Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γερακαρίου ιδρύθηκε το 1979. Στα τριάντα πέντε χρόνια της δράσης του πέρασαν μέσα από τα Διοικητικά του Συμβούλια πολλοί και σημαντικοί άνθρωποι, που ο καθένας έβαλε ένα λιθαράκι για να μπορέσουμε να προσφέρουμε, ότι έχουμε προσφέρει, στο χωριό μας και στην τοπική κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια όμως ο Σύλλογος έχει κερδίσει την καθολική αναγνώριση όλων των Ρεθεμνιωτών, των Κρητικών και των εκτός Κρήτης Γερακαριανών και φίλων του χωριού μας. Οι διαδικασίες που ακολουθούνται για την εκλογή των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου είναι διαφανείς και ανοιχτές στην τοπική κοινωνία, δίνοντας αφενός μεν, το δικαίωμα στους υποψήφιους να εκθέσουν τις απόψεις τους και να τεθούν στην κρίση των ψηφοφόρων, αφετέρου δε στους ψηφοφόρους να επιλέξουν εκείνους που επιθυμούν και θεωρούν άξιους και ικανούς για να τους αντιπροσωπεύσουν. Ο Σύλλογός μας είναι εκείνο το Σωματείο που διέβλεψε πριν τις συνενώσεις των Καποδιστριακών Δήμων και πάλεψε πραγματικά με νύχια και με δόντια να μείνει το Αμάρι ενωμένο, δηλαδή να συνενωθούν οι πρώην Δήμοι Συβρίτου και Κουρητών στον σημερινό ενιαίο Δήμο Αμαρίου. Για το λόγο αυτό έγινε ένα Παναμαριώτικο Συνέδριο τον Απρίλιο του 2010 στην αίθουσα του Συλλόγου στο Γερακάρι του τότε Δήμου Συβρίτου, με καλεσμένους τους δύο τότε δημάρχους Συβρίτου και Κουρητών κι όλους τους δημοτικούς και τοπικούς Συμβούλους όλων των Δημοτικών Διαμερισμάτων των δυο Δήμων της πρώην επαρχίας Αμαρίου. Προσκλήθηκε επίσης και παρέστη ο τότε δήμαρχος Λάμπης κι εκπρόσωπος του Δήμου Φοίνικα, καθώς και όλοι οι πρόεδροι των Πολιτιστικών Συλλόγων του Αμαρίου. Το ψήφισμα το οποίο υπεγράφη ομόφωνα και εστάλη στον τότε υπουργό Εσωτερικών κ. Γιάννη Ραγκούση, κατά κοινή ομολογία, αποτέλεσε τον καθοριστικό εκείνο παράγοντα που έγειρε την πλάστιγγα προς την ίδρυση του σημερινού ενιαίου καλλικρατικού Δήμου Αμαρίου. Ήταν εκείνη η μικρή ώθηση που οδήγησε την πολιτεία να αναγνωρίσει την ορεινότητα, την ιστορικότητα και την ιδιαιτερότητα της πρώην επαρχίας Αμαρίου και να επαναφέρει την ομαλότητα και την ηρεμία στο Αμάρι.
