Ένα ταξίδι στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, στα πάθη, στα λάθη στις αδυναμίες, ένα βιβλίο με διλήμματα ανάμεσα «στα πρέπει» και «τα θέλω» αποτελεί «η διαδρομή», όπως είναι και ο τίτλος του νέου βιβλίου του Γιώργου Παπακωνσταντή.
Μια περιπλάνηση ανάμεσα στους απολογισμούς της ζωής και στην καταλυτική επίδραση του έρωτα μπροστά στον χρόνο που τελειώνει, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Ένα προσωπικό βίωμα, ένας φίλος που έφυγε νωρίς, ήταν αυτό που ενέπνευσε τον συγγραφέα, όπως ο ίδιος λέει στα «Ρ.Ν.» για να αποτυπώσει στο χαρτί τις σκέψεις του. Σκέψεις που βασίστηκαν σε αληθινά γεγονότα και συνοδεύτηκαν με τα συναισθήματα του ίδιου, τις εσωτερικές αναζητήσεις του, συνδυασμένες βέβαια με τον μύθο και τη φαντασία: «Το βιβλίο πραγματεύεται την ιστορία ενός ανθρώπου 52 ετών, ο οποίος ξαφνικά ενημερώνεται από τους γιατρούς του ότι έχει πολύ λίγο χρόνο ζωής και αρχικά προτιμά αντί να μπει σε μια διαδικασία θεραπείας να κάνει μια απόδραση από την καθημερινότητά του, να πάρει το αγαπημένο του αυτοκίνητο και να ξεκινήσει μια διαδρομή στην Ευρώπη. Στην ουσία κάνει μια εσωτερική διαδρομή στον ψυχικό του κόσμο, στις αναμνήσεις του, στον χρόνο του, στο τι έχει περάσει μέχρι τώρα. Κάνει στην ουσία απολογισμό της ζωής του και ο απολογισμός αυτός σε συνάρτηση με γεγονότα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της διαδρομής, τον επαναφέρουν στο να επαναδιεκδικήσει μια καινούρια θέληση για ζωή. Είναι γενικά ένα αισιόδοξο βιβλίο παρόλο που ξεκινά με ένα δυσάρεστο γεγονός, γιατί διαπραγματεύεται τα κλασσικά υπαρξιακά μας ζητήματα, την έννοια του θανάτου, την έννοια της ζωής, τι σημαίνει πραγματική ζωή, αλλά και την ελπίδα και τον έρωτα. Αυτό που τελικά βγαίνει είναι ότι πάντοτε ακόμα και στις χειρότερες στιγμές μας υπάρχει ελπίδα, υπάρχει χώρος για το καλό, για τη διεκδίκηση, ότι πρέπει να παλεύουμε για αυτό και ότι η ποιότητα της ζωής δεν είναι ακριβώς ο μακρύς χρόνος, αλλά το βάθος και η ένταση με την οποία ζούμε τις στιγμές», μας λέει ο συγγραφέας.
«Η διαδρομή» αποτελεί το πρώτο μυθιστόρημα στη συγγραφική δραστηριότητα του Γιώργου Παπακωνσταντή, ο οποίος μέχρι σήμερα ασχολείτο με επιστημονικά βιβλία και μελέτες. Η λογοτεχνική γραφή, όπως λέει, του έδωσε τη δυνατότητα να «απελευθερωθεί» από τα στερεότυπα και τα δεδομένα και να εκφράσει τα συναισθήματά του: «Όταν γράφεις επιστημονικά είσαι υποχρεωμένος να γράφεις συγκροτημένα, αναφερόμενος σε πηγές και σε συγκεκριμένα επιστημονικά πλαίσια. Γράφοντας λογοτεχνία απελευθερώνεσαι περισσότερο. Είναι και η ίδια η διαδικασία μια λυτρωτική διαδικασία, η οποία σε οδηγεί σε συμπεράσματα ακόμα και για τον ίδιο σου τον εαυτό. Στην ουσία γράφουμε για τον εαυτό μας, από ‘κει και πέρα αν αυτά που γράφουμε επιδρούν και στους υπόλοιπους τόσο το καλύτερο, γιατί αξία έχει ένα βιβλίο όταν καταφέρνει να δημιουργεί συναισθήματα όχι μόνο στον συγγραφέα αλλά και στους άλλους. Με βοήθησε ωστόσο η ενασχόλησή μου με την εγκληματολογία και την ψυχολογία, όσον αφορά την περιγραφή των ηρώων και τη διαμόρφωση του ψυχολογικού τους υπόβαθρου. Από κει και πέρα όμως είναι μια γραφή ιδιαίτερα ελεύθερη και αφήνει περιθώρια για πάρα πολλές ερμηνείες».
