Παρακολουθώ πλέον τακτικά την αρθρογραφία του παλιού μου «δασκάλου», Μ. Πασχάλη και η αλήθεια είναι πως εντυπωσιάζομαι από τον κυνισμό ενός καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής, που αρχίζει το άρθρο του επικαλούμενος την «εβδομαδιαία οικονομική έκθεση – προπαγανδιστικό δελτίο- της Alpha Bank», την οποία χαρακτηρίζει και ως «προειδοποίηση»!
Νομίζω πως όλοι εμείς οι «δημοσιολογούντες» έχουμε εκφραστεί με σαφήνεια δίνοντας το στίγμα των απόψεών μας, αλλά κάποτε κάποιοι υπερβαίνουν τα εσκαμμένα.
Αλήθεια, πιστεύετε πως ενδιαφέρει κάποιον κοινό θνητό η «εβδομαδιαία οικονομική έκθεση» κάποιας τράπεζας που «αναχρηματοδοτείται» από τα χρήματα των ραγιάδων-φορολογούμενων; Νισάφι πια! Ως πού θα φτάσουμε; Καταλάβαμε πολύ καλά κύριε καθηγητά, πως είστε υπέρμαχος της παρούσης πολιτικής, διότι φοβάστε τα «κονσερβοκούτια» των κομμουνιστών. Αλλά «έλεος» πραγματικά. Απ’ τις αίθουσες που έχετε διδάξει, έχουν περάσει χιλιάδες φοιτητές, μεταξύ των οποίων είμαι κι εγώ. Είναι απόλυτη απογοήτευση αυτοί οι χιλιάδες -προφανώς άνεργοι ή πένητες «δάσκαλοι»- απόφοιτοι της Φιλοσοφικής Σχολής του Ρεθύμνου να διαβάζουν το «λιβανιστήρι» σας στον Σαμαρά και την «ανατριχίλα» σας στο ενδεχόμενο διεξαγωγής εκλογών, που προφανώς θα τσακίσουν τα «ινδάλματά» σας!
Χρέος, αν μη τι άλλο, των ακαδημαϊκών και γενικότερα των πνευματικών ανθρώπων είναι ν’ αποτελούν τους πνευματικούς ταγούς της κοινωνίας που θα διδάσκει την ελευθεροφροσύνη και τον ανθρωπισμό. Ειλικρινά θεωρώ τραγικό για έναν καθηγητή ανθρωπιστικών σπουδών, να γίνεται φερέφωνο κάποιας τράπεζας, που τρομοκρατεί μια κοινωνία ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ και να μεταφέρει απ’ τη στήλη μιας εφημερίδας εκβιασμούς και ψεύδη. Εκτός κι αν δε συμμερίζεστε τη διάλυσή της, πράγμα που σημαίνει είτε ότι έχουμε παραισθήσεις, είτε ότι ζείτε σε άλλη κοινωνία. Στην «αλληγορία του σπηλαίου» μάλλον έχετε το ρόλο του «δεσμώτη» και όχι του «φιλόσοφου» που σπάει τα δεσμά και βλέπει την αλήθεια.
Αλήθεια τι σας κάνει να πιστεύετε πως εκπροσωπείτε κάποια «αυθεντία», ενώ εμείς «λόγω μειωμένης ικανότητας να κατανοήσουμε τη διεθνή οικονομική πραγματικότητα, είτε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων», όπως λέτε, δεν το κάνουμε; Μήπως ξεφεύγετε απ’ τα όρια και προσβάλετε τη νοημοσύνη μας; Εκτός κι αν θεωρείτε πως όλα είναι «λατινικά», άρα να τη δεχτούμε την αυθεντία σας.
*Ο Μιχάλης Τζανάκης, είναι φιλόλογος-συγγραφέας