Να λοιπόν που χρειάζεται αίμα και πρόκληση ισχυρή, ώστε να κλονιστούν θεμελιώδεις αρχές και να ξυπνήσει το πνεύμα του νόμου και της προστασίας ενός τόσο ευαίσθητου πολιτεύματος, που έχουμε την ευτυχία να απολαμβάνουμε στην Ελλάδα.
Τα ναζιστικά αντράκια της κακιάς ώρας πήραν την άγουσα για την ελληνική δικαιοσύνη και ελπίζω να βρούνε την ανάλογη θεραπεία του παραλογισμού με τον σωφρονισμό στις φυλακές.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία έδρασε τολμηρά κι αποτελεσματικά, καθώς με το αίμα του νέου ανθρώπου βρήκε την ευκαιρία που ήθελε όλο το σύστημα.
Το θέμα όμως δεν είναι το αιτιατό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής αλλά το αίτιο που το δημιουργεί και το αναπαραγάγει.
Eδώ είναι ο θανάσιμος και πραγματικός κίνδυνος της εγκληματικής θα έλεγα έλλειψης θεσμών προστασίας και πρόληψης και βεβαίως της παιδείας. Η δυνατότητα μιας εγκληματικής οργάνωσης να εκλέξει νόμιμα (!)
κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους κι αφετέρου η άγνοια κινδύνου που είχαν οι ψηφοφόροι τους (θέλω να πιστεύω ότι η επιλογή τους έγινε από θυμό κι αντίδραση κι όχι με πλήρη συνείδηση) οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο της πολυβασανισμένης και αιματοβαμμένης ελληνικής δημοκρατίας χρήζει επειγόντως εγχείρισης και άμεσων επεμβάσεων.
Είναι υπέρτατη ανάγκη ο εθνικός διάλογος για την αναθεώρηση του συντάγματος κι ο τρόπος σύγχρονης διοίκησης και δίκαιης εξουσίας.
Είναι υπέρτατη ανάγκη η ισχυρή παιδεία για εθνική συνεννόηση και αναζήτηση μιας συλλογικής ταυτότητας στην παγκόσμια κοινότητα.
Δυστυχώς το κατεστημένο ευνοεί τους απατεώνες και τα μεγάλα αρπαχτικά κεφάλαια κι αυτό είναι το θεμελιακό πρόβλημα της Ελλάδας, όπου τα τραγελαφικά κενά στα άκρως απαραίτητα θέματα ελέγχου κι εξυπηρέτησης πολιτών εκτρέφουν τα μορφώματα του φασισμού και της Χρυσής Αυγής.
Όμως η κύρια αιτία που τα δημιουργεί είναι η έλλειψη επαρκών πόρων που να καλύπτει τις ανθρώπινες ανάγκες για εργασία, αξιοπρέπεια και το κυριότερο αίσθημα ασφάλειας.
Κι έλλειψη επαρκών πόρων προκύπτει από την εγκληματική απουσία μηχανισμών ελέγχου κι εφαρμογής αυτονόητων κανόνων για μια αξιοκρατική και βιώσιμη ανάπτυξη.
Η θυσία λοιπόν ανέδειξε το πραγματικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής, καλύπτει όμως επιμελώς τόσο το πραγματικό πρόσωπο της ελληνικής δημοκρατίας όσο και άγνωστων ηρώων μεταναστών που τα ονόματά τους δεν θα τα μάθουμε ποτέ.
