Παίρνοντας την άδεια από το λογοτεχνικό μου παρελθόν σας παίρνω σήμερα και σας μεταφέρω σε ένα μελλοντικό χρόνο και σε ένα μελλοντικό σκηνικό, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρω να σας περάσω ευκολότερα κάποια μηνύματα που θεωρώ χρήσιμα. Θα προσπαθήσω να δώσω μια «επιστημονικής φαντασίας» εικόνα από ένα (όχι και πολύ μακρινό καθώς φαίνεται) μέλλον μας.
Το σκηνικό: Κάπου στο μέλλον, μετά από λίγες εβδομάδες, λίγους μήνες ή χρόνια (δεν έχει τόση σημασία) βλέπομε μπροστά μας πάρα πολλούς Έλληνες πολιτικούς, βουλευτές και υπουργούς, οι οποίοι έχοντας ψηφίσει όλα τα τερατώδη «προαπαιτούμενα» που επιβλήθηκαν από τους δανειστές, έχουν πια μεταμεληθεί, έχουν δηλαδή πλέον μετανιώσει, και ψάχνουν τρόπους για να αλαφρώσουν την έως θανάτου βεβαρυμμένη τους συνείδηση.
Οι περισσότεροι έχουν προσφύγει σε ψυχολόγους για ψυχανάλυση και ψυχοθεραπεία διότι δεν μπορούν πια να κοιμηθούν το βράδυ. Δεν τους αφήνει η συνείδηση, η κοινωνική κατακραυγή και των παιδιών τους το βλέμμα.
Η σκηνή στο γραφείο κάποιου έγκριτου ψυχοθεραπευτή, ο οποίος προσπαθεί να βάλει μια τάξη στη συζήτηση:
-Έχω συντρίψει το μέλλον των επομένων γενεών. Είναι αδύνατο να το ξεπεράσω. Ο ύπνος δεν βαραίνει πια τα κουρασμένα μου βλέφαρα. Ερινύες με διάφορες μορφές και κραυγές με ταράζουν μέσα στα σκοτάδια της νύχτας. Πουλιά αρπακτικά και όρνεα εφορμούν κάθετα εναντίον μου στο σκοτάδι. Δεν μπορώ να πιστέψω πως μπόρεσα εγώ να τα ψηφίσω όλα αυτά. Με τιμωρεί τώρα δίκαια η συνείδησή μου.
– Μα έπρεπε να επιβιώσεις, να σώσεις την καρέκλα σου, να αποδείξεις την αφοσίωση στο κόμμα σου, τι να έκανες άλλο… αντέτεινε ο ψυχοθεραπευτής προσπαθώντας να τονώσει το ηθικό του πελάτη του.
-Στο διάβολο και η καρέκλα, όταν δεν μπορώ εγώ τώρα να τα βρω με τη συνείδησή μου, απάντησε ο Έλλην πολιτικός με έντονα συναισθήματα ενοχής και τάσεις αυτοκαταστροφής να του μαστιγώνουν την ύπαρξη.
Ο ψυχοθεραπευτής, θορυβημένος από την αντίσταση του – εξέχοντος μάλιστα στελέχους του πολιτικού κόσμου- ψυχοθεραπευόμενου πελάτη του προσπαθούσε να τον ηρεμήσει. Είχε μάλιστα την έμπνευση να φέρει ένα παράδειγμα από το βίο των Αρχαίων Ελλήνων.
-Δέστε το παράδειγμα του Σωκράτη: Την παροιμιώδη ηρεμία του, καθώς περίμενε ο δύστυχος να του ποτίσουν το κώνειο!
-Το παράδειγμα του ψυχοθεραπευτή αποδείχτηκε ατυχές διότι είχε αντίστροφα αποτελέσματα. Ο ψυχοθεραπευόμενος εξέχων πολιτικός άνδρας παρ’ ολίγο να καταληφθεί από κρίση πανικού.
-Εάν θα έπρεπε να πάρομε παραδείγματα από τους Αρχαίους, είπε με τρεμάμενη φωνή ο Έλλην πολιτικός, θα μας καταλάβει ακόμη μεγαλύτερη μελαγχολία. Αναλογισθείτε με πόση επιτυχία μπόρεσαν – αν και με άνισο αγώνα – να σταματήσουν τους Πέρσες οι πρόγονοί μας. Κατάφεραν να νικήσουν τους βαρβάρους οι οποίοι απειλούσαν να αλώσουν όχι απλά την Αρχαία Ελλάδα αλλά ολόκληρο τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό! Εκείνοι τότε τα κατάφεραν. Εμείς;
-Εκείνοι τα κατάφεραν και ξέρομε το λόγο: Διότι είχαν πραγματικά υψηλό πολιτιστικό επίπεδο, πολιτιστική συνείδηση και γνήσιο πολιτικό φρόνημα σφυρηλατημένο στην εκκλησία του Δήμου. Είχαν φτιάξει Παρθενώνα, όχι αστεία, οι άνθρωποι αυτοί. Έτσι, χάρις τον υψηλό πολιτισμό τους βρήκαν την ψυχική δύναμη να σταματήσουν τα στίφη των Μήδων.
Το αντίθετο θα έλεγα ότι συμβαίνει σήμερα: Δεν βρήκαμε το κουράγιο να αναχαιτίσουμε τη βάρβαρη επίθεση κατά της σημερινής Ελλάδας. Δεν αντιληφθήκαμε τη σημασία της επίθεσης, τις αντιστοιχίες και τους συμβολισμούς. Δεν υψώσαμε το ανάστημά μας μπροστά στην επιδρομή, και γύρευε τώρα να βρεις τι ακριβώς φταίει. Εγώ πιστεύω πως φταίει το χαμηλό (στην πραγματικότητα) πολιτιστικό επίπεδο των νεοελλήνων, οι οποίοι (παρά τις μεγαλοστομίες) εξακολουθούν να θεωρούν βασική αξία της ζωής την υπεράσπιση του στενού ατομικού τους συμφέροντος, τη φροντίδα για τον κοινώς λεγόμενο «εαυτούλη».
Αυτά τα δραματικά λόγια εκστόμιζε λοιπόν χαμηλόφωνα ο συντετριμμένος Έλλην πολιτικός εμπρός στον έκπληκτο ψυχοθεραπευτή του.
Τελειώνοντας την περιγραφή των γεγονότων από τη μελλοντική εκείνη ημέρα την οποία η ενόρασή μου επέτρεψε να δω, θα σας αποκαλύψω ποια ήταν η εντυπωσιακότερη είδηση εκείνη τη μέρα στις εφημερίδες και στα μπλογκς: Ήταν η επ’ αόριστον αναστολή της λειτουργίας όλων των πολιτιστικών συλλόγων της χώρας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τους «ταπεινωτικούς όρους καθημερινής διαβίωσής, τους οποίους είχαν επιβάλλει στους Έλληνες κάποιες μυστηριώδεις και άγνωστες δυνάμεις». «Ποιος άραγε λαός, θα μπορούσε να ζήσει και να δημιουργήσει μέσα σε τέτοιες συνθήκες εξαθλίωσης και ταπείνωσης όπως αυτές οι συνθήκες που κάποιοι έχουν επιβάλλει σ’ εμάς;», κατέληγε η κοινή ανακοίνωση όλων των πολιτιστικών συλλόγων της χώρας.
*Ο Μανόλης Καλλέργης, είναι γιατρός
