Με παρακινείτε να γράφω πιο συχνά. Καλά κάνετε και με παρακινείτε και σας ευχαριστώ γι’ αυτό. Ασφαλώς και πρέπει να γράφω, εφ’ όσον έχω κάτι να πω, εφ’ όσον ο εγκεφαλικός μου φλοιός δεν βρίσκεται σε καταστολή αλλά φλέγεται καθημερινά προσπαθώντας να σχηματοποιήσει και να αναδιαμορφώσει ιδέες, νοήματα και όνειρα για να τα μοιραστεί με άλλες ανθρώπινες υπάρξεις.
Για να πετύχει λοιπόν το εγχείρημα της συγγραφής, το πρώτο που πρέπει να «κατασταλάξει» είναι το «θέμα». Αυτό πρέπει να είναι γενικού ενδιαφέροντος και να έχει έναν τίτλο ελκυστικό, έτσι ώστε αυτός που θα δει τον τίτλο να μην κλείσει την εφημερίδα πετώντας την οργισμένος στο πάτωμα.
– Το πιο ελκυστικό θέμα των ημερών είναι οι εκλογές, μουρμούρισε -δήθεν αδιάφορα- ο Θωμάς κρυφο-περιμένοντας την αντίδρασή μου.
– Μπα, οι εκλογές θα ήταν το πιο βαρετό θέμα για το άρθρο μου, αντιγύρισα ψύχραιμα. Μα δεν βλέπεις τους αναρίθμητους υποψήφιους που κοσμούν τα ψηφοδέλτια προσπαθώντας να βρουν (δήθεν) νέες ατάκες, συνθήματα και επιχειρήματα; Όλοι, χωρίς εξαίρεση, έχουν αγνές προθέσεις και οι περισσότεροι είδαν χθες το πρωί ένα «όραμα», σαν ένα φως που λάμπει εκτυφλωτικά πάνω απ’ το κεφάλι τους και μια φωνή να τους λέει επιτακτικά «είσαι συ ο εκλεκτός, αυτός που είναι προορισμένος να τα αλλάξει όλα, προσφέροντας ανιδιοτελώς τον εαυτό του χωρίς το παραμικρό (!) αντάλλαγμα. Η επιτακτική αυτή εντολή γίνεται ασφαλώς άμεσα αποδεκτή και ο …αποδέκτης παίρνει αμέσως το δρόμο προς το τυπογραφείο για την εκτύπωση προπαγανδιστικού υλικού το οποίο προορίζεται να πείσει και τους πλέον δύσπιστους.
– Κόψε κάτι, είπε ο Θωμάς λακωνικά.
-Το κόβω φίλε μου, είπα εγώ, και συνέχισα δηλώνοντας ότι πέραν από τη διάθεσή μου τη σατιρική εγώ εκτιμώ και σέβομαι όλους τους υποψηφίους και όλα τα παραπάνω ήταν μια εισαγωγή στο κύριο θέμα μου, τις «Επικούρειες περιπλανήσεις», ακριβώς επειδή αυτό είναι βαρύ και δύσκολο και είπα «ας το ελαφρύνω λίγο».
Όταν λέω «δύσκολο» το εννοώ, διότι μας βάζει μέσα στα μονοπάτια της φιλοσοφίας σ’ έναν κόσμο που κανένας πια δεν θέλει να «φιλοσοφεί». Θα ακουμπήσω λοιπόν ελαφρά τον πιο βαθύ φόβο των ανθρώπινων όντων. Γι’ αυτό σας προτρέπω, αν τυχόν διαβάζοντας νοιώσετε περίεργα ή άβολα, να σταματήσετε αμέσως το διάβασμα. Δεν πρόκειται να αγανακτήσω. Αντίθετα, θα σας κοιτάξω με απόλυτη κατανόηση και θα παραδεχτώ πως έχω …ξεπεράσει τα όρια.
Αφού σας προετοίμασα για να φαντάζεστε τα χειρότερα, σταματώ εδώ γα να συνεχίσω στο επόμενο άρθρο.
* Ο Μανόλης Καλλέργης, είναι γιατρός
