Η ερμηνεία και η εφαρμογή των νομικών διατάξεων είναι βεβαίως δουλειά των Δικαστηρίων, η συμπεριφορά όμως όλων αυτών που ασχολούνται με την πολιτική και επικαλούνται τον Νόμο για λόγους σκοπιμότητας και μόνο, θα πρέπει να υπόκειται στην αυστηρή κριτική των πολιτών.
Στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές ο κ. Σημαντήρας, υποψήφιος δήμαρχος στον Δήμο Αμαρίου, ηττήθηκε με διαφορά 300 περίπου ψήφους από τον ανθυποψήφιο και επιτυχόντα δήμαρχο κ. Μουρτζανό.
Ο κ. Σημαντήρας προεκλογικά «προειδοποιούσε» δημοσίως στις συγκεντρώσεις και από τα ΜΜΕ, ότι εφόσον εκλεγεί ο κ. Μουρτζανός, θα ακυρώσει την προσωπική του εκλογή, λόγω τυπικού κωλύματος (κατά τον κ. Σημαντήρα αποτελούσε κώλυμα συμμετοχής του κ. Μουρτζανού στην εκλογική διαδικασία το γεγονός ότι είχε υπηρετήσει στο παρελθόν ως αξιωματικός της αστυνομίας στο Ρέθυμνο) και καλούσε τον κόσμο να μην τον ψηφίσει. Οι ψηφοφόροι του Αμαρίου, κοινωνοί του ενδεχομένου αυτού, συνειδητά επέλεξαν τον κ. Μουρτζανό ως τον επόμενο δήμαρχό τους, θεωρώντας το τυπικό κώλυμα που του απέδιδε ο αντίπαλός του, ως ανούσιο και ανάξιο σε κάθε περίπτωση να του αφαιρέσει το δικαίωμα του να γίνει, εφόσον εκλεγεί, ο δήμαρχος Αμαρίου. Βεβαίως, αν έλειπε η συστηματική αυτή επίθεση κατά του κ. Μουρτζανού, η εκλογική διαφορά θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη, αλλά σε κάθε περίπτωση οι ψηφοφόροι του Αμαρίου με την επιλογή τους απονομιμοποίησαν και απαξίωσαν τους ισχυρισμούς του κ. Σημαντήρα.
Όλοι, ψηφοφόροι και υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και των δύο συνδυασμών, αποδεχτήκαμε το αποτέλεσμα των εκλογών και δημιουργήσαμε κλίμα συναίνεσης για την επόμενη μέρα του Δήμου. Μόνο ο απερχόμενος δήμαρχος και το στενό του περιβάλλον, αναζήτησαν απεγνωσμένα τρόπο να παραμείνουν στην εξουσία, παρά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Κατά τρόπο πρωτόγνωρο στα πολιτικά χρονικά του τόπου, ο κ. Σημαντήρας ζήτησε στη συνέχεια την ακύρωση του εκλογικού αποτελέσματος, ζητώντας μάλιστα οι εκλογές να επαναληφθούν με έναν μόνο υποψήφιο δήμαρχο, τον εαυτό του!
Προκειμένου δε να κατευνάσει τις αντιδράσεις των δικών του ψηφοφόρων, που δεν συμφωνούν με τις προσφυγές σε Δικαστήρια, διέρρεε μέσω των ανθρώπων που τον συμβουλεύουν, ότι η επανάληψη των εκλογών είναι απολύτως νόμιμη και η επανεκλογή τους απολύτως σίγουρη.
Είναι απορίας άξιον, πως είναι δυνατό να προβαίνει σε μια τέτοια ανεύθυνη κίνηση, που πολώνει και δυναμιτίζει το κλίμα και μόνο κακό κάνει στον τόπο, όταν θα έπρεπε να γνωρίζει από τους νομικούς του, ότι ακόμα και αν οι ισχυρισμοί του περί τυπικού κωλύματος του επικεφαλής του συνδυασμού μας έχουν βάση, τότε θα εφαρμοστούν αυτόματα οι αντίστοιχες διατάξεις του Νόμου Καλλικράτη, για την αντικατάσταση αυτού από τους εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους του Συνδυασμού του κ. Μουρτζανού. Δηλαδή, ακόμα και αν ευδοκιμήσει η ένσταση του κ. Σημαντήρα, το μοναδικό αποτέλεσμα που θα έχει θα είναι η αντικατάσταση του κ. Μουρτζανού από την δημοτική ομάδα του ιδίου του κ. Μουρτζανού. Άραγε δεν είναι ενημερωμένος ή ηθελημένα αποκρύπτει από τους συντοπίτες του τις προβλέψεις του Νόμου, προκειμένου να λάβει τη νομιμοποίηση για την άσκηση αυτής της ένστασης;
Εάν η δημοτική ομάδα γνώριζε την αλήθεια, θα του παρείχε στήριξη για την άσκηση της ένστασης;
Συνοψίζοντας λοιπόν τα παραπάνω και επειδή ίσως οι ίδιοι οι Αμαριώτες θα πρέπει να γνωρίζουν και να κρίνουν τα αληθινά κίνητρα των πολιτικών που τους εκπροσωπούν, καταλήγουμε στα εξής:
Ο κ. Σημαντήρας, ο οποίος ύστερα από 16 χρόνια δήμαρχος και αντιδήμαρχος ηττήθηκε με διαφορά 6% και 300 ψήφων περίπου (τη διαφορά αυτή μάλιστα δεν την αμφισβήτησε) ζητάει από το εκλογοδικείο να ακυρωθούν συνολικά, οι πρόσφατες εκλογές, να ξαναστηθούν κάλπες και να υπάρχει μόνο το δικό του ψηφοδέλτιο στις επαναληπτικές εκλογές.
Όλα αυτά κατ’ αυτόν, επειδή ο δήμαρχος που επέλεξαν οι Αμαριώτες, είχε υπηρετήσει στο παρελθόν ως αξιωματικός της αστυνομίας στο Ρέθυμνο. Χωρίς να εξηγείται φυσικά, αν επηρέασε και σε ποια κατεύθυνση, το «κώλυμα» αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ανεξάρτητα από την όποια απόφαση του Εκλογοδικείου που ερμηνεύει το γράμμα του Νόμου, ο κ. Σημαντήρας σέβεται ή δε σέβεται το αποτέλεσμα των εκλογών, που αποτελεί την ουσιαστική ερμηνεία και την αληθινή βούληση των συγχωριανών του και των συντοπιτών του, οι οποίοι μάλιστα γνώριζαν το ενδεχόμενο κωλύματος όταν ψήφιζαν;
Ποια πολιτική ηθική και ποια λαϊκή βούληση νομιμοποιεί την απαίτησή του να εγκατασταθεί ως δήμαρχος μέσω Δικαστηρίων σε έναν Δήμο που τον καταψήφισε και δεν τον επέλεξε;
Εφόσον λοιπόν διαψευστούν οι προσδοκίες του και δεν επαναληφθούν οι εκλογές, πως θα κοιτάξει στα μάτια όλους αυτούς που ενέπλεξε σε αυτή τη διαδικασία των ενστάσεων;
Πως θα κατευνάσει τις σφοδρές και διογκούμενες αντιδράσεις δημοτικών συμβούλων και δημοτών;
Πως θα εξομαλύνει το κλίμα έντασης και πόλωσης στα χωριά του Δήμου μας;
Κρίμα. Η πολιτική ηθική δεν αναγνωρίζει δημάρχους με το ζόρι. Και η ιστορία έχει καταγράψει την πολιτική κατάληξη που είχαν όλοι αυτοί που προσπάθησα να διατηρήσουν την εξουσία τους παρά την αντίθετη βούληση των ψηφοφόρων τους. Οι εγωισμοί, οι προσωπικές διαφορές και οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες θα πρέπει να υπαναχωρούν για χάρη του κοινού καλού και της απόφασης των περισσοτέρων και όχι να καλύπτονται με τον μανδύα ενστάσεων αναντίστοιχων με την ηθική του τόπου και με τη νωπή λαϊκή εντολή των Αμαριωτών.
