1. Στο Δάσκαλο της Μόρφωσης Στο Δάσκαλο που ξέρει πως μόρφωση δεν είναι μόνο οι γνώσεις οι ξερές μα «αυτό που μένει όταν ξεχάσουμε τις γνώσεις» κι ότι αυτό που μένει είναι η ανθρωπιά! Ότι οι γνώσεις οι ξερές δεν βγάζουν μορφωμένους μα απλώς «εγγράμματους» Ούτε παιδαγωγούς σωστούς μα «κινητές βιβλιοθήκες» Ούτε άξιους […]
Χρόνε άχρονε Σε «βλέπουμε» στης μνήμης τo παλίμψηστο και στα σημάδια της φθοράς… Α, ρε χρόνε άχρονε! Ένα μηδενικό μεγάλο είσαι. τίποτε άλλο! Κι εμείς σε κομ- ματιάζουμε και σε μετρούμε σε ψιλά και σε χοντρά. Α, ρε χρόνε άχρονε! Eσύ ’σαι στάσιμος σαν τους επίσημους στις παρελάσεις κι εμείς σε «βλέπουμε» να προχωράς και […]
Οι Ελληνομικρασιάτες, όπως όλοι οι χριστιανοί, μετρούν βέβαια το χρόνο με αφετηρία τη Γέννηση του Χριστού. Ως πρόσφυγες όμως ή προσφυγογενείς αναμετρούν τον χρόνο με αφετηρία την αποφράδα εκείνη μέρα που οι πύρινες γλώσσες έζωσαν θανατηφόρα τον Ελληνισμό της Μικρασίας, αφανίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι του και ξεριζώνοντας το υπόλοιπο από τα χώματα όπου για τριάντα […]
Α. Συνοικισμός Προσφύγων: Νόστος νοερός Κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω στον παλιό Συνοικισμό, για να αφουγκραστώ τους γνώριμούς μου ήχους από τα χλιμιντρίσματα αλόγων, τα παραγγέλματα αραμπατζήδων ή τα βαριά τριξίματα αραμπάδων πάνω στο δρόμο με την κούμουλη… Να ξαναζήσω γύρω απ’ το μαγκαλάκι και κάτω απ’ το θαμπό της λάμπας φως τις […]
H σχέση ιστορίας και ποίησης (γενικά της τέχνης) είναι αμφίδρομη, καθώς η πρώτη μπορεί να τροφοδοτεί τη δεύτερη, ενώ η δεύτερη μπορεί να αντανακλά και να προβάλλει την πρώτη. Ειδικότερα για τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκτός από ποταμούς δακρύων, χύθηκαν και ποταμοί μελάνης αρδεύοντας το γραπτό λόγο πολλών Ελλήνων (ακόμη και ξένων), πεζό και ποιητικό. […]
Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν είναι ένα ξεκομμένο αυτόνομο ιστορικό γεγονός. Είναι η συνέχεια του απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων που ξεκίνησε με την Επανάσταση του 1821 αλλά και συνέχεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, (1914-1918) μεταξύ των δυνάμεων του Άξονα (ή των Κεντρικών δυνάμεων) και της ΑΝΤΑΝΤ (ή Εγκάρδιας Συνεννόησης), στην οποία είχε προσχωρήσει η Ελλάδα μετά […]
Η 19η Μαΐου έχει ανακηρυχθεί ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων1 μόλις το 1994. Τέτοια ημέρα το 1919 ο Κεμάλ μπήκε στη Σαμψούντα επιχειρώντας να δώσει με τη φωτιά και το τσεκούρι την «τελική λύση» στο ποντιακό ζήτημα-τακτική δοκιμασμένη με επιτυχία και στην περίπτωση των […]
Το συντρόφιασμα παλαιότερων σκόρπιων δημοσιευμάτων ενός συγγραφέα σε περιοδικά και εφημερίδες μέσα από την αναδημοσίευσή τους σε ένα βιβλίο τους εξασφαλίζει μια δεύτερη, μεγαλύτερη και πιο δυναμική ζωή, αλλά και διευκολύνει τη συγκριτική ιχνηλασία της πνευματικής περπατησιάς του δημιουργού τους στο χρόνο και τη συνολικότερη θεώρηση του έργου του. Αυτά ισχύουν και για το βιβλίο […]
Το ταξίδι της Προσφυγιάς Αιώνια ταξιδεύεις, Προσφυγιά, στου μαρτυρίου σου τη στράτα, αφήνοντας ξοπίσω σου μια αιμάτινη γραμμή! Του ταξιδιού σου η κλεψύδρα προτού αδειάσει, ανάποδα γυρνά κι αιώνια ταξιδεύεις, Προσφυγιά, με την ελπίδα να γλυτώσεις τη λεπίδα. Με οδηγό το όνειρο και φυλαχτό μια πίστη μα και το φόβο του άγνωστου στα μάτια σου. […]
Ο Θουκυδίδης, δια του στόματος του Περικλή στον Επιτάφιό του, τον ύμνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, εξαίροντας τη σημασία της πράξης και κατ’ επέκταση της συνείδησης που ενεργεί σε αντίθεση με τους άδειους λόγους, επισημαίνει: «Ανδρών αγαθών έργω γενομένων έργω και δηλούσθαι τας τιμάς» (:Οι τιμές προς τους ανθρώπους που αναδείχθηκαν ανδρείοι με έργα, πρέπει να […]
