Δημοτικές εκλογές

Λαμβάνοντας αφορμή της εμπλοκής του ονόματος του ΕΠΑΜ στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα παρακάτω:

 

Το ΕΠΑΜ είναι ένα μέτωπο ενότητας και πάλης του λαού – πέρα από ιδεολογίες – ενάντια στο κατοχικό σύστημα εξουσίας που επιβλήθηκε στη χώρα και τη μετέτρεψε σε αποικία χρέους.

 

Θεωρούμε ότι:

 

– Η χώρα μας βρίσκεται υπό κατοχή (οικονομική και πολιτική) και αυτό είναι ολοφάνερο μέσα από την απεμπόλιση της εθνικής μας κυριαρχίας αλλά και την κατάλυση του πολιτεύματος. Ο κοινοβουλευτισμός αποτελεί πλέον ένα φαιδρό αστείο εφόσον κάποιοι υπογράφουν τις επιταγές των ξένων επιτηρητών και οι υπόλοιποι που αρνούνται να υπογράψουν, απλά νομιμοποιούν με την παρουσία τους στην Βουλή τους πρώτους.

 

– Το ελληνικό Σύνταγμα έχει πλήρως παραβιαστεί. Η λαϊκή κυριαρχία καταλύθηκε μέσα από τις δοτές κυβερνήσεις Παπαδήμα, από μη εκλεγμένους υπουργούς Οικονομικών και από συνεργασίες κυβερνώντων που δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Το πρωταρχικό δικαίωμα της ισονομίας παραβιάζεται καθημερινά από τα εξαντλητικά χαράτσια, την υπέρμετρη φορολογία και τις προσωποκρατήσεις. Η ελευθερία λόγου και συναθροίσεως υπήρξε βορά στα λυσσαλέα συμφέροντα των μεγαλοκαναλαρχών, αλλά και μέσα από απαγορεύσεις πορειών και πολιτικών διώξεων… και ο κατάλογος είναι μακρύς.

 

– Από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση απειλεί με ολοκληρωτική αποικιοκρατία τις οικονομίες στα πλαίσια μια νέας οικουμενικής διακυβέρνησης όπου το εθνικό στοιχείο, η έννοια της πατρίδας και του έθνους δεν θα έχουν κανένα χώρο και λόγο ύπαρξης. Η Κύπρος σε λιγότερο από ένα χρόνο αποδέχτηκε να συνομιλεί με κάποιο ψευδοκράτος που ούτε ο ΟΗΕ έχει αναγνωρίσει. Η Ουκρανία σήμερα είναι η πρώτη χώρα που μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο διοικείται επισήμως, από ναζιστικά, εθνικιστικά στοιχεία με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Οικογένειας. Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής και όσο για τη χώρα μας τα στοιχεία της ανεργίας, της ανέχειας, της απώλειας της ιδιωτική περιουσίας είναι πλέον αδιαμφισβήτητα.

 

Ως εκ τούτου για το ΕΠΑΜ, οι δημοτικές εκλογές μπορούν να έχουν ένα και μόνο νόημα. Στη συλλογική αντίδραση του λαού απέναντι στη λαίλαπα του κατοχικού καθεστώτος, με στόχο την ΑΝΑΤΡΟΠΗ του. Για το ΕΠΑΜ ο δήμος θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο της ενότητας των δημοτών ενάντια σε όλα τα μέτρα που τον εκμηδενίζουν και του στερούν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά του. Και επειδή για εμάς οι ιδεολογίες στη δεδομένη στιγμή αποτελούν πολυτέλεια εφόσον προέχει η υπεράσπιση της πατρίδας, για αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να είμαστε αρνητικοί, σε οποιαδήποτε προσπάθεια συμμαχίας και ενοποίησης του λαού.

 

Ωστόσο: Σε καμία περίπτωση το ΕΠΑΜ δε θα συναινούσε σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού του κόσμου. Στόχος εξ αρχής των διαβουλεύσεων με πολιτικές δυνάμεις του τόπου όπως ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, ήταν να καταλήξουμε σε ένα κοινά αποδεκτό κείμενο που θα ανέλυε τα προτάγματα μιας επερχόμενης δημοτικής παράταξης, προτάγματα που θα ήταν βασισμένα στην απόλυτη δημοκρατική λαϊκή κυριαρχία (δημοψηφίσματα, ανακλητότητα αιρετών) και που δε θα δίσταζε να πάρει το μέρος του πολίτη απέναντι στους άδικους νόμους της κατοχικής εξουσίας όπως αυτούς με τα χαράτσια και τις υποθηκεύσεις ιδιωτικών περιουσιών. Αυτά τα προτάγματα θα δέσμευαν οποιοδήποτε υποψήφιο που θα ήθελε να συμμετάσχει στη διαδικασία και όχι γενικότητες και αοριστολογίες περί «κοινωνικής πολιτικής και αναπτυξιακής προοπτικής». Η άρνηση για μια τέτοια διακήρυξη υπήρξε κάθετη και από τις δύο παραπάνω δυνάμεις. Από την άλλη σε καμία περίπτωση το ΕΠΑΜ δε θα μπορούσε να υποστηρίξει υποψήφιους εκ των άνω διορισθέντων, οι οποίοι νομιμοποιούνται μέσα από προσχηματικές δήθεν «λαϊκές συνελεύσεις» χαμηλής προσέλευσης και με έντονη την κομματική ταυτότητα των συμμετεχόντων.

 

Ας μας απαντήσουν, λοιπόν, οι υποψήφιοι όλων των παρατάξεων με σαφήνεια:

 

Θα ζητήσουν διαχειριστικό έλεγχο για προηγούμενα πεπραγμένα; Θα στείλουν τον φάκελο με τα πορίσματα στον εισαγγελέα;

 

Τι θα κάνουν με τη πώληση περιουσίας του λαού όπως το λιμάνι;

 

Τι θα κάνουν με τις δημεύσεις περιουσιών όταν ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει άλλο τα χαράτσια και τους φόρους;

 

Τι θα κάνουν με τους άστεγους της πόλης που δυστυχώς θα αυξάνονται;

 

Τι θα κάνουν με τις απολύσεις δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων; Τι θα κάνουν με τη δήμευση περιουσιών των κατοίκων στα Περιβόλια;

 

Τι θα κάνουν με τους ανασφάλιστους που δεν θα έχουν καμία πρόσβαση πλέον στη φαρμακευτική περίθαλψη;

 

Τι θα κάνουν με τα σχολεία των παιδιών μας όταν πλέον η συντήρησή τους θα αφορά εξ ολοκλήρου το δήμο και τα έσοδα, θα πρέπει να προέλθουν από αύξηση των δημοτικών τελών;

 

Θα προστατέψει ο δήμος, έστω και με τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί παράνομος από το σημερινό νομικό καθεστώς τους δημότες του από την εξαθλίωση;

 

Τελικά για ποια κοινωνία θα αγωνιστούν: για αυτήν του πορτοφολιού ή για την κοινωνία των ελεύθερων πολιτών;

 

Το ΕΠΑΜ δεν είναι κόμμα, δεν έχει αρχηγούς και κομματικές γραμμές. Ούτε έρχεται να αντικαταστήσει άλλα κόμματα. Δεν μπορεί όμως να επιτρέψει τη συμμετοχή του σε συνεργασίες όπου επιβάλλονται οργανωμένες συνιστώσες κορυφής. Αυτό που επείγει σήμερα είναι η άμεση ανάγκη συσπείρωσης της μεγάλης μάζας του λαού και η οργάνωση της πάλης του με άμεσο στόχο την ανατροπή του σημερινού καθεστώτος.

 

Γι’ αυτό και ο ρόλος μας θα είναι εκεί που ήταν πάντα: στο δρόμο και στις γειτονιές, ανάμεσα στον κόσμο που υποφέρει και αγωνίζεται, δίπλα σε όλες τις προσπάθειες ενημέρωσης – αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης της κοινωνίας.

Τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα σε ένα κομμάτι γη, έχουν δικαίωμα σ’ αυτό που οι προγονοί μας διαφύλαξαν με τη ζωή τους κόντρα σε νόμους, δοσίλογους και σφετεριστές. Τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα να έχουν πατρίδα. Γι’ αυτό ο αγώνας μας θα είναι και θα παραμείνει πάντα απελευθερωτικός από οποιοδήποτε μετερίζι κι αν παλεύουμε.