Έφυγε χτες από τη ζωή ο συνδικαλιστής Αντώνςη Ουρανός σε ηλικία 74 ετών.
Η Τομεακή Επιτροπή Ρεθύμνου του ΚΚΕ με βαρύ πόνο αποχαιρετάει το το σύντροφο της Αντώνη Ουρανό. Σε σχετική ανακοίνωση της αναφέρει:” Ο σύντροφος Αντώνης, γεννήθηκε στα Κυνηγιαννα Μυλοποτάμου το 1948 από αγροτική οικογένεια και οργανώθηκε στις γραμμές του ΚΚΕ το 1975 στο Ηράκλειο και πάλεψε αταλάντευτα και δραστήρια στο οικοδομικό κίνημα. Το 1981 επιστρέφει στο Ρέθυμνο και από τότε υπηρέτησε με συνέπεια το Κόμμα και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα από διάφορες χρεώσεις. Για χρόνια ήταν Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ρεθύμνου και μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ρεθύμνου, γνωστός και αγαπητός σε όλους τους οικοδόμους του Ρεθύμνου. Μέχρι σήμερα ήταν μέλος του Δ.Σ του σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ, υπηρετώντας το κίνημα από αυτό το μετερίζι.
Τις δύσκολες ώρες για το Κόμμα, την περίοδο της διάσπασης έπαιξε ενεργό ρόλο για να διατηρηθούν τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του Κόμματος και αργότερα ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής στο απαιτητικό καθήκον της ανασυγκρότησης του Κόμματος στο Ρέθυμνο.
Παρά τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν, πάντα στητός και δραστήριος, στην δουλειά και στον αγώνα, είχε την έγνοια για να σημειωθούν βήματα στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην αλλαγή των συσχετισμών μέσα στα συνδικάτα. Θα τον θυμόμαστε πάντα στα σωματεία, στους εργατικούς αγώνες, να έρχεται , να βοηθάει να συμβουλεύει.
Η Τ.Ε. εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην σύζυγό του Ελένη, στα παιδιά και τα εγγόνια του”.
Η Ομοσπονδία Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά το συνάδελφο Αντώνη Ουρανό, παλαίμαχο οικοδόμο, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στις 27 Φλεβάρη.Σε ανακοίνωση της αναφέρει:
“Ο συνάδελφος Αντώνης, με την αταλάντευτη στάση του και την ανιδιοτελή προσφορά του, τίμησε την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι οικοδόμοι αναδεικνύοντάς τον για χρόνια Πρόεδρο του Συνδικάτου Οικοδόμων Ρεθύμνου, μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ρεθύμνου και μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.
Η αισιοδοξία και η σταθερή εμπιστοσύνη του στη δύναμη του οργανωμένου ταξικού αγώνα αποτέλεσε για το συνάδελφο Αντώνη στάση ζωής, χωρίς ταλάντευση μπροστά στις δύσκολες στιγμές της ταξικής πάλης.
Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους οικοδόμους, αλλά και σε όλους εμάς που τον ζήσαμε από κοντά στα πλαίσια της Ομοσπονδίας. Δεν ξεχνάμε τη μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη που έτρεφε για τη νέα βάρδια του κλάδου. Με τις συμβουλές του, τη ζεστή καρδιά του, τα καλαμπούρια και τις μαντινάδες του, τροφοδοτούσε με δύναμη και αντοχή τους νεώτερους οικοδόμους.
Η δράση του, η στάση του, η πίστη του στα δίκαια της τάξης μας, είναι παρακαταθήκη για τον αγώνα μας.
Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του”.