Αυτό το μαντάτο της συμφωνίας, ήταν ένας κεραυνός. Όχι τόσο το γεγονός πως την υπέγραψε αυτός ο πρωθυπουργός – ο οποίος άλλωστε δηλώνει ότι δεν την πιστεύει. Ο κεραυνός είναι το γεγονός ότι έχουμε πλέον μια Ευρώπη, η οποία έχει εντελώς ξεφύγει από τις θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες ιδρύθηκε.
Δεν είναι βέβαια αυτή η Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας. Ούτε όμως και θα μπορέσει να παραμείνει για πολύ, έτσι όπως είναι σήμερα. Έχει θαμπώσει και ξεθωριάσει το ευρωπαϊκό όραμα. Κατεδαφίστηκαν μέσα σε μια νύχτα οι ιδέες της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας και η αποδόμηση της Ευρώπης θα αρχίσει αναπόφευκτα.
Φαίνεται πάντως ότι οι δανειστές γνωρίζουν πολύ καλά τους αρχαίους ελληνικούς μύθους αλλά και τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς ποιητές, τον Ευριπίδη, τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή! Δεν εξηγείται αλλιώς πώς γίνεται να εφαρμόζουν όλα τα διδάγματα εκείνων στη σύγχρονη Ελλάδα με διάφορες παραλλαγές:
1. Ως Ιφιγένεια, έχουν επιλέξει να θυσιάσουν την Ελλάδα, και είναι έτοιμοι να τη θυσιάσουν για να φυσήξει ούριος άνεμος στην πολιτική τους, που στοχεύει στην καθυπόταξη των λαών. Και η μεν Ελλάδα, όπως και οι άλλοι λαοί, δεν πρόκειται να δεχτούν να γίνουν Ιφιγένειες, εκείνοι όμως (οι δανειστές) καταβάλουν επίμονες, φιλότιμες και συντονισμένες προσπάθειες.
2. Στη θέση του Προμηθέα Δεσμώτη έχουν βάλει τον Έλληνα πολίτη. Ο μυθικός Τιτάνας Προμηθέας ήταν εκείνος που έκαμε το «σφάλμα» να φέρει το φως (της αλήθειας και της γνώσης) στους ανθρώπους και αυτό έπρεπε να το πληρώσει αλυσοδεμένος με έναν γύπα να κατατρώει το συκώτι του. Αντίστοιχα οι σύγχρονοι έλληνες έκαμαν το «σφάλμα» να φέρουν στην Ελλάδα μια αριστερή κυβέρνηση. Θα πρέπει λοιπόν για τιμωρία, κάποιοι γύπες να κατατρώγουν τα σπλάχνα τους ενώ εκείνοι (καθώς και τα παιδιά τους), θα παραμένουν δεμένοι με αλυσίδες ακατάλυτες (που ονομάζονται μνημόνια, αγγλικό δίκαιο ή όπως αλλιώς νομίζετε).
3. Ο Σίσυφος είναι ένας ακόμη αρχαιοελληνικός μυθικός ήρωας. Οι θεοί είχαν καταδικάσει τον Σίσυφο να κυλάει αδιάκοπα ένα βράχο ως την κορυφή ενός βουνού απ’ όπου η πέτρα, με το βάρος της, ξανάπεφτε. Ο μύθος διδάσκει ότι δεν υπάρχει πιο φοβερή τιμωρία απ’ τη χωρίς όφελος κι ελπίδα εργασία.
Οι δανειστές λοιπόν έχουν καταδικάσει τον σύγχρονο έλληνα στο μαρτύριο του Σίσυφου, έχουν μετατρέψει τον σημερινό Έλληνα σε έναν σύγχρονο Σίσυφο, που αγωνίζεται άσκοπα να εξοφλήσει το χρέος, αφού το χρέος είναι μη βιώσιμο και είναι βέβαιο ότι ο ασήκωτος βράχος του χρέους μόλις φτάνει στην κορυφή του βουνού θα ξανακυλάει κάτω πάντα.
Πλήρης λοιπόν γνώση, μελέτη και εφαρμογή των αρχαίων ελληνικών μύθων από τους δανειστές. Μπαίνει όμως το ερώτημα: Για πόσον καιρό άραγε οι λαοί θα τα ανέχονται όλα αυτά; Οι λαοί έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν και έχουν τώρα στραμμένα τα βλέμματα στην Ελλάδα, εκφράζοντας με κάθε τρόπο τη συμπάθεια και συμπαράστασή τους. Η Ευρώπη, μετά και την τελευταία της απόπειρα πλήρους καθυπόταξης της Ελλάδας, έχει χάσει εντελώς τα ηθικά της ερείσματα και οδεύει αργά αλλά σταθερά προς την αποδόμησή της.
Το θάμπωμα του ευρωπαϊκού οράματος και το ξεσκέπασμα του αποκρουστικού προσώπου της σημερινής στυγνής νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα.
*Ο Μανόλης Καλλέργης είναι γιατρός, μέλος ΣΥΡΙΖΑ