Τιμολέων Αμπελάς, Παντελής Ηλιακάκης, Χριστόφορος Σταυρουλάκης, με κορυφαίο τον Παντελή Πρεβελάκη, έδωσαν με θεατρικό λόγο το μεγαλειώδες χρονικό της Αρκαδικής Εθελοθυσίας.
Ακολούθησαν και άλλες εκδοχές με την οπτική που ήθελε κάθε συγγραφέας να δώσει τη συγκλονιστική αυτή περίπτωση εθελοθυσίας, αλλά σε βαθμό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι το κεφάλαιο Αρκάδι έχει υπερκορεστεί.
Μέχρι που στενοί δεσμοί φιλίας μας οδήγησαν το βράδυ της Κυριακής στο θέατρο «Ερωφίλη» στη Φορτέτζα.
Ο Γιώργος Καλογεράκης είναι ένας καταξιωμένος συγγραφέας με βαθιές ρίζες έρευνας σε κάθε του έργο, που βασίζεται κυρίως σε θέματα πίστης και πατρίδας.
Αυτό που τον ξεχωρίζει από τους άλλους είναι η αξιοθαύμαστη εμμονή του να μιλά θεατρικά στο ατόφιο γλωσσικό μας ιδίωμα με τη περίτεχνη χάρη συγγραφέα της Κρητικής Αναγέννησης. Γι’ αυτό και αξίζει η έκδοση των έργων αυτών που αποτελούν μια σπάνια πηγή μελέτης για τους γλωσσολόγους.
Το έργο του «Αρκάδι» που θα παρακολουθούσαμε σε λίγο ήταν μια αποτύπωση της τραγωδίας σε μια ρωμαλέα ποιητική γραφή αποτελούμενη από 894 στίχους μοιρασμένους σε 16 σκηνές και πέντε χορικά.
Το θέατρο «Ερωφίλη» είχε στο μεταξύ κατακλυστεί από κόσμο πριν ακόμα οι ωροδείχτες πλησιάσουν την 9η μ.μ.
Επίσημες παρουσίες ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ.κ. Ευγένιος, ο δήμαρχος κ. Γιώργος Μαρινάκης, αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι αρχών και φορέων και πολλοί εφημέριοι ενοριών της Ιεράς Μητρόπολης.
Ο συγγραφέας κ. Γιώργος Καλογεράκης καλωσορίζοντας τον κόσμο ευχαρίστησε για την προσέλευση, αναφέρθηκε στο έργο του, ευχαρίστησε όσους συνέβαλαν στην ολοκλήρωση της παράστασης και τέλος αφιέρωσε την πρώτη αυτή παρουσίαση του έργου «Αρκάδι» στη μνήμη των αοιδίμων Μητροπολιτών Πέτρας και Χεροννήσου Νεκταρίου και Ιεραπύτνης και Σητείας Ευγενίου.
Η έναρξη εντυπωσιακή ομολογουμένως, μας προϊδέασε ευνοϊκά για τη συνέχεια.
Θα μου επιτραπεί να παρατηρήσω ότι αν η ταπεινότης μου που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το Αρκάδι και μάλιστα το έχω δώσει και σε θεατρική μορφή μέσα από τη ζωή της Χαρίκλειας Δασκαλάκη, κοιτούσα εκστασιασμένη την εξέλιξη του έργου, πόσο μάλλον ο απλός θεατής που συγκλονίζεται και μόνο στη σκέψη του θέματος.
Είχα την αίσθηση ότι παρακολουθώ μια εποποιία για πρώτη φορά. Ο στίχος έρρεε γάργαρος, με καλοδουλεμένες από τη σκηνοθεσία φωνές να τον αναδεικνύουν, οι εικόνες γέμιζαν στοιχεία και συμβολισμούς που ανέβαζαν ακόμα περισσότερο το επίπεδο της παράστασης. Σαν να άκουγες το λόγο του Κορνάρου και του Χορτάτση στην εξιστόρηση του θέματος. Τόσο πυκνή σε νόημα και μεγαλειώδης σε στιχουργική δεινότητα η ποίηση του Γιώργου Καλογεράκη.