Το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λιβάνη», παρουσιάστηκε το απόγευμα της Τετάρτης, παρουσία πλήθους κόσμου στην αίθουσα του βιβλιοπωλείου «Κλαψινάκης», από την Μαρία Περιστερίδη, φιλόλογο, την δημοσιογράφο Αγγελική Καλλέργη και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης Μιχάλη Αεράκη.
Η φιλόλογος Μαρία Περστερίδη, κατά την παρουσίαση του βιβλίου αναφέρθηκε στην τόλμη του συγγραφέα να αναμετρηθεί με τον εσωτερικό του κόσμο και να εξωτερικεύει ανάγκες και συναισθήματα, γεγονός που, όπως είπε, το καθιστά ένα δυνατό βιβλίο με τους ήρωες τους οποίου μπορούν να ταυτιστούν οι αναγνώστες : «Ο Γιώργος ο Παπακωνσταντής με τη «Διαδρομή» μας προσκαλεί να κάνουμε ένα ταξίδι στον εσωτερικό μας κόσμο. Να αναμετρηθούμε με τα θέλω και τα πρέπει μας και να έλθουμε σε μια πιο ουσιαστική και πιο βαθιά επικοινωνία και με τον ίδιο τον εαυτό μας και με τους γύρω μας. Ο σημερινός άνθρωπος είναι αλήθεια ότι αποφεύγει να εκφράσει τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του, να εξωτερικεύσει τις ανάγκες του ίσως από φόβο. Όλα αυτά τα αναβάλλει για το αύριο, για το μέλλον, θεωρώντας τα ως κάτι δεδομένο.
Το μήνυμα του βιβλίου είναι ότι η ευτυχία βρίσκεται στις απλές, καθημερινές στιγμές που περνάμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και που αξίζει να τις ζούμε και να νιώθουμε ευγνώμονες γι’ αυτό. Οι ήρωες του βιβλίου είναι άνθρωποι οικείοι, άνθρωποι καθημερινοί, δεν είναι υπερήρωες. Κάνουν λάθη, έχουν αδυναμίες άρα εύκολα μπορούν να ταυτιστούν με τον καθένα από εμάς. Θεωρώ ότι είναι ένα μυθιστόρημα τολμηρό, γιατί θέλει τόλμη να ψάξεις μέσα σου, γιατί αυτό σημαίνει ότι θα βρεις και λάθη και αδυναμίες. Το ζητούμενο είναι κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να τις βρούμε και να τις αποδεχτούμε και αυτό περνάει πολύ έντονα στο βιβλίο.
Θέλω να ευχηθώ στον συγγραφέα καλή επιτυχία σε αυτή τη νέα πορεία στο δύσκολο, αλλά γοητευτικό κομμάτι της λογοτεχνίας και εύχομαι να συνεχίσει να μεταδίδει και με τη δύναμη της πένας του, αλλά και με την ίδια τη στάση ζωής του την ελπίδα και την αισιοδοξία».
