Είχα την τύχη να υπηρετήσω για 36 χρόνια στο σπουδαιότερο χώρο από γεννήσεως κόσμου, αυτόν της εκπαίδευσης. Αποχαιρετώντας το χώρο που αγάπησα και υπηρέτησα όλα αυτά τα χρόνια, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους συνεργάστηκα μαζί τους. Τους συνάδελφους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές, τις δημόσιες υπηρεσίες και το τμήμα παιδείας του δήμου και της περιφέρειας, αλλά και τους πολύτιμους χορηγούς που βοήθησαν στις δράσεις που πραγματοποίησα στα σχολεία που υπηρέτησα, καθώς και τον τοπικό τύπο, έχοντας πάντα ένα και μοναδικό στόχο. Το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην εκπαιδευτική κοινότητα και όσους την αποτελούν.
Όμως ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω και σε όλους εκείνους τους κακοπροαίρετους και ξερόλες γονείς, οι οποίοι νόμιζαν ότι όλος ο κόσμος πρέπει να κινείται αποκλειστικά και μόνο γύρω από το παιδί τους! Στις Σειρήνες που αρέσκονταν να υποβαθμίζουν πάντα το εκπαιδευτικό έργο! Και γενικότερα όλους τους άσχετους, αδιάφορους και κακοπροαίρετους, που δεν αγάπησαν ποτέ την παιδεία! Μου διδάξαν πάρα πολλά απλόχερα χωρίς να το ξέρουν, με σπουδαιότερο απ’ όλα να μην κάνω στη διάρκεια της εκπαιδευτικής μου πορείας παρόμοια λάθη μ’ αυτούς!
Μα πιο πολύ θέλω να ευχαριστήσω τους γονείς, τα αδέλφια μου, τους δάσκαλους και καθηγητές μου στα μαθητικά μου χρόνια. Αυτούς που με μπόλιασαν με αξίες και ιδανικά, πιστεύοντας σε μένα και στις δυνατότητές μου και τέλος την οικογένειά μου για τη στήριξή της όλα αυτά τα χρόνια στο δύσκολο έργο μου. Εύχομαι στην εκπαιδευτική μου διαδρομή να μην τους απογοήτευσα.
Νιώθω ευλογημένος αν κατάφερα στην εκπαιδευτική μου πορεία να εμπνεύσω τους μαθητές μου με αξίες και ιδανικά, για το δύσκολο στίβο στη συνέχεια της ζωής τους, σε μια κοινωνία που όλο και περισσότερο δείχνει να ξεχνά αξίες και ιδανικά. Νιώθω ευλογημένος για την τύχη να συνεργαστώ με τους συνάδελφους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, αλλά κυρίως βέβαια τους μαθητές και τις μαθήτριες, με τους οποίους στη διάρκεια των 36 τελευταίων χρόνων, «συναντηθήκαμε» στις σχολικές αίθουσες και τις αυλές των σχολείων που υπηρέτησα, με τον πιο όμορφο, μοναδικό και ειλικρινή τρόπο, αυτόν του εκπαιδευτικού.
Αυτό που μέχρι πριν λίγο φάνταζε αδιανόητο στη σκέψη και την καρδιά μου τελικά συνέβη. Είναι γενικά αποδεκτό πως στη ζωή κάποιους αποχαιρετισμούς τους επιδιώκεις, κάποιοι σου επιβάλλονται και κάποιοι άλλοι συμβαίνουν έτσι απλά. Και τότε χρειάζεται χρόνος για να αναγνωρίσεις και να αποδεχτείς αυτό που συνέβη. Στην πραγματικότητα δεν αποχαιρετάς απλώς μια δουλειά, κάποιους ανθρώπους ή μια κατάσταση, αλλά μια σειρά από εμπειρίες, μαθήματα ζωής, προσδοκίες και όνειρα που συνδέονται με ό,τι αποχαιρετάς. Τα συναισθήματα που πηγάζουν από αυτή την αλλαγή, είτε την ήθελες είτε όχι, δεν έχει σημασία, σίγουρα θα έρχονται για καιρό στο μυαλό σου, για να βρεις τρόπο να τα αντιμετωπίσεις, να τ’ αγκαλιάσεις και να τα ξεπεράσεις. Και βέβαια όταν έχεις αγαπήσει κάτι, θες μόνο το καλό του, και, όπου κι αν βρίσκεται, δεν μπορεί να πάει πιο μακριά από την καρδιά και την ψυχή σου.
Εύχομαι σε κάθε μαθητή και μαθήτρια με υπομονή, στόχο και στρατηγική να βρει το δρόμο του, όσο δύσκολος και να είναι και να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρα του. Σε κάθε εκπαιδευτικό καλή δύναμη και κουράγιο, στο ολοένα και δυσκολότερο έργο του, κόντρα στις αμετανόητες σειρήνες και τους ξερόλες, που ποτέ δεν ήθελαν το καλό της εκπαίδευσης. Γιατί την εκπαίδευση όσο και να την πολεμούν κάποιοι, για λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν εκείνη, όπως και ο εκπαιδευτικός, θα παραμένει στην κορυφή της εξέλιξης του ανθρώπου, με μοναδικό στόχο πάντα μια καλύτερη κοινωνία του αύριο.
Εύχομαι από καρδιάς καλή σχολική χρονιά σε όσους εμπλέκονται με οποιονδήποτε τρόπο με την εκπαιδευτική διαδικασία.