Και τι να πεις για τους ηθοποιούς που είχαν κάνει κτήμα τους ό,τι αποτελεί βάσανο και για επαγγελματία ακόμα και απολάμβανες την ντοπιολαλιά μας με σπάνιες λέξεις πολλές από τις οποίες έχουν εκλείψει. Ένας γλωσσικός πλούτος που κάνει περήφανο κάθε Κρητικό.
Ήταν όμως άθλος και για τη σκηνοθέτιδα κ. Μαρία Σακαδάκη – Σακαράκη να υποτάξει ένα τόσο στιβαρό κείμενο σε δομές που εξυπηρετούσαν την πλοκή και έδιναν νέα υπόσταση σε ένα θέμα τόσο γνωστό και τόσο σεβαστό. Μια ιστορική σελίδα που ανήκει στα ιερά και τα όσια κάθε ελεύθερου ανθρώπου. Πόσο θα πρέπει να δούλεψε η εξαιρετική και καταξιωμένη σκηνοθέτις που αποτελεί μια σημαντική δύναμη στο πολιτιστικό μας γίγνεσθαι.
Ήταν εμφανής ο μόχθος της από την καλλιέργεια των φωνών, ώστε να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες απαιτήσεις μιας τραγωδίας, μέχρι των στοιχείων εκείνων που αναδείκνυαν τις σκηνές μέσα στο πνεύμα της εποχής που διαδραματιζόταν το έργο. Οι αλυσίδες για παράδειγμα στα σκυφτά κορμιά που έσερναν τα βήματά τους, έδιναν μια συγκλονιστική εικόνα με αποκορύφωμα την ευρηματική σκέψη του φινάλε που μας εντυπωσίασε. Υπέροχη ιδέα και ο πυρρίχιος στην αρχή του έργου που έδινε την αίσθηση της αντίστασης του Κρητικού λαού απέναντι σε κάθε δυνάστη.
Η κ. Σακαδάκη μας έπεισε για μια ακόμα φορά για τη δύναμη του ταλέντου της και για τη σημαντικότητά της. Η περιουσία γνώσεων και εμπειριών που διαθέτει στον τομέα της, ανέδειξαν ακόμα περισσότερο το έργο του κ. Γιώργου Καλογεράκη αλλά και το ταλέντο των ηθοποιών που πήραν μέρος.
Η μουσική του Αντώνη Ζαχαράκη εξαιρετική. Ο συνεχώς ανερχόμενος νεαρός συνθέτης φαίνεται πως σύντομα θα καταταγεί στη χορεία των επιφανών συνθετών του τόπου, όπως μου έχει επανειλημμένως τονίσει ο κ. Μπάμπης Πραματευτάκης που καμαρώνει για τον από ετών συνεργάτη του στη Συμφωνική Ορχήστρα.
Απολαύσαμε τραγούδια του Αντώνη Ζαχαράκη με τις φωνές του Σήφη Καυκαλά, της Ηρακλείας Κουιδή και του Κωστή Μεργέμογλου.
Οι υπόλοιποι συντελεστές ήταν:
Σκηνικά: Μανόλης Ροδινός – Γιάννης Τσάβαλος.
Κοστούμια: Γιώργης Καλογεράκης-Πόπη Τσιμπισκάκη.
Χορογραφίες: Ηρακλεία Κουϊδή – Γιώργης Τζωρτζινάκης.
Εγγραφή DVD: Σήφης Καυκαλάς.
Φώτα-Ήχος: Κυριάκος Κατημεριτζόγλου-Κώστας Ρακιτζής.
Φωτογραφίες: Μιχάλης Καψαλάκης – Γιάννης Τσάβαλος.