Οι δράσεις του Σωματείου μας όμως δεν σταμάτησαν σε αυτό. Ήταν πολλές και σημαντικές και στη συνέχεια. Συμμετοχή σε συνέδρια και σε εκδηλώσεις στην Κρήτη και στην Αθήνα, έργα μέσα στο Γερακάρι, παιδικό θέατρο και θερινός κινηματογράφος με εκπληκτική προσέλευση το περασμένο καλοκαίρι, τράπεζα αίματος, επιτυχημένες μουσικές συναυλίες και εκδηλώσεις, άψογη συνεργασία με το Δήμο Ρεθύμνου και Αμαρίου κι έλευση ισπανικής ορχήστρας στο χωριό, δημιουργία ιστοσελίδας και προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν αποδεδειγμένα ανάγκη, έκδοση ημερολογίων με αποκορύφωμα το συλλεκτικό ημερολόγιο του 2014, το οποίο αφορά την 70χρονη επέτειο από το ολοκαύτωμα του 1944, κι ένα πλήθος άλλων πολλών μικρών και μεγάλων δραστηριοτήτων που πραγματικά έκαναν το Σύλλογό μας πρότυπο σωστής, άψογης και δημοκρατικής λειτουργίας κι εργαλείο αναβάθμισης του τόπου μας. Όλα αυτά εκτιμώνται λιγότερο βραχυπρόθεσμα, περισσότερο μεσοπρόθεσμα κι ακόμα περισσότερο μακροπρόθεσμα από ανθρώπους που αναγνωρίζουν το έργο και τη δράση μας και σε κάθε ευκαιρία μας συγχαίρουν από καρδιάς και μας δίνουν δύναμη με την αγάπη τους και την ψήφο τους να συνεχίσουμε. Στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 -που συνέπιπταν με τις εθνικές εκλογές- και σε εκείνες του Οκτωβρίου του 2012 η προσέλευση των συγχωριανών μας άγγιξε τα όρια προσέλευσης εντόπιων ψηφοφόρων σε εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις. Ως πρόεδρος του Σωματείου για δεύτερη συνεχή θητεία, προερχόμενος από τη μέγιστη δυνατή εκλογική προτίμηση των συγχωριανών μου, τους εκφράζω την αληθινή ευγνωμοσύνη μου για την εμπιστοσύνη που δείχνουν κι εξακολουθούν να την εκφράζουν σε κάθε ευκαιρία, τόσο στο δικό μου πρόσωπο, όσο και σε εκείνο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου μας, οι οποίοι είναι πραγματικοί και άξιοι συνεργάτες και άνθρωποι που μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω να προσφέρω στον τόπο μου. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που διανύω ίσως την πιο τρικυμιώδη και πένθιμη περίοδο του βίου μου, χάνοντας απρόσμενα και άδικα δικούς μου ανθρώπους και όντας υποχρεωμένος να σταθώ όρθιος και να ζήσω με όσους και με ότι μου έχει απομείνει, η ενασχόλησή μου με τη δουλειά μου και με το Σύλλογο με κράτησε μακριά από μαύρες σκέψεις κι αποτέλεσε τόσο μια διέξοδο ουσιαστικής απόδρασης από τα προσωπικά μου προβλήματα, όσο και μια αίσθηση προσωπικής ικανοποίησης, όχι με την έννοια της έξωθεν επιβράβευσης, όσο με το συναίσθημα της ατομικής, της εσωτερικής μου ψυχικής ικανοποίησης.
Εφέτος το Διοικητικό Συμβούλιο, μετά από πρότασή μου, αποφάσισε η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Σωματείου μας, να γίνει στην πόλη του Ρεθύμνου. Η απόφαση υπήρξε ομόφωνη κι έτσι προχωρήσαμε ενωμένοι και δυνατή στη διοργάνωση της εν λόγω εκδήλωσης. Ήταν μια απόφαση υψηλού ρίσκου και μάλιστα υπήρξαν αντιδράσεις από τους μόνιμους κάτοικους του χωριού, οι οποίες δεν είχαν ως βάση την ίδια την εκδήλωση, αλλά τη χιλιομετρική απόσταση των 38 χιλιομέτρων, που χωρίζει το Γερακάρι από το Ρέθυμνο. Προχωρήσαμε όμως σεβόμενοι τους συγχωριανούς και φίλους που ζουν κι εργάζονται στο Ρέθυμνο, στα Χανιά και στο Ηράκλειο, με το σκεπτικό της ευκολότερης προσέλευσής τους στην κοπή της πίτας του Σωματείου μας.
Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014. Μουσική Σκηνή «Caramela», οδός Σαλαμίνος 21, Παλιά Πόλη. Ώρα 21:00′ το βράδυ. Βρισκόμαστε σε μια μουσική σκηνή, την οποία θα αργήσει πάρα-πολύ να αντιγράψει ο ανταγωνισμός. Ο κόσμος αρχίζει να έρχεται σιγά-σιγά στον ιδιαίτερο και προσεγμένο αυτό χώρο. Το Σωματείο μας διοργανώνει μια ακόμα μουσική βραδιά και κόβει στο Ρέθυμνο μετά από αρκετά χρόνια, την πρωτοχρονιάτικη πίτα του. Πολυμελές και ποιοτικό το μουσικό σχήμα που καλύπτει μουσικά την εκδήλωση. Ο Κώστας Βερδινάκης στη λύρα και στο τραγούδι. Συγχωριανός, σύντεκνος και φίλος, αποτελεί το «Μήλο της Κορφής», τον καταξιωμένο μαέστρο, στην πολυμελή ορχήστρα του. Ο αδερφός του, ο Μανώλης Βερδινάκης με το λαγούτο του να αποτελεί φυσική συνέχεια και προέκταση των χεριών του, χρωματίζει την αίθουσα με μια μοναδική πανδαισία μουσικών αποχρώσεων. Ο Μιχάλης ο Καλλέργης στο τραγούδι, ένας νέος αοιδός με καταπληκτική φωνή μας ταξιδεύει στις δημιουργίες μεγάλων στιχουργών. Ο Μπάμπης ο Δουλγεράκης, μας μαγεύει με τους γλυκούς ήχος της κιθάρας του. Ο Διονύσης ο Αθανασάκης στο μπάσο, ο Φάνης ο Λουρανδάκης στα πλήκτρα και ο Νίκος Γκαλονάκης στα κρουστά δίνουν εκείνο το ξεχωριστώ γέμισμα και το χρώμα στους ήχους της λύρας και του λαγούτου, με τον ξεχωριστό τρόπο που μόνο αυτοί ξέρουν να το κάνουν. Αισθητή παρουσία και επί το έργον ο Ματθαίος ο Ματθαιουδάκης με την κάμερά του, αποτυπώνει την κίνηση, το χρώμα και το κέφι των καλεσμένων μας.
Το μαγαζί γεμίζει ασφυκτικά. Οι έλκοντες την καταγωγή τους από το Γερακάρι και οι φίλοι του χωριού έρχονται και τιμούν με την παρουσία τους την εκδήλωση. Πολλοί και καλοί φίλοι, καλεσμένοι του προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Ο επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του καταστήματος ο κ. Γενεράλης με τον γιο του Βαγγέλη. Η συμβολαιογράφος Μυλοποτάμου η κ. Σταματεράκη. Η γιατρός και πολιτευτής με πλούσια κοινωνική δράση κ. Ελευθεριάδου-Γκίκα. Ο περιφερειακός σύμβουλος και επιστήθιος φίλος ο κ. Μαλλιαρός. Ο πρόεδρος της Αμάρι Α.Ε. και δημοτικός σύμβουλος Αμαρίου ο κ. Μαρκίδης. Ο κ. Νίκος Καραγιαννάκης, καλός φίλος, ενεργός πολίτης και άξιος συνεργάτης. Ο κ. Ανδρέας ο Πλαϊτης και η σύζυγός του η Όλγα. Ο κ. Πέτρος Πετράκης και η σύζυγός του η Χαρούλα. Ο κ. Γιάννης Δασκαλάκης και η σύζυγός του η Χρυσούλα η Χαριτάκη από το Γερακάρι. Ο διευθυντής της Lamasat ο κ. Μιχάλης ο Μανιουδάκης με την οικογένειά του και τους φίλους του. Μια παρέα δέκα ατόμων φίλοι και συγγενείς από τον Πολιτιστικό Σύλλογο της Πατσού. Μια ακόμα μεγαλύτερη παρέα νεαρών που κατέβηκαν από το Γερακάρι για την αποψινή βραδιά. Σε μια άλλη παρέα τα νέα κορίτσια του χωριού μας που πάντα δίνουν το παρόν στις εκδηλώσεις και στις δράσεις του Συλλόγου. Μαζί μας και ο κ. Γαλάτιος ο Μοσχονάς, ο λυράρης από το Μέρωνα, ο λυράρης ο κ. Κωστής Κουτελιδάκης και ο λαγουτιέρης αδερφός του, ο Αντρέας από το Γερακάρι. Η παρέα της αντιπροέδρου κ. Καραϊσκάκη παραδίπλα, σε ένα άλλο τραπέζι με πολλούς και καλούς φίλους από Ρέθυμνο, Γερακάρι και Πατσό. Μας πλαισιώνουν δεκάδες άλλοι επώνυμοι κι ανώνυμοι φίλοι και γνωστοί που αγαπούν το χωριό μας και το δείχνουν έμπρακτα σε κάθε ευκαιρία, με κάθε τρόπο και ιδιαίτερα τώρα, σε χαλεπούς οικονομικά καιρούς. Ζητώ συγγνώμη που δεν μπορώ να αναφερθώ επώνυμα σε όλους, αλλά εστιάζω περισσότερο σε αυτούς που προσήλθαν χωρίς να έχουν καταγωγή από το χωριό μας.
