άφησε την Ελλάδα πιο αισιόδοξη και ισχυρή από ποτέ» και ότι «η επιτυχημένη προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν απόδειξη ότι η χώρα, όταν διαθέτει ηγεσία με σχέδιο, μπορεί να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό».
Τόνισε ότι όμως η σημαντικότερη παρακαταθήκη που αφήνει «είναι το όραμα του για διαρκή κοινωνική σύγκλιση με τις πιο ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες». Επισήμανε ότι ο Κώστας Σημίτης πίστευε βαθιά ότι η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη στην υστέρηση και κάλεσε να φανταστούν όλοι πώς θα ήταν η πατρίδα μας σήμερα χωρίς τα μεγάλα έργα υποδομών όπως η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η Εγνατία Οδός, το Μετρό, η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» κ.α.
«Σταθερές του προτεραιότητες ήταν το ισχυρό Κοινωνικό Κράτος, η στήριξη του κόσμου της εργασίας και η συνετή δημοσιονομική πολιτική», συνέχισε ο κ. Ανδρουλάκης. Είπε ότι «έδωσε πνοή στα δημόσια πανεπιστήμια όλης της χώρας. Στήριξε τη δημόσια υγεία με 11 νέα νοσοκομεία και εφάρμοσε μόνιμες κοινωνικές παρεμβάσεις, όπως το ΕΚΑΣ και η Βοήθεια στο Σπίτι. Προήγαγε τον θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, με τη συνταγματική κατοχύρωση των ανεξάρτητων αρχών, την ίδρυση των ΚΕΠ και την προώθηση πλήθους μεταρρυθμίσεων που βελτίωσαν τη ζωή των πολιτών».
«Γιατί εν τέλει», υπογράμμισε ο Νίκος Ανδρουλάκης, «ο πραγματικός προοδευτικός εκσυγχρονισμός είναι ολόπλευρος». «Δεν σημαίνει μόνο οικονομική πρόοδο. Σημαίνει ταυτόχρονα ενίσχυση των θεσμών, σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση του κράτους δίκαιου. Σημαίνει διαφάνεια και υπευθυνότητα στη λήψη των αποφάσεων, δίκαιο μέρισμα στην ανάπτυξη και όχι διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων», τόνισε. Στο ίδιο πλαίσιο σημείωσε ότι «πραγματικός εκσυγχρονισμός σημαίνει ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που στηρίζει τον κόσμο της εργασίας. Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την περιφερειακή ανάπτυξη και όχι για την πελατειακή νομή τους από ισχυρά συμφέροντα».
«Αυτή ακριβώς είναι η πολιτική παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη, η οποία αποτελεί διαρκές κοινωνικό ζητούμενο και πολιτική πυξίδα του Κινήματός μας», τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής.
«Αγαπημένε μας πρόεδρε, πορεύτηκες με ένα σπάνιο πολιτικό ήθος στη δημόσια παρουσία σου. Πάντα παρών στις μεγάλες μάχες της παράταξής μας. Η ακεραιότητα, η θεσμικότητα και η μεθοδικότητά σου έγραψαν ιστορία. Ανήκεις πλέον στο Πάνθεον των μεγάλων Ευρωπαίων ηγετών», είπε ο κ. Ανδρουλάκης. «Σε μια εποχή που η φιλελεύθερη δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή απειλούνται, σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί, όπως εσύ, αποτελούν φάρους για όλους εμάς που μοιραζόμαστε τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις», συνέχισε, «αλλά και στην προσωπική σου ζωή υπήρξες υπόδειγμα σεμνότητας και απλότητας. Πάντοτε διακριτικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και ηθικολογίες».
«Ήσουν το πολιτικό αντίδοτο στην αλαζονεία της εξουσίας. Μας έδειξες ότι πολλά που φαίνονται ανέφικτα, είναι στο χέρι μας να τα πετύχουμε. Ότι ένας διαφορετικός δρόμος απέναντι στη συντήρηση, είναι εφικτός: Αυτόν τον προοδευτικό πατριωτισμό υπηρέτησες σε όλη σου τη διαδρομή», τόνισε.
«Σήμερα η Ελλάδα υποκλίνεται σε έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της σύγχρονης Ιστορίας της. Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μας πρόεδρε», είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης ολοκληρώνοντας τον επικήδειο του για τον Κώστα Σημίτη, εκφράζοντας τα ειλικρινή συλλυπητήρια του στην οικογένειά του.
