Αναγκαίες επισημάνσεις

  Ο άνθρωπος αυτός, ήταν αυτό που λέει ο λαός μας Δάσκαλος με τη βαθειά σημασία της λέξης αυτής. Αγαπούσε τη δουλειά του, είχε ταλέντο σ’ αυτήν, αγαπούσε τα παιδιά που του είχαν εμπιστευτεί οι γονείς τους. Δεν μετέδιδε μόνο γνώση.
      Στα χέρια του, δεκαεπτάχρονοι έφηβοι και εγώ όπως και τα άλλα παιδιά κορίτσια κι αγόρια μαθαίναμε τρόπο σκέψης. Μας δίδαξε πως σε κάθε περίσταση της ζωής οφείλαμε να συγκεντρώσομε τα δεδομένα μας, να τα ιεραρχούμε, να καταστρώνομε και να πειθαρχούμε τη σκέψη μας, και μετά να προχωρούμε σ’ αυτό που θέλαμε να κάνομε. Σε κάποιες διακοπές την ώρα της διδασκαλίας από αυτόν άκουσα τουλάχιστον εγώ αυτές τις πρώτες έννοιες για τους τρεις βασικούς μοχλούς ανάπτυξης της οικονομίας, όπως πρωτογενής τομέας, βιοτεχνία-βιομηχανία και τομέας παροχής υπηρεσιών μια και στο εξατάξιο Γυμνάσιο τότε δεν διδασκόμασταν τέτοια θέματα. Και με την αφορμή αυτή αναφερόταν στο όνειρο και την ελπίδα του, ότι το μέλλον του Ρεθύμνου βρίσκεται στην ανάπτυξη του τομέα αυτού. Και έρχομαι τώρα μη θέλοντας να καταχραστώ το χώρο σας, να αναφερθώ σε τρεις (3) από τις βασικές ενέργειες του που αποτέλεσαν τη βάση στην οποία οικοδομούμε από τότε και μέχρι και σήμερα. Δεν θα αναφερθώ στο θέμα του Πανεπιστημίου, ούτε της Παλιάς Πόλης, γιατί νομίζω ότι έχουν αναλυθεί επαρκώς και εξαντλητικά από άλλους.
      1) Πρώτο βασικό θέμα, ήταν το ζήτημα της ομαλής και επαρκούς υδροδότησης της πόλης, και μάλιστα σε βάθος χρόνου. Είναι γνωστές οι ατέλειωτες προσπάθειες που έκαμε για να ολοκληρωθεί το έργο της ύδρευσης της πόλης από τις πηγές της Αργυρούπολης. Μόνο ένα θέλω να λάβετε υπόψη σας. Την ζημιά του συγκεκριμένου αγωγού που συνέβη τον προηγούμενο μήνα, και τις συνέπειές του. Για μιάμιση μέρα, (ευτυχώς και μόνο χάρις στις άοκνες προσπάθειες της Δ.Ε.Υ.Α.Ρ.) έμεινε το 60% της πόλεως χωρίς νερό, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό μεσούσης της τουριστικής περιόδου. Φανταστείτε πόσα χρόνια πίσω θα ήμασταν σήμερα, από άποψη οικιστικής και τουριστικής ανάπτυξης αν η πόλη εξακολουθούσε ακόμη να στηρίζεται από άποψη υδροδότησης στην Παλιά Δεξαμενή και τις γεωτρήσεις του Πλατανιά. Και πως θα υδροδοτούνταν όλες αυτές οι οικοδομές που χτίστηκαν από τη δεκαετία του 1980 και μετά, και οι πισίνες των ξενοδοχείων, μέσα στην πόλη και πέριξ αυτής.
      Ένα δεύτερο θέμα είναι αυτό του βιολογικού. Σήμερα μας πειράζει η αρκετές φορές ελλιπής λειτουργία των φίλτρων απόσμισης στο αντλιοστάσιο του Αγνώστου Στρατιώτη. Παράλληλα είδαμε τι συνέβη πέρυσι με το σπάσιμο ενός ανταλλακτικού σ’ αυτό ακριβώς το αντλιοστάσιο, που είχε σαν αποτέλεσμα να γεμίσει η λεκάνη του λιμανιού με λύματα. Γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχνούμε, εμείς που ζούμε πολλά χρόνια σ’ αυτή την πόλη ότι το έργο του βιολογικού για το οποίο αγωνίστηκε ο Αρχοντάκης, έσωσε την πόλη από τη «μπόχα», που ήταν μια κατάσταση ενδημική το καλοκαίρι. Ολόκληρη η περιοχή του Κιουλούμπαση, που σήμερα ακμάζει, για αρκετά χρόνια ήταν τα καλοκαίρια έρημος τόπος, όπου δεν μπορούσες να πλησιάσεις, όχι να κάτσεις από την απαίσια μυρωδιά των βοθρολυμάτων, που έπεφταν στη θάλασσα.
      Ένα τρίτο θέμα είναι αυτό με τα σκουπίδια. Όλοι θυμόμαστε τα σκουπίδια να καίγονται κάθε καλοκαίρι στα Τρία Μοναστήρια, και κάθε φορά που φυσούσε νοτιάς, «να πνίγει» την πόλη αυτή η αποπνικτική μυρωδιά καμένου πλαστικού, και να ‘ναι ο φόβος όλων, μη ξεφύγει από εκεί και περάσει στα Αρμενιώτικα πευκάκια, και στους άλλους πευκόφυτους λόφους της πόλης, και έχομε την απόλυτη καταστροφή. Και αυτό το θέμα το αντιμετώπισε ο τέως Δήμαρχος.
      Η τελευταία επισήμανσή μου έχει να κάνει με ένα γεγονός που φαίνεται να μη το αντιλαμβανόμαστε, και είναι το εξής. Ότι ο άνθρωπος αυτός διέθεσε όλη την περίσσεια ενέργεια που είχε για τους σκοπούς αυτούς. Με την μεθοδικότητα που τον διέκρινε, την αφοσίωση στην επίτευξη του στόχου, και με τις ατέλειωτες ώρες ενασχόλησής του με τα θέματα του τόπου, έτσι τα προώθησε. Πρέπει να σκεφθούμε ότι ξεκίνησε να ασχολείται από πολύ νέος. Ότι κάλλιστα αν τον ενδιέφερε η προσωπική του ευμάρεια και επιτυχία, θα μπορούσε (αντί να ασχοληθεί επί πολύ με τα κοινά), να έχει χρησιμοποιήσει τις αναγνωρισμένες από όλους ικανότητές του αυτές δι’ εαυτόν, και σήμερα να είναι ένας επιφανής και επιτυχημένος οικονομικός παράγοντας της πόλης μας, όπως αρκετοί άλλοι, που είχαν παράλληλη με αυτόν χρονικά πορεία.