Είναι ένα νέο κορίτσι γεμάτο ενέργεια, φαντασία, με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά πρωτίστως γεμάτο αγάπη για την ίδια την ζωή και τους ανθρώπους. Ο λόγος για την Ζωή-Βενετία Δασκαλογιαννάκη, η οποία παρά το νεαρό της ηλικίας της -καθώς είναι μόλις 18 ετών- συστήνεται και επίσημα στο φιλότεχνο κοινό του Ρεθύμνου, ως νέα εικαστικός, μέσα από την πρώτη της ατομική έκθεση ζωγραφικής, που φιλοξενείται αυτές τις ημέρες στο «Σπίτι του Πολιτισμού», στην παλιά πόλη.
Η έκθεση τιτλοφορείται «επικοινωνώντας» και μέσα από αυτήν η Ζωή – Βενετία Δασκαλογιαννάκη, επιθυμεί να την «ακούσουμε» και να επικοινωνήσουμε μαζί της. Παράλληλα, στέλνει το δικό της μήνυμα πως κάθε άνθρωπος -ακόμα και αν φορά κοχλιακό εμφύτευμα- μπορεί να επικοινωνήσει με την δύναμη της ψυχής του.
Την έκθεση της Ζωής επιμελήθηκε η δασκάλα της και εικαστικός, Κατερίνα Γιαβρίδη, η οποία και επέλεξε τις περίπου εκατό πιο πρόσφατες δημιουργίες της Ζωής για να τις παρουσιάσει στο κοινό της πόλης μας. Και μάλιστα η έκθεση αυτή ξεχώρισε, καθώς η επισκεψιμότητα έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία.
Κατερίνα Γιαβρίδη: «Όταν μου ζητήθηκε να δω τη δουλειά της Ζωής έμεινα άναυδη»
Όταν μου ζητήθηκε να δω τη δουλειά της Ζωής -σχολίασε στα Ρ.Ν.» η Κατερίνα Γιαβρίδη- έμεινα άναυδη από την ποσότητα των έργων της. Την εργατικότητα, τη μεθοδικότητα και την ακούραστη θέλησή της για μάθηση, που θα την ζήλευε κάθε καλλιτέχνης. Η Ζωή με πείσμα επιμένει στους δικούς της ζωγραφικούς κανόνες αν και γνωρίζει τους ακαδημαϊκούς. Με έπεισε να μην θέλω να αλλάξω την τεχνοτροπία της και στο κάτω – κάτω πόσες φορές η κοινωνία ωρίμασε αιώνες αργότερα, ώστε να αποδεχτεί έναν καλλιτέχνη».
Και συνεχίζοντας πρόσθεσε πως για την κοινωνία η Ζωή-Βενετία είναι ένα άτομο γεμάτο αναζήτηση και ευαισθητοποίηση. «Αυτό το καταλαβαίνουμε αμέσως από τους τίτλους των έργων της που συχνά τους γράφει απευθείας πάνω στις ζωγραφιές», είπε χαρακτηριστικά.
Η Κατερίνα Γιαβρίδη αναφερόμενη στα έργα της Ζωής μίλησε για τα μηνύματα που περνούν στον κόσμο, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία για την το έργο με τίτλο «η κατώτατη γυναίκα», που έχει κυριολεκτικά κλέψει τις εντυπώσεις, καθώς απεικονίζει μία γυναίκα με μαντίλα. «Και αλήθεια πόση υποτίμηση έχουν βιώσει οι μουσουλμάνες μετανάστριες στην εποχή μας… Σε ένα άλλο έργο της βλέπουμε μια γιατρό να φοράει κοχλιακό εμφύτευμα. Διακρίνεται ο πόθος της να δει ανθρώπους με αναπηρία να πετυχαίνουν στη ζωή τους. Όσον αφορά στο κοχλιακό εμφύτευμα, θα το συναντήσουμε και σε άλλα έργα… σε ανθρώπους που ερωτεύονται, σε ανθρώπους που χορεύουν. Προφανώς η Ζωή-Βενετία ζωγραφίζει μέσα από το πρίσμα των δικών της βιωμάτων, καθώς και εκείνη φοράει ακουστικό, όπως το αποκαλεί. Θυμίζει τη Frida Kahlo, την πρώτη καλλιτέχνιδα που εισήγαγε τα εικαστικά ως μέσο θεραπείας (Art-therapy). Η Ζωή δε δίνει στην κατάστασή της υπερβολική σημασία αλλά καταγράφει γενικότερα τον πόνο των άλλων μα και τις χαρές τους, μελετώντας διαρκώς τα ανθρώπινα συναισθήματα», τόνισε.