Τάσος Γιαννίτσης
Ο κ. Τάσος Γιαννίτσης τόνισε κατά τον επικήδειο: «Η παρουσία όλου του πολιτικού φάσματος αποδεικνύει το μέγεθος της τιμής για τον Κώστα Σημίτη. Μας έκανε υπερήφανους, μας έδωσε υπόσταση. Αφιέρωσε τη ζωή του για να πάει η Ελλάδα πολύ ψηλότερα. Και την πήγε.
Κατανόησε ότι η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη βασιζόταν στο να κατανοήσει το σφυγμό της εποχής και να τον μεταβιβάσει στο κόμμα του και την κοινωνία. Και το πέτυχε. Πήγε μόνο μπροστά, συχνά με προσωπικό και πολιτικό κόστος».
Ο ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Γιάννης Βούλγαρης είπε, μεταξύ άλλων, κατά τον επικήδειο που εκφώνησε, ότι η οχταετία Σημίτη ήταν κάτι παραπάνω από μια οχταετία ΠΑΣΟΚ. «Το 2004 παρέδωσε μια Ελλάδα καλύτερη από αυτή που είχε παραλάβει. Ο Κώστας Σημίτης γνώρισε την πολιτική ως ρίσκο. Παιδί αριστερών γονέων γνώρισε την ταραχώδη περίοδο του εμφυλίου. Όταν η προσδοκία έφερε τις προσδοκίες στο μέτρο του εφικτού, ο Σημίτης δεν υποτάχθηκε. Υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ μέχρι το τέλος της ζωής του. Η 8ετια Σημίτη ήταν κάτι παραπάνω από μια περίοδος του ΠΑΣΟΚ. Η κοινωνία τον επέβαλε στο ΠΑΣΟΚ».
O ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς μίλησε για την ακαδημαϊκή πορεία του Σημίτη αλλά και για τον «Κωνταντίνο» όπως είπε χαρακτηριστικά καιτη σχέση που είχαν. Υπογράμμισε ότι αποχαιρετά μια ολόκληρη εποχή. «Ένα θυμάμαι με ακρίβεια, πως όταν σε πρωτογνώρισα Κωνσταντίνε, επέτρεψέ μου να σε αποκαλώ Κώστα όπως σε γνώρισα, ο αδελφικός μου φίλος Κωνσταντίνος Πουλαντζάς ήρθε και με βρήκε και μου είπε έλα θα παίξουμε ποδόσφαιρο και θα γνωρίσεις ένα εξαιρετικό παιδί, τον Κώστα Σημίτη.
Και παίξαμε ποδόσφαιρο στην πλατεία Δεξαμενής και έτσι άρχισα να συναγελάζομαι με τον Κώστα Σημίτη.
Αυτό ήταν μια αρχή που δεν οδηγούσε πουθενά. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η υπό δημιουργία παρέα θα διαλύονταν κατά έναν περίεργο τρόπο.
Ο μεν Πουλαντζάς αυτοκτόνησε από το σπίτι μου, ο Σημίτης έγινε πρωθυπουργός κι εγώ βρίσκομαι μετά από 50-60 χρόνια να τον αποχαιρετήσω αλλά μαζί και μια ολόκληρη εποχή και έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια» είπε μεταξύ άλλων.
H απόδοση τιμών τη στιγμή που κατέφθασε σορός του Κώστα Σημίτη στη Μητρόπολη
Η σορός του Κώστα Σημίτη έφτασε στη Μητρόπολη στις 11. Από λίγο νωρίτερα βρισκόταν εκεί η οικογένειά του, η σύζυγός του Δάφνη, οι δύο κόρες του, η εγγονή του και αμέσως μετά άνοιξαν οι πόρτες για τους προσκεκλημένους, την πολιτειακή και την πολιτική ηγεσία, τους φίλους και συνεργάτες του.
Η Μητρόπολη γέμισε από ανθρώπους του πολιτικού χώρου τόσο Έλληνες όσο και ξένους, αλλά και πολίτες οι οποίοι επιθυμούν να πουν το τελευταίο αντίο στον Κώστα Σημίτη.
Στη Μητρόπολη και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου κι έτσι ξεκίνησε η εξόδιος ακολουθία.
O πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατέφθασε στη Μητρόπολη και εξέφρασε τα συλλυπητήρια του στη Δάφνη Σημίτη.
Λίγο μετά, στη Μητρόπολη έφτασε και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης.
Λίγο πριν από τις 11:30 έφτασε η Κοινοβουλυετική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ για να αποδώσει τιμή στον Κώστα Σημίτη. Λίγο αργότερα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν στη Μητρόπολη.
Επίσης, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης έφτασε στη Μητρόπολη για να αποδόσει φόρο τιμής στον Κώστα Σημίτη.
Πηγή: ertnews.gr
