Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, προσπαθείς να το αποκτήσεις κάνοντας πολλές θυσίες. Έτσι έκανε και η θεια μου, η Αμαλία, που λόγω του ότι παντρεύτηκε νωρίς, δεν κατάφερε να τελειώσει το σχολείο. Όταν όμως τα παιδιά της μεγάλωσαν, αποφάσισε να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να επιστρέψει στα θρανία, διανύοντας την πέμπτη δεκαετία της ζωής της. Γράφτηκε λοιπόν στο εσπερινό γυμνάσιο. Όπου και να την έβλεπες ήταν με ένα βιβλίο στο χέρι, μέρα και νύχτα. Υπήρχαν πράγματα που την δυσκόλεψαν πολύ σε όλη τη σχολική της πορεία, όπως το να συνδυάσει τις δουλειές του σπιτιού, τη δουλειά της, την οικογένειά της και τις άπειρες ώρες διαβάσματος για να μπορέσει να ανταπεξέλθει. Πάρα την κούρασή της όμως, ποτέ δεν την άκουσα να παραπονιέται. Όλο αυτό που έκανε της έδινε τόσο μεγάλη χαρά και τόση αυτοπεποίθηση που το πρόσωπο της έλαμπε.
Καταφέρνει λοιπόν να πάρει το απολυτήριο του λυκείου και αποφασίζει να βάλει τον εαυτό της σε μια μεγαλύτερη δοκιμασία, να δώσει εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. Περνάει στην Πάντειο, στο τμήμα Κοινωνιολογίας και για ακόμα μια φορά βλέπω το πρόσωπό της να λάμπει και να μοιάζει με ενός μικρού παιδιού που του κάνουν το ωραιότερο δώρο. Γιατί αυτό είναι η μόρφωση για τη θεία μου, ένα πολύτιμο δώρο. Και να που τώρα πήρε το πτυχίο της δίνοντας ένα μάθημα ζωής σε όλους εμάς, να μην εγκαταλείπουμε ποτέ τα όνειρά μας και ότι όταν υπάρχει θέληση όλα μπορούν να γίνουν.
Εύχομαι θεία μου να λάμπεις πάντα έτσι και να συνεχίζεις να αποτελείς πρότυπο για όλους μας.
Η Αμαλία Μήλα-Κυμιωνή, μεγάλωσε σε ένα χωριό του Ρεθύμνου, το Αρολίθι. Είναι κόρη του Ευαγγέλου Κυμιωνή και της Ευαγγελίας Κυμιωνή. Προέρχεται από πολύτεκνη οικογένεια, η οποία αριθμεί έντεκα μέλη. Είναι παντρεμένη με τον Αναστάσιο Μήλα (ναυτικό) από την Άνδρο και έχουν δυο γιους. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
*(Εκ μέρους της οικογένειας)