Στις 31 Μαρτίου 2020 η Ευρωπαϊκή Ένωση εγκαινίασε την επιχείρηση «IRINI» με στόχο την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ κατά της Λιβύης, με τη χρήση εναέριων, δορυφορικών και θαλάσσιων μέσων. Η επιχείρηση περιλαμβάνει μεταξύ άλλων επιθεωρήσεις σκαφών, τα οποία αποπλέουν από και προς τη Λιβύη, εφόσον υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ότι τα εν λόγω σκάφη μεταφέρουν όπλα ή συναφές υλικό, παραβιάζοντας το εμπάργκο όπλων. Για να ικανοποιηθεί μάλιστα το ελληνικό αίτημα για συνδρομή ευρωπαϊκών δυνάμεων στην επιχείρηση, η Ελλάδα αποδέχθηκε οι μετανάστες και πρόσφυγες που θα προέρχονται από τη Λιβύη και θα διασώζονται από ευρωπαϊκά πλοία να μεταφέρονται στην Κρήτη.
Η απόφαση για την έναρξη της επιχείρησης ήρθε χρονικά με καθυστέρηση, με δεδομένο ότι η Διάσκεψη του Βερολίνου που προέβλεπε αυστηρότερη εφαρμογή του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη είχε λάβει χώρα δύο μήνες πριν, στις 20 Ιανουαρίου 2020. Επίσης, η «Ειρήνη» διαθέτει μόλις δύο πλοία (ένα ελληνικό και ένα ιταλικό) και τρία αεροσκάφη. Το ευρωπαϊκό φιάσκο όμως της επιχείρησης έγινε πασιφανές στο πρόσφατο επεισόδιο με το πλοίο Cirkin και την φρεγάτα Σπέτσαι.
Στις 10 Ιουνίου 2020 το φορτηγό πλοίο «Cirkin», με σημαία Τανζανίας, συνοδεία τριών τουρκικών φρεγατών μετέφερε όπλα στη Λιβύη. Το πλοίο εντοπίστηκε από την ελληνική φρεγάτα «Σπέτσαι» που επιχειρούσε στα πλαίσια της εν λόγω επιχείρησης. Η διοίκηση ευρωπαϊκής επιχείρησης «IRINI» έκρινε ότι το πλοίο μπορεί να μεταφέρει παράνομο οπλισμό. Έτσι δόθηκε διαταγή για απονήωση ελικοπτέρου από τη φρεγάτα «Σπέτσαι» για να ελέγξει το πλοίο. Μόλις το ελληνικό ελικόπτερο προσέγγισε, o πλοίαρχος μίας εκ των τριών τουρκικών φρεγατών που συνόδευαν το φορτηγό πλοίο ανέφερε ότι «το Cirkin βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Τουρκικής Δημοκρατίας». Με αυτήν την προκλητική απάντηση οι Τούρκοι εμπόδισαν τη νηοψία και τον έλεγχο στο «Cirkin», ενώ το ελικόπτερο μετά από εντολή της ευρωπαϊκής διοίκησης της επιχείρησης επέστρεψε στην ελληνική φρεγάτα.
Σήμερα 7.000 έως 10.000 στρατιώτες, 2.500 έως 5.000 οχήματα, αντιαεροπορικά συστήματα, drones, φρεγάτες και δεκάδες φυλάκια συνθέτουν το μέγεθος της στρατιωτικής δύναμης της Τουρκίας στη Λιβύη. Αυτή δυστυχώς είναι μια de facto κατάσταση που πολύ δύσκολα θα ανατραπεί. Εκείνο που μπορεί να ελεγχθεί είναι ο ανεφοδιασμός όλων αυτών των δυνάμεων που βρίσκονται πολύ μακριά από την πατρίδα τους και αυτό είναι κάτι που οφείλει να κάνει η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή επιχείρηση. Όμως για μια ακόμη φορά έρχονται στο προσκήνιο οι αδυναμίες της ΕΕ στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας και ασφάλειας, ακόμα και επί ζητημάτων που αφορούν άμεσα τα εξωτερικά σύνορα της. Σε αυτές τις αδυναμίες φαίνεται να πατάει και ο Τούρκος Πρόεδρος που διαρκώς όχι μόνο αγνοεί επιδεικτικά οποιαδήποτε ευρωπαϊκή απόφαση, αλλά απειλεί ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα δύο κρατών μελών της – της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ο επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζοζέπ Μπορέλ, έκανε έκκληση στο Συμβούλιο των Υπουργών Άμυνας της ΕΕ για ενίσχυση της επιχείρησης «Ειρήνη», τονίζοντας την ανεπάρκεια από πλευράς ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σε παροχή στρατιωτικού εξοπλισμού. Η ιστορία έχει δείξει ότι η ειρήνη επιτυγχάνεται όχι μέσω της συνεχούς υποχωρητικότητας απέναντι σε έναν αδιάλλακτο και προκλητικό αντίπαλο. Επιτυγχάνεται μέσα από την ισορροπία ισχύος και των συμβιβασμών που αυτή επιβάλει. Και δυστυχώς, η σε πολλά πεδία πολιτικής ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση, δείχνει στο συγκεκριμένο εντελώς ανίσχυρη.
