«Διεμερίσαντο τα ιμάτια μου, εαυτοίς… ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ… και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον», θα μπορούσε κάλλιστα να επικαλεσθεί ο Κεντρώος πολιτικός χώρος από σήμερα.
Μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ, όλοι σχεδόν οι πολιτικοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι ήγγικεν η ώρα του διαμερισμού σχεδόν όλων των ιματίων του Κεντρώου πολιτικού χώρου σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, άποψη που συμμερίζομαι κι εγώ.
Μέχρι και την τελευταία εκλογική αναμέτρηση ο ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Τσίπρα είχε καρπωθεί την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος που ανήκε στον ονομαζόμενο Κεντρώο χώρο, εξασφαλίζοντάς του, την σχετική πλειοψηφία.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή του η επιτυχία οφείλεται στο ότι κατάφερε, εν τοις πράγμασι, να περάσει στον κόσμο ότι ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα μπορεί να συμπεριφέρεται και σαν σοσιαλδημοκρατικό για συγκεκριμένο χρόνο (μέχρι τη λήξη των μνημονίων) εφόσον αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον… και μετά βλέπουμε.
Έτσι εξηγείται η συρρίκνωση των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, η αναιμική δυναμική της ΛΑΕ και το μιοσοπνίξιμο του Ποταμιού στα νερά του. Όσον αφορά δε την κοινοβουλευτική εμφάνιση της Ένωσης Κεντρώων με τον Λεβέντη αυτή περισσότερο δικαιολογείται σαν εκδίκηση του εκλογικού σώματος προς τα κόμματα εξουσίας παρά σαν προσάναμμα δημιουργίας ενός νέου Κέντρου από τα παλιά.
Σε ένα άρθρο μου στο ξεκίνημα της κούρσας διαδοχής για την προεδρία στη ΝΔ με τίτλο «Η ΝΔ πρέπει να εκσυγχρονισθεί. Η ΝΔ μπορεί;» αιτιολογούσα ότι από τους υποψηφίους μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις για ένα νέο start up της συντηρητικής παράταξης με σύγχρονο φιλελεύθερο λόγο, που θα μπορούσε να ακουμπήσει τον λεγόμενο Κεντρώο χώρο, δίνοντας στη ΝΔ το δικαίωμα να χαρακτηρίζεται σαν σύγχρονη Κεντροδεξιά πολιτική παράταξη.
Εκτιμώ ότι η δυναμική τόσο του Τσίπρα σαν επικεφαλής του ρεαλιστικού ΣΥΡΙΖΑ («σοσιαλδημοκρατικού» μέχρι τη λήξη των μνημονίων το 2018… και μετά βλέπουμε) όσο και του Κυριάκου Μητσοτάκη σαν νέου προέδρου της ΝΔ με τις ξεκάθαρες σύγχρονες φιλελεύθερες απόψεις του, διαμορφώνουν ένα πολιτικό τοπίο Συμπληγάδων, που δεν αφήνουν πιθανότητες επιβίωσης σε κόμματα, που πλέουν ανάμεσά τους.
Χωρίς να θέλω να γίνω μάντης κακών προβλέψεων εκτιμώ ότι τα πολιτικά μνημόσυνα των, ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, Ποταμιού και Ένωσης Κεντρώων θα τα κάνουν εκ περιτροπής ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ από δω και πέρα.
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
