Την Κυριακή 19η Ιουνίου 2016 έζησα μοναδικές ιστορικές στιγμές που ούτε στα όνειρά μου δεν φανταζόμουν. Είχα την αγαθή τύχη να προσκληθώ στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στον Άγιο Μηνά Ηρακλείου και να παρακολουθήσω αλλά και να ζήσω εκ του σύνεγγυς το μεγαλείο που συντελείται στην Ορθοδοξία εν ενότητι και ομονοία χαριν του Αγίου Πνεύματος εν τη Αγία και Μεγάλη Συνόδω. Τα πρωτοφανή αυστηρά μέτρα ασφαλείας παρά του ότι ήταν απαραίτητα, εντούτοις δεν έδωσαν τη δυνατότητα στον απλό λαό να συμμετέχει, ενώ ελάχιστοι λαϊκοί ήταν εντός του Ναού.
Ευλογημένη στιγμή για τον Ορθόδοξο κόσμο, για την Κρήτη, για εμένα προσωπικά. Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός ημών Πατριάρχης προΐσταται της Θείας Λειτουργίας της Πεντηκοστής μαζί με τους προκαθήμενους των αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Δεύτερος τη τάξει η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος του Κρητός, ο εκ της σαρξ εκ της σαρκός μας Πατριάρχης με τη στεντόρεια κρητική φωνή και την παρρησία εικόνος παλιάς στόφας Πατριάρχου.
Αγαλλίαση, ικανοποίηση, προσευχή, ως θυμιάματα αναδύουν μέσα από το πιστό τυπικό της Εκκλησίας που ο Οικουμενικός Πατριάρχης τηρεί με απόλυτη τάξη.
Όλα λάμπουν, ένα διάχυτο φως απλώνεται παντού. Φώτα ολόφωτα στέκουν οι Προκαθήμενοι. Οι ιεροψάλτες και των δύο χωρών συναγωνίζονται ευγενώς ο ένας τον άλλον για καλύτερη επίδοση.
Τελειώνει η Θεία Λειτουργία και σπεύδουν ένας ένας με ευλάβεια εκ των παρισταμένων Αρχιερέων, φορώντας ωμοφόριο και πετραχήλι να μεταλάβουν. Τι ωραίες στιγμές. Απόλυτη τάξη, ορθή σειρά, αγγελική υποδειγματική στιγμή.
Στη συνέχεια ο εσπερινός της γονυκλισίας. Τι ωραίοι ψαλμοί, δεν αφήνουν την προσοχή σου να αποσπαστεί. Αιτει και αίτει κλίνατε στα γόνατα αναφωνεί ο διάκονος!
Όλο το εκκλησίασμα γονατιστό. Ξεκλέβω λίγο την προσοχή μου και διακρίνω τον εξοχώτατο πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας να είναι γονατιστός και μάλιστα χωρίς μαξιλαράκι που διέθετε ο ναός. Μεγάλη υπερηφάνεια και ικανοποίηση αισθάνθηκα και είπα από μέσα μου, ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ!!
Παρά την πολύωρη κοπιαστική διαδικασία και την αφόρητη ζέστη ουδείς διαμαρτυρήθηκε, ουδείς στενοχωρήθηκε αντιθέτως όλοι έδειχναν χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι. Το Άγιο Πνεύμα προφανώς μας έλουσε από άπλετη χαρά.
Στο δι ευχών κατόρθωσα παρά τα δρακόντεια μέτρα να εισέλθω στο ιερό και να πάρω ευχή από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, να συνομιλήσω επ’ ολίγον μαζί Του αλλά και από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Μοναδική, αξέχαστη εμπειρία η συναναστροφή μου με τους Αρχιερείς όλων των ορθοδόξων Εκκλησιών, αυθόρμητα αινώντας με το Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημων ο πανσόφους…
Την ίδια ημέρα προς το απόγευμα έζησα μια άλλη μοναδική και ιστορική εμπειρία, αυτή των εγκαινίων του Μουσείου της Αρχαίας Ελεύθερνας. Όλα με τάξη, με μεράκι, με αγάπη, υπό την καθοδήγηση και το άγρυπνο βλέμμα του μοναδικού και χαρισματικού κου Νικολάου Σταμπολίδη. Της ψυχής αυτού του Μουσείου.
Επτά χιλιόμετρα πριν στη διασταύρωση ακριβώς προς αρχαία Ελεύθερνα, περίμεναν ευγενικά δύο κοπέλες με την αστυνομία, εξυπηρετώντας με λίστα ονομάτων. Φθάνοντας υπήρχαν παρκαδόροι που καθοδηγούσαν τα αυτοκίνητα. Στην είσοδο κυρίες έτοιμες και πρόθυμες ευγενικά να σε βοηθήσουν να σε συνοδεύσουν στη θέση σου. Πριν καθίσεις δροσερό νερό και μαντηλάκι σωστή προνόηση, ενώ κυκλοφόρησαν και βεντάλιες λόγω υπερβολικής ζέστης. Ο χώρος κατάλληλα διαμορφωμένος, λιτά ως άρμοζε με τον ιερό χώρο. Τίποτα πομπώδες, τίποτα αλαζονικό, αλλά όλα επιβλητικά, ιερά, σεβάσμια.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με εντυπωσίασε για μία ακόμη φορά θετικά, διότι εκτός των άλλων στάθηκε στην υποδειγματική και χρηστή διοίκηση των οικονομικών, αφού επεστράφησαν και χρήματα από τον κ. Ν. Σταμπολίδη.
Μοναδικός, ανεπανάληπτος στον λόγο του, στην αμεσότητά του ο καθηγητής Νικος Σταμπολίδης, ο οποίος φανερά συγκινημένος διέκοψε προσχηματικά να πιει νερό κρύβοντας έτσι τη συγκίνησή του. Και πώς να μην ένιωθε συγκινημένος κάτω από τον Ψηλορείτη με ένα γιομάτο φεγγάρι, με ένα ανεπανάληπτο σε αξία και ιστορία έργο, που όλα τον οδηγούν στο θείο και άδολο σκοπό του. Πεντηκοστή και γι’ αυτόν. Άραγε πόσα Μπράβο του πρέπουν, πόσες τιμητικές του ανήκουν, πόσοι θα κατανοήσουν εις βάθος το έργο του, πόσοι θα τον ευχαριστήσουν! Ο Σταμπολίδης δεν θέλει τίποτα από αυτά. Είναι πλήρης, είναι χορτάτος αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά. Η ομιλία του πάντως θαρρώ ότι είχε και λίγη δόση άμυνας.
Η μικρή αλλά ουσιαστική παρουσία της εξαιρετικής ηθοποιού Κατερίνας Διδασκάλου, σε συνδυασμό με τους Ανωγειανούς χορευτές άρεσε, δεν κούρασε.
Όλα συνηγορούσαν προς το καλό. Το φεγγάρι γεμάτο είχε σταθεί αριστερά του Ψηλορείτη και συντρόφευε γαλήνιο και ικανοποιημένο από αυτό που ζούσε κι αυτό.
Αυτές οι στιγμές δεν θα έπρεπε να τελείωναν ποτέ!
Πολλές οι προσωπικότητες, θα σταθώ όμως σε αυτές που πέρασαν απαρατήρητες, όπως του επιφανούς αρχαιολόγου κ. Πέτρου Θεμελη που κοπίασε κι αυτός στο παρελθόν για την Ελεύθερνα, παρέα με τον αντικέρ κ. Δημητρη Τσίτουρα, τη διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης κυρία Μαρίνα Λαμπρακη Πλάκα, τον τ. πρύτανη κ. Ιωάννη Παλλήκαρη με την κυρία Βαρβάρα Τερζάκη, τον Μάνο και την Θάλεια Δομαζάκη Creta farm, τον Βαγγέλη και την Ιωάννα Στεφανάκη, τη διευθύντρια της Πινακοθήκης Ρεθύμνου κυρία Μαρία Μαραγκού, την καθηγουμένη της Αγ. Ειρήνης μ. Θέκλα με τη συνοδεία της, τον Ηλία Λουλούδη, την Άννα Παναγιωταρέα, τον κ. Δημήτρη Ματζούνη Alpha Bank, την κυρία Μαρία Τζομπανάκη, τη ζωγράφο κυρία Μίνα Βαλυράκη, τον Γιώργο Νταλάρα, Γιώργος Κακαβάς, Λάμπης Ταγματάρχης με τον υιό του, τον μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου με την Φωτεινή Δάρρα, την κ. Αγάπη Χαλκιαδάκη και άλλοι.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καθηγητή κ. Νίκο Σταμπολίδη που με συμπεριέλαβε στην οικογένειά του και με προσκάλεσε στην προσωπική του πεντηκοστή, ως εκλεκτό φίλο του.
*Ο Γεώργιος Βλατάκης είναι νομικός, θεολόγος, πρόεδρος ιστορικού συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής «Το Αρκάδι»
