Με γραπτή δήλωση του ο δήμαρχος Ρεθύμνου Γιώργος Μαρινάκης εξηγεί τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να συνεχίσει με τους συνεργάτες του την προσπάθεια στον δήμο Ρεθύμνου και να διεκδικήσει μια ακόμα τετραετία. Απευθυνόμενος στους δημότες ζητά να τον εμπιστευτούν και αυτή τη φορά, έτσι ώστε να συνεχίσει με την ομάδα του την αναπτυξιακή πορεία του δήμου με προοδευτικό πρόσημο.
Αναλυτικά η δήλωση του κ. Μαρινάκη έχει ως εξής:
«Πριν από 12 χρόνια με όχημα την εμπιστοσύνη σας και νέες αντιλήψεις ξεκινήσαμε ένα μοναδικό ταξίδι να αλλάξουμε το Ρέθυμνο. Πετύχαμε μαζί πάρα πολλά. Στην πορεία ίσως δυσαρεστήσαμε κάποιους, πάντα όμως προχωρούσαμε και προχωράμε μπροστά με εντιμότητα, συνέπεια και αποτελεσματικότητα, μακριά από περιοριστικές αντιλήψεις και συμφέροντα του χθες.
Η αλήθεια είναι ότι τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά το επόμενο βήμα πριν καταλήξουμε ότι είναι υποχρέωσή μας να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας και να ζητήσουμε εκ νέου να μας εμπιστευτείτε.
Ο πρώτος λόγος για την απόφαση μας σχετίζεται με όλα αυτά που χτίσαμε και όλα αυτά που έχουν δρομολογηθεί, αποτέλεσμα σύνθετης και υπερεντατικής καθημερινής εργασίας μίας μεγάλης ομάδας εξαιρετικών στελεχών του δήμου και των δημοτικών συμβούλων και συνεργατών μου. Μελετήσαμε, σχεδιάσαμε και εξασφαλίσαμε τη χρηματοδότηση έργων που αναβάθμισαν την πόλη και τους οικισμούς μας εν μέσω μίας μακράς περιόδου δομικών αδυναμιών της οικονομίας αλλά και σημαντικής υποστελέχωσης. Την ίδια στιγμή έχουμε εδραιώσει ένα ισχυρό δίκτυο συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης με όλους τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς θεσμούς της δημόσιας διοίκησης και της οικονομίας που εξασφαλίζουν τη συνέχιση της αναπτυξιακής πορείας του Ρεθύμνου. Τέλος εξυγιάναμε με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο τα οικονομικά μας, πετυχαίνοντας μία ισχυρή οικονομική ευρωστία.
Όλα αυτά είναι η παρακαταθήκη της πόλης μας, η ασφάλεια και την ίδια στιγμή, η κινητήριος δύναμη για την πορεία του Ρεθύμνου ακόμη ψηλότερα. Δεν μπορούμε και ούτε έχουμε το δικαίωμα όλο αυτό το έργο, όλο αυτό τον πλούτο δημιουργικότητας και προοπτικών να τον αφήσουμε στα χέρια ανθρώπων που ουδέποτε επιδίωξαν αλλά ούτε και γνώριζαν πως να προτείνουν κάτι, επιλέγοντας να περιοριστούν αποκλειστικά στην ισοπεδωτική και στείρα κριτική και στην εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων και αντιλήψεων του χθες.
Ο δεύτερος λόγος έχει σχέση με την επόμενη μέρα της χώρας μας και το ευρύτερο γίγνεσθαι. Είναι σαφές πλέον ότι η διαρκής έλλειψη χρηματοδότησης, το νέο σκηνικό που δημιουργεί ο «Κλεισθένης», η αδιανόητη πόλωση, αλλά και οι πρωτόγνωρες περιφερειακές προκλήσεις δημιουργούν ένα νέο τοπίο όπου έχουμε ανάγκη πρόσωπα που τεκμηριωμένα γνωρίζουν πώς να συνθέσουν λύσεις, που ξέρουν πώς να ελίσσονται στο γραφειοκρατικό λαβύρινθο των Βρυξελών και της Αθήνας, που δεν φοβούνται να συνεργαστούν και ξέρουν να εξασφαλίζουν αναπτυξιακά εργαλεία για να χτίσουμε το αύριο και όχι απλά να διαχειριστούμε με επιπολαιότητα ή λαϊκισμό τις επιτυχίες του χθες.
Ο τρίτος και κατά την ταπεινή μου γνώμη κυριότερος λόγος έχει σχέση με το «μεθαύριο» του Ρεθύμνου. Εάν υπάρχει ένα πράγμα που ξεκάθαρα πετύχαμε στο Ρέθυμνο όλα αυτά τα χρόνια ήταν να συνθλίψουμε την ιδέα ότι το μέλλον της πόλης μας στηρίζεται στις πελατειακές σχέσεις και σε κομματικές ισορροπίες. Για αυτό και διαχρονικά εμπλουτίζουμε την προσπάθεια μας με τους πλέον άξιους ανθρώπους που μπορούν και θέλουν να προσφέρουν, θέτοντας ως μόνο κριτήριο τον τρόπο σκέψης και δράσης τους. Θέτω λοιπόν ως απόλυτη προτεραιότητα τα επόμενα χρόνια να βρούμε, να καλλιεργήσουμε, να αναδείξουμε και να στηρίξουμε τους νέους ανθρώπους που μοιράζονται αυτόν τον τρόπο σκέψης και δράσης. Θέλουμε το αύριο του δήμου μας να το εμπιστευτούμε σε ανθρώπους με φρέσκιες αντιλήψεις που θα θέλουν να πάρουν τη σκυτάλη σε μία δύσκολη αλλά υπέροχη πορεία.
Αγαπητοί φίλοι μου, σας ζητώ να μας εμπιστευτείτε άλλη μία φορά, να θωρακίσουμε όλα αυτά που πετύχαμε και όλα αυτά που έρχονται και πάνω από όλα, να συνεχίσουμε την αναπτυξιακή πορεία του δήμου μας με προοδευτικό πρόσημο, μετατρέποντας τις ικανότητες και την αγάπη μας για το Ρέθυμνο σε κινητήριο δύναμη για το αύριο που θέλουμε και μπορούμε».