Εκδήλωση με αφορμή την «Μάχη των Ποταμών» έγινε την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου από την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Ο πρόεδρός της Γιάννης Πολυχρονάκης καλωσόρισε αυτούς που με την παρουσία τους τίμησαν τους αγωνιστές αυτής της μάχης.
Αναφερόμενος στο ιστορικό της μάχης μεταξύ άλλων είπε: «Μετά την καταστροφή των χωριών του Κέντρους από τους Γερμανούς και τη θανάτωση 164 από τους κατοίκους των έγινε σύσκεψη στελεχών του ΕΛΑΣ στο λημέρι τους στον «Αφέντη Χριστό» τοποθεσία της περιοχής Βισταγής – Πλατανίων. Πάρθηκε απόφαση να χτυπηθούν οι Γερμανοί για την καταστροφή των χωριών. Ως πρώτη ενέργεια αποφασίστηκε η κατάληψη της Σχολής Ασωμάτων. Τα ξημερώματα της 1 Σεπτέμβρη ’44 έγινε αιφνιδιαστική επίθεση στη Σχολή. Ο αιφνιδιασμός υπήρξε τέλειος.
Συνεχίζοντας την αφήγηση είπε: «Ως καταλληλότερη θέση για να στηθεί η ενέδρα επιλέχθηκαν τα υψώματα στην τοποθεσία «Λινές» από όπου μπορούσαν να τεθούν σε διασταυρούμενα πυρά τα αναμενόμενα από το Ρέθυμνο γερμανικά οχήματα. Κατά τις 10 το πρωί εμφανίστηκαν δύο γερμανικά αυτοκίνητα γεμάτα στρατιώτες Γερμανούς (περίπου 50). Στο πρώτο είχαν βάλει και γυναίκες ομήρους για προκάλυμμα. Το σύνθημα της επίθεσης δόθηκε από το Λοχαγό Αγγελάκη με δύο πιστολιές. Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν. Πολλοί σκοτώθηκαν πάνω στα αυτοκίνητα. Οι υπόλοιποι οχυρώθηκαν πίσω από τα αυτοκίνητα ή κάτω από το δρόμο. Η αντίστασή τους όμως δεν είχε ελπίδα. Αναγκάστηκαν να παραδοθούν».
Εκφράζοντας την δυσαρέσκειά του για άλλη μια φορά είπε: «ότι εβδομήντα χρόνια μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, παραμένουν ανεκπλήρωτες οι δίκαιες και τεκμηριωμένες αξιώσεις του ελληνικού λαού για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις που οφείλει η Γερμανία, για τις καταστροφές που προξένησαν στην Ελλάδα οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και για τα πρωτοφανή σε θηριωδία εγκλήματά τους, για να κάμψουν την ηρωική και μεγαλειώδη αντίσταση του λαού, που συσπειρωμένος στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ – αιμοδότης και ψυχή των οποίων στάθηκε το ΚΚΕ – αντιπάλεψε νικηφόρα με το όπλο στο χέρι τις φασιστικές ορδές. Όπως καταγγέλλει η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο αρνήθηκαν να διεκδικήσουν από το γερμανικό κράτος τις δίκαιες αυτές απαιτήσεις, αλλά με τους χειρισμούς τους υπονομεύουν την ικανοποίησή τους. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας».
Από μέλος της ΚΝΕ, διαβάστηκε το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου από τη συλλογή το «Καπνισμένο Τσουκάλι», Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος!
Στη συνέχεια δόθηκε ο λόγος στον Στέλιο Αλεξάκη μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ όπου μεταξύ άλλων είπε:
«Η φετινή εκδήλωση για την «74η επέτειο της Μάχης των Ποταμών», πέρα από τον διδακτικό και ηρωικό της χαρακτήρα, γίνεται ακόμα πιο ξεχωριστή, καθώς συνυπάρχουν δίπλα της δύο μεγάλα γεγονότα ιστορικής σημασίας. Τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ. Τιμάμε τα μεγάλα αυτά γεγονότα, μαχόμενοι σε όλα τα μέτωπα που αφορούν τη ζωή του λαού και το μέλλον της νεολαίας.
Πάνω απ’ όλα, το ΚΚΕ φώτισε με τις θέσεις και τη δράση του ότι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην κοινωνική απελευθέρωση είναι ο δρόμος της σοσιαλιστικής επανάστασης, της σχεδιασμένης και οργανωμένης εξέγερσης και επίθεσης της εργατικής τάξης και των κοινωνικών συμμάχων της.
Προειδοποιήσαμε έγκαιρα για την καπηλεία του πάνω στην Ιστορία του κινήματος, προκειμένου να εξαπατά ριζοσπαστικές συνειδήσεις, αριστερούς αγωνιστές. Δηλαδή, από τη μία να καταθέτει στεφάνια στη Μακρόνησο και από την άλλη να ψηφίζει νέα αυταρχικά μέτρα περιορισμού της συνδικαλιστικής δράσης. Από τη μία να καταθέτει στεφάνια στην Κάνδανο για τα θύματα των ναζί δολοφόνων και από την άλλη να γίνεται ο καλύτερος υπηρέτης των αμερικανοΝΑΤΟϊκών δολοφόνων.
Αυτό, το μοναδικό στόχο είχε και η πρόσφατη συμφωνία των Πρεσπών, Τσίπρα – Ζάεφ;
Σκοπός της συμφωνίας δεν ήταν να λυθεί το ζήτημα με την ΠΓΔΜ αλλά να προωθηθούν οι αμερικανοΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί και αυτοί της Ε.Ε. Γι’ αυτό έχει το σπέρμα των αλυτρωτισμών και της αμφισβήτησης συνόρων. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ την απορρίπτει.
Από πού κι ως πού η συμφωνία αυτή έχει ως στόχο την επίλυση προβλημάτων στις σχέσεις των δύο χωρών, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση; Αφού τα προβλήματα αυτά, όχι μόνο θα συνεχίσουν να υπάρχουν, αλλά θα επιδεινωθούν παραπέρα, γιατί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας, ποτέ στην Ιστορία της πατρίδας μας και γενικότερα των Βαλκανίων, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν υπήρξαν παράγοντας σταθερότητας, ασφάλειας και εγγύησης των συνόρων.
Άλλωστε, η ΔΕΘ, με τιμώμενη χώρα τις ΗΠΑ, ως εμβληματικός σταθμός στη στρατιωτικο-πολιτική συνεργασία της ελληνικής με την αμερικανική κυβέρνηση, πραγματοποιείται σε μια περίοδο που οι αντιθέσεις οξύνονται επικίνδυνα σε μια σειρά από μέτωπα, όπου κλιμακώνονται οι αντιθέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας.
Συναγωνιστές και φίλοι, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να αλλάξει ή να βελτιωθεί η θέση του ελληνικού λαού από τα πάνω. Οι αλλαγές που έχει ανάγκη η εργατική τάξη, οι μικρομεσαίοι της πόλης και του χωριού θα προέλθουν από τα κάτω. Με τη συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ισχυροποίησή του παντού. Μέσα από αυτό το δρόμο η κοινωνική συμμαχία θα κατακτήσει τη δική της εξουσία, την εργατική εξουσία. Σας καλούμε, λοιπόν, σε αυτόν το δρόμο να πορευτούμε μαζί».
Στην εκδήλωση κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των αγωνιστών και τελείωσε με την κατάθεση στεφάνων.