Για τους ηθοποιούς τι να γράψω, αφού ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Από τους καλύτερους «Ηγουμένους» που έχουμε δει ο Γιώργης Τζωρτζινάκης. Κατάφερε αν και κρατούσε χαμηλούς τόνους να μας συγκλονίσει ιδιαίτερα τις στιγμές που απαντούσε στις τουρκικές προκλήσεις.
Συγκλονιστικός ήταν ο Μανόλης Ροδινός στο ρόλο του Μουσταφά Πασά. Είναι τελικά απόκτημα ο πολύτιμος αυτός παράγοντας της πολιτιστικής μας ζωής σε κάθε ομάδα που συμμετέχει.
Ο Κωστής Μεργέμογλου δικαίωσε την επιλογή του στο δύσκολο ρόλο του Γιαμπουδάκη. Ο ταλαντούχος ηθοποιός μας αξιοποίησε τις μέχρι σήμερα πλούσιες εμπειρίες του από την θεατρική σκηνή σε μια ερμηνεία αξιώσεων.
Για την Ειρήνη Λογιάκη τι να γράψω πέρα από τις ευχαριστίες μου που διαρκώς με δικαιώνει. Από την πρώτη της εμφάνιση στο έργο μου ο «Χιτώνας» έδειχνε ότι θα εξελιχθεί. Και το επιβεβαιώνει διαρκώς. Ήταν καταπληκτική και ως Μοίρα και κυρίως ως Δασκαλοχαρίκλεια.
Ο βετεράνος μας Μάρκος Πελαντάκης μια πολύτιμη παρουσία στο θεατρικό μας γίγνεσθαι κατάφερε να ξεχωρίσει και στους δυο ρόλους που ερμήνευσε. Τόσο του Δημακόπουλου όσο και του Σπαχή.
Καλός επίσης στο ρόλο του Κορωναίου ο Μάρκος Σαριδάκης, ενώ με κατέπληξε ομολογώ ο Στάθης Γαγάνης. Έχει πηγαίο ταλέντο και θα πρέπει να εμφανίζεται συχνότερα στην τοπική θεατρική σκηνή.
Η Μαρία Παπαδάκη η «δική» μου Δασκαλοχαρίκλεια ήταν συγκλονιστική στο ρόλο της Μοίρας.
Ένας λόγος παραπάνω αξίζει στον Νίκο Τσουπάκη που έδωσε πάλι ρεσιτάλ ερμηνείας με τα χαρισματικά του παιδιά τον Ελλήνοο Ιωάννη και την Αμαρυλλίδα.
Ένα θερμό χειροκρότημα αξίζουν επίσης οι Κώστας Μαστοράκης, Γιάννης Τσάβαλος, Αντώνης Σαββάκης Μιχάλης Τζωρτζινάκης. Σταύρος Βοσκάκης.
Μαρία Κάβουρα Ηρακλεία Κουϊδή, Γωγώ Μαρκατσάκη, Μαρία Παπαδάκη, Ιωάννα Σπαντιδάκη και τα παιδιά Αρετή Βοσκάκη, Παγώνα Λιονή, Μανόλης Σαββάκης, Άννα Τριπολιτάκη, και Γιώργος Τριπολιτάκης.
Το έργο του Γιώργη Καλογεράκη «Αρκάδι» που μας έβαλε στο πνεύμα της μεγάλης επετείου τίμησε την Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου που τον εμπιστεύθηκε αλλά και τα τοπικά Γράμματα. Κυκλοφορεί και θα πρέπει να το προμηθευτείτε μαζί με το CD που περιέχει τη μουσική του Αντώνη Ζαχαράκη.
Αξίζει ένας έπαινος σε όλους τους συντελεστές. Μας έδωσαν μια παράσταση αξιώσεων που ανταποκρίνεται στις παραδόσεις μιας πόλης που υπηρετεί από αιώνων τα Γράμματα και τις Τέχνες.
