Τα «Ρ.Ν.» της 13.7.2019 φιλοξένησαν ολοσέλιδη δημοσίευση του Μάρκου Βαγιωνάκη, Προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Μαλακίου.
Στο άρτιο αυτό δημοσίευμα διέκρινα κυρίως δυο πράγματα:
Πρώτον, την αγωνία του γράφοντος για τον τόπο του και τους κρυμμένους -άγνωστους- αναξιοποίητους θησαυρούς του και δεύτερον, την επιτακτική ανάγκη να γίνει γνωστή αυτή η ξεχασμένη περιοχή και να διασωθεί ό,τι μπορεί να μην εξαφανιστεί τελείως με το πέρασμα του χρόνου.
Συμφωνεί, νομίζω, κάθε λογικός άνθρωπος με την αγωνία και την επιθυμία του αρθρογράφου! Γι’ αυτό ακολουθεί η πρότασή μου για άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος που αφορά ολόκληρη, σχεδόν, την περιοχή της πρώην επαρχίας Ρεθύμνου. Το σχεδόν αναφέρεται στο γεγονός ότι για την πόλη του Ρεθύμνου έχουν γραφεί και γράφονται πολλά. Το ίδιο για την Ελεύθερνα, και για το Αρκάδι, στο ανατολικό τμήμα της πρώην επαρχίας και για το Ατσιπόπουλο και τα Μυριοκέφαλα το δυτικό τμήμα. Τα δεκάδες χωριά και η περιοχή τους, η επαρχία επισκιάζονται και είναι στην αφάνεια, σαν να μην υπάρχουν.
Η πρότασή μου είναι η εξής: Να συντονιστεί μια ομάδα Ρεθεμνιωτών από αυτά τα χωριά και να προκηρύξουν διεθνές συνέδριο επιστημονικό. Αυτό το συνέδριο θα είναι ανάλογο -και βελτιωμένο- με τα συνέδρια για τον Μυλοπόταμο, για το Αμάρι και για την επαρχία Αγίου Βασιλείου. Σε αυτό το συνέδριο μπορεί να γίνουν από ειδικούς μελετητές επιστημονικές ανακοινώσεις για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, για την ιστορία, την αρχαιολογία, τον πολιτισμό, την προοπτική για ορθολογική ανάπτυξη – αξιοποίηση. Κυρίως όμως από ντόπιους ειδικούς να καταγραφούν και να σωθούν θησαυροί όπως: τοπωνύμια, βυζαντινές και άλλες αρχαιότητες.
Η εμπειρία από ανάλογα συνέδρια μπορεί να είναι οδηγός της ομάδας. Έτσι θα βγουν στην επιφάνεια τα δεκάδες χωριά από τη Μαρουλού και το Αρολίθι μέχρι το Καβούσι, την Αμνάτο και τον Πρινέ.
Είναι πράγματι αδικία για αυτήν την περιοχή, την αιματοποτισμένη από αγώνες για την ελευθερία και που έχει αναδείξει μεγάλες προσωπικότητες σε όλους τους τομείς του πολιτισμού, να είναι τόσο αγνοημένη.
Με τα ηλεκτρονικά μέσα που υπάρχουν σήμερα εξασφαλίζεται:
α) Έγκυρη, γρήγορη και αποτελεσματική επικοινωνία και οργάνωση.
β) Ελάχιστα έξοδα, αφού είναι δυνατόν να γνωστοποιηθούν τα πρακτικά στο διαδίκτυο, π.χ. η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κρήτης φιλοξενεί δωρεάν και διαρκώς τους επτά τόμους που έδωσε το συνέδριο για την πρώην επαρχία Αγίου Βασιλείου και ο Δήμος επίσης.
Όρεξη για προσφορά και οργανωτική εργασία χρειάζεται και Ρεθεμνιώτες που θέλουν να μπορούν να βοηθήσουν. Υπάρχουν πολλοί και ευχαρίστως θα ανταποκριθούν.
Επαναλαμβάνω: Υπάρχουν ευτυχώς πολλοί Ρεθεμνιώτες από το ανατολικό, το κεντρικό και το δυτικό τμήμα της π. επαρχίας Ρεθύμνου, συνταξιούχοι αλλά και εν ενεργεία, πολλών επιστημονικών ειδικοτήτων, ικανοί και πρόθυμοι για το έργο αυτό.
Ένα μόνο χρειάζεται: ανάληψη της πρωτοβουλίας από ένα – δύο άτομα, υπό την αιγίδα ενός «φορέα».
* Ο Θεόδωρος Πελαντάκης είναι φιλόλογος