Αφού ταλαιπωρήθηκα στου πόνου μονοπάτια
τέσσερις μήνες κι άλλους δυο στων νόσων τα παλάτια,
ο πολυεύσπλαχνος Θεός στον λήθαργό μου εφάνη
και από την λίστα με έσβησε …κείνου με το δρεπάνι…
Κι είπε γιατί του στείλανε χιλιάδες παρακλήσεις,
τάματα και υπομνήματα και άπειρες δεήσεις
να με κρατήσει εδώ στη γη για λίγο χρόνο μόνο
για να γλυκαίνω μια σταλιά των δύστυχων τον πόνο
με το όμορφο κι αστείρευτο της σάτιρας το γέλιο,
το γέλιο πουν’ πηγή ζωής και της ζωής θεμέλιο
και που δεν έπαψα ποτέ σ’ όλους να το προσφέρω
απ’ όπου και να βρίσκομαι κι όσο κι αν υποφέρω…
Παύλος Πολυχρονάκης