Η δημοσιογράφος Αγγελική Καλλέργη, στη διάρκεια της βιβλιοπαρουσίασης αναφέρθηκε στο πρόσωπο του συγγραφέα, αλλά και στο ίδιο το βιβλίο το οποίο, όπως είπε: «μπορεί να «αγγίξει» την ψυχή σου, να σε οδηγήσει, να κάνεις μία «βουτιά» στον εαυτό σου και να παραδεχθείς ότι όλοι οι προβληματισμοί που εκφράζει ο ήρωας της ιστορίας, ο Άγγελος, είναι και δικοί σου. Προβληματισμοί που πάντα υπάρχουν μέσα σου, υποβόσκουν και κάποιες φορές τους «θάβεις», γιατί η καθημερινότητά σου είναι εκείνη που σε αναγκάζει να συνεχίζεις να βλέπεις επιφανειακά όσα συμβαίνουν γύρω σου, μακριά σου ή ακόμα και πολύ κοντά σου. Προβληματισμοί, όμως, που κάποιες φορές είναι εύλογο να ξεπηδήσουν με φόρα όταν ξαφνικά διαπιστώνεις ότι δεν έχεις ακόμα πολλή ζωή μπροστά σου.
Ακόμα κι όταν αρχικά η ελπίδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, οι θύμησες των ωραίων στιγμών της ζωής σου είναι αυτές που σε κάνουν να θέλεις να τις ξαναζήσεις. Και για να τις ξαναζήσεις, πρέπει να φροντίσεις να ζήσεις. Και για να ζήσεις, πρέπει να παλέψεις να το πετύχεις. Η «διαδρομή» εμπλουτίζεται με στίχους τραγουδιών, που ο Άγγελος ακούει στο ταξίδι της ζωής του… στίχους που όταν τους ακούς ξανά, όταν τους διαβάζεις μπροστά σου, αντιλαμβάνεσαι ότι μπορούν να αντανακλούν μία πτυχή της ζωής καθενός από εμάς… Κι έρχεται η στιγμή που πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με την αλήθεια, να τη δεις κατάματα και να την αποκαλύψεις. Για να μην αφήσεις πίσω σου ανοιχτές υποθέσεις, γιατί δεν ξέρεις τί σε περιμένει μετά… αν υπάρχει μία άλλη ζωή, στην οποία ίσως λογοδοτήσεις για την προηγούμενη… ίσως γιατί θέλεις – λίγο πριν το τέλος – να είσαι πεντακάθαρος απέναντι στους ανθρώπους που υπήρξαν όλη σου η ζωή….
Βαθιά μηνύματα, βαθιά νοήματα, ποιος είναι ο ρόλος της κάθε ενέργειάς μας στην καθημερινότητά μας και ποια σημασία έχει στον τελικό απολογισμό; Όλα αυτά περιλαμβάνει το βιβλίο του Γιώργου Παπακωνσταντή».
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ Μιχάλης Αεράκης, μιλώντας για τον Γιώργο Παπακωνσταντή, ανέφερε: «Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος τολμά, έχει μια καθαρή κρυστάλλινη σκέψη, ξέρει τι λέει και πως το λέει. Η «Διαδρομή» είναι ένα βιβλίο που άνετα μπορεί να συζητηθεί από πολύ κόσμο. Ο κεντρικός του ήρωας κατ’ άλλους έχει ένα δισυπόστατο χαρακτήρα, κατ’ άλλους έχει αυτή τη βαθιά επιθυμία του ανθρώπου: αχ να μπορούσα κι ‘γω να το κάνω αυτό που κάνει ο ήρωας του βιβλίου».
Θέλω να του ευχηθώ να έχει καλά ταξίδια και καλές διαδρομές, όπως είναι και ο τίτλος του βιβλίου. Θα ήθελα να του πω, λόγω και της επαγγελματικής του θέσης, όλοι μαζί όσο μπορούμε να δώσουμε χρόνο στην τηλεόραση για να διαδοθεί αυτό που λέμε γνώση, βιβλίο, τα οποία απουσιάζουν από όλα τα ΜΜΕ».