Τα καθίσματα και τα τραπέζια άνετα, ο κόσμος τρώει και πίνει χαλαρά και γύρω στις 23.00′ ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου καλωσορίζει τους καλεσμένους του και μαζί με το Διοικητικό Συμβούλιο προχωρούν στην κοπή της πίτας του Σωματείου. Η συνεργασία με το προσωπικό του καταστήματος είναι άψογη. Το σέρβις και η ποιότητα του φαγητού αγγίζουν το τέλειο. Το φλουρί με το αντίστοιχο δώρο που το συνοδεύει το κερδίζει η Αντιόπη η Χαριτάκη. Ο πρόεδρος αφήνει τη σκυτάλη στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου και ασχολείται με τους καλεσμένους του. Η αντιπρόεδρος του Συλλόγου η Μαρία η Καραϊσκάκη αναλαμβάνει την κλήρωση που περιέχει λίγα αλλά ακριβά και χρήσιμα δώρα. Ο γραμματέας του Συλλόγου ο Αντώνης ο Κατσούγκρης βοηθάει στην οργάνωση των τραπεζιών και των καθισμάτων, οδηγώντας τους καλεσμένους στα τραπέζια. Ο ταμίας του Συλλόγου ο Γιώργος ο Χαριτάκης βρίσκεται στην είσοδο και αναλαμβάνει τις προσκλήσεις. Ως μέλη του Συλλόγου ο πατήρ-Μιχαήλ Λίτινας σταυρώνει την πίτα και προχωράει στο μοίρασμα των κομματιών, ο Νίκος ο Παλιεράκης με την παρέα του δίνει το παρόν με το ξεχωριστό στίγμα του στη βραδιά και ο Γιώργης ο Κουτελιδάκης παρότι βρίσκεται στην Αθήνα, έχει στείλει τους χαιρετισμούς και τις ευχές του για καλή επιτυχία στην εκδήλωση.
Τα φώτα χαμηλώνουν. Η μουσική αρχίζει. Τα ακούσματα της λύρας και τα τραγούδια του μουσικού συγκροτήματος γεμίζουν το χώρο. Ο κόσμος διασκεδάζει, χαλαρώνει, αφήνεται, ταξιδεύει. Έντεχνα, ποιοτικά και αγαπημένα κομμάτια μας διασκεδάζουν. Κάποια στιγμή μετά τα μεσάνυχτα η είσοδος απελευθερώνεται από το αντίτιμο της πρόσκλησης και πολλοί φίλοι που είχαν κι άλλες υποχρεώσεις έρχονται στην «Caramela». Στο χαμηλό φωτισμό της αίθουσας η εκπληκτική παρουσία του κόσμου που διασκεδάζει, συνθέτει ένα πίνακα με τα χρώματα της φιλίας της ξενοιασιάς και της πραγματικής μουσικής χαλάρωσης. Το κέφι ανεβαίνει, τα ποτά εκτός πρόσκλησης κερνιούνται από τον κ. Ιωάννη Γενεράλη στον κόσμο, η νεολαία χορεύει, το αλκοόλ μας επιτρέπει να γελάσουμε και η μουσική μας προτρέπει να διασκεδάσουμε. Λίγη είναι η ζωή, μια σκέτη αστραπή, μα προλαβαίνουμε. Κάπου θα καταλήξουμε όλοι, άλλος αργά κι άλλος γρήγορα, δεν έχει σημασία. Κάπου πρέπει να απευθυνθούμε, σε κάποιο άλλο αγαπημένο πρόσωπο πρέπει να δούμε τον ίδιο τον εαυτό μας. Ζούμε μέσα από την επιβράβευση και την αποδοχή των ανθρώπων που εκτιμούμε και αγαπάμε.
Ξημερωνόμαστε. Ήταν μια βραδιά που πέρασε γρήγορα και μας φάνηκε πολύ λίγη. Σιγά-σιγά το διαλύουμε. Η διεύθυνση στον εαυτό μας απόψε ήταν σωστή, η κατεύθυνση στις επιλογές μας δικαιώθηκε απόλυτα από τη δική σας παρουσία και η απεύθυνση στους ανθρώπους που αγαπάμε, έγινε σαφής και κατανοητή. Αυτό ζητούσαμε κι αυτό πιστεύω πως επιτύχαμε. Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε καλή, όμορφη, μοναδική, ελπιδοφόρα και με υγεία να είναι η Νέα Χρονιά. Σας εκφράζουμε για μια ακόμη φορά, την ισόβια ευγνωμοσύνη μας.
Πολιτιστικός Σύλλογος Γερακαρίου