Τα χρώματα που χρησιμοποιεί η Ζωή στους πίνακές της είναι έντονα, η γραφή της τολμηρή, ενώ οι ώρες που «ξοδεύει» ζωγραφίζοντας, είναι ατελείωτες. «Οι περισσότεροι ζωγράφοι επικοινωνούν καλύτερα με τον κόσμο μέσα από τους πίνακές τους, παρά μιλώντας. Αγαπούν τη μοναχικότητα και ας μισούν τη μοναξιά τους…», παρατήρησε μεταξύ άλλων η κα Γιαβρίδη.
Μιλώντας επίσης για το ταλέντο της Ζωής στην ζωγραφική, μας είπε, πως η ίδια ψάχνει για την έμπνευσή της, μέσα από τις ειδήσεις, μέσα από βιβλία και από τις συζητήσεις και αυτό που θέλει είναι την επικοινωνία. «Επειδή η Ζωή έχει γεννηθεί και με ένα μικρό πρόβλημα ακοής, ενδεχομένως και η επικοινωνία να ήταν το βασικότερο πράγμα που να την ώθησε στο να δημιουργεί και να ζωγραφίζει. Γενικά οι καλλιτέχνες έχουμε την τάση να επικοινωνούμε μέσα από τα τελάρα μας και όχι μιλώντας. Όλα τα μηνύματά μας τα λέμε μέσα από τα έργα τέχνης μας», μας είπε μεταξύ άλλων η κα Γιαβρίδη.
Ζωή – Βενετία Δασκαλογιαννάκη: «Εμπνέομαι από το μυαλό μου και μισώ την πραγματικότητα»
Η ίδια η Ζωή – Βενετία Δασκαλογιαννάκη μίλησε στα «Ρ.Ν.» για την αγάπη που είχε για την ζωγραφική από τότε που θυμάται τον εαυτό της. «Ζωγραφίζω από μικρή», μας είπε χαρακτηριστικά και μάλιστα χωρίς την βοήθεια δασκάλας. Μετά τα χρόνια όμως, οι δασκάλες που είχε την βοήθησαν να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις ώστε να αποτυπώνει με ευκολία στα έργα της, τα συναισθήματά της.
Η Ζωή μας εκμυστηρεύτηκε επίσης, πως αυτό που θέλει είναι να συνεχίσει να ασχολείται με την τέχνη της, ανεξάρτητα από την επαγγελματική της αποκατάσταση, ενώ πηγή έμπνευσής της, αποτελεί το μυαλό της. «Εμπνέομαι από το μυαλό μου, από τις ειδήσεις, από το ίντερνετ, από παντού. Έχω πάρα πολλή φαντασία και ειλικρινά μισώ την πραγματικότητα…», μας ανέφερε μεταξύ άλλων η νεαρή ζωγράφος.
Σημειώνεται ότι η έκθεση ζωγραφικής της Ζωής – Βενετίας Δασκαλογιαννάκη θα παραμείνει ανοικτή για το κοινό μέχρι και την Κυριακή, 14 Ιουλίου, ενώ είναι επισκέψιμη από τις 6:00 το απόγευμα έως και τις 9:00 το βράδυ. Ωστόσο, τα έσοδα από την πώληση των έργων της Ζωής, θα διατεθούν αποκλειστικά και μόνο για την ενίσχυση του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης.