Σε καμία περίπτωση δεν δηλώνεται έκφραση άμεσης δημοκρατίας, όπως έχει διατυπωθεί από κάποια μερίδα «πολιτών» στο πρόσφατο παρελθόν, αντίθετα τέτοιες μορφές βίας ενσαρκώνουν μια λανθάνουσα δημοκρατία που παρεκκλίνει από τα υγιή πρότυπα στο σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον. Για άλλους η ελεύθερη έκφραση και βούληση έχει ενδυναμωθεί (αφού «ο λαός αφυπνίστηκε και πήρε την κατάσταση στα χέρια του») και για άλλους έχει αποδυναμωθεί (καθώς «πρακτικά, η θέληση του λαού δεν έχει καμία βαρύτητα στις εξελίξεις). Στην πραγματικότητα, δυστυχώς, η έννοια της ελεύθερης έκφρασης έχει απλώς παρερμηνευθεί. Μεγαλώσαμε με το ιδεατό της δημοκρατίας στη χώρα της γέννησής της, ξεχάσαμε, ωστόσο, την πραγματική σημασία της θεωρώντας την δεδομένο κτήμα. Δημοκρατία δεν είναι να υπακούς υπό το φόβο της τιμωρίας, ούτε όμως και να μην υπακούς επί τη αιρέσει των νόμων. Δημοκρατία σημαίνει να ασκείς ηθικά το δικαίωμα που σου έχει δοθεί ως πολίτης, εφαρμόζοντας τα όσα «πρέπει/δεν πρέπει», όχι επειδή αυτό επιβάλλεται, αλλά επειδή είναι αναπτυγμένη η συναίσθηση του σωστού και του λάθους.
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, δείγματα ελευθεριότητας και κατάλυσης των θεσμών δεν αποτελούν έκφραση εμπάθειας ή μομφή απέναντι στο «σύστημα», αλλά είναι η απόδειξη πως τέτοιου είδους – ανορθόδοξες – πρακτικές βεβηλώνουν αυτό που στην θεωρία υπερασπίζονται.
Άλλος ένας παραπαίων προϋπολογισμός της ΕΕ
Στο Συμβούλιο της ΕΕ 17 Ιουλίου 2024, συμφωνήθηκε ο ετήσιος προϋπολογισμός για το 2025. Συνολικά, η θέση του Συμβουλίου για...